H προϊοντική κατηγορία των τηλεοράσεων χαρακτηρίζεται από το στοιχείο του... οξύμωρου ενίοτε: από την μία πλευρά, για παράδειγμα, υπάρχει η σαφής τάση για όλο και μεγαλύτερες σε διαγώνιο τηλεοράσεις για το καθιστικό ή άλλους χώρους, ενώ από την άλλη έχει αυξηθεί και η ζήτηση για ποιοτικές τηλεοράσεις με διαγώνιο κάτω από τις 50 ίντσες γιατί (α) σε πολλά αστικά διαμερίσματα αυτός είναι ο διαθέσιμος χώρος ή γιατί (β) η εκάστοτε τηλεόραση προορίζεται και για άλλες χρήσεις πέρα από την τυπική της θέασης τηλεοπτικού προγράμματος. Η LG, έμπειρη πια στην αναγνώριση τέτοιων αναγκών, έκρινε πως ένα μοντέλο τενολογίας OLED αλλά διαγωνίου 48 ιντσών θα αποδειχθεί κατάλληλο εκεί που άλλα δεν ικανοποιούν και το κατασκεύασε. Είναι λοιπόν η 48CX, που είχαμε την ευκαιρία να αξιολογήσουμε πρόσφατα, η ιδανική τηλεόραση για εκείνους που έχουν απαιτήσεις και χρήματα, αλλά όχι πολύ διαθέσιμο χώρο;

Σχεδιαστικά μιλώντας η 48CX δεν διαφέρει από τα μεγαλύτερης διαγωνίου - 55, 65 κι 77 ιντσών - μοντέλα της σειράς CX της LG και, στην προκειμένη περίπτωση, αυτό λειτουργεί υπέρ της: ακριβώς επειδή αυτό το μοντέλο θα αξιοποιηθεί σε διάφορα σενάρια χρήσης, από μικρά σαλόνια και κρεβατοκάμαρες μέχρι παιδικά δωμάτια και φοιτητικά γραφεία, το απέριττο αλλά καλαίσθητο design του βοηθά ώστε να ενσωματώνεται σε όλους τους χώρους με επιτυχία. Το πλαίσιο οθόνης της τηλεόρασης είναι λεπτό και η όλη συσκευή εντυπωσιακά συμπαγής γενικότερα, εσωκλείοντας τα απαραίτητα ηλεκτρονικά σε περιορισμένο χώρο πίσω από την οθόνη ώστε να καταλαμβάνει συνολικά τον μικρότερο δυνατό χώρο. Όταν δεν λειτουργεί, η 48CX δεν... μονοπωλεί το βλέμμα μέσα σε έναν χώρο, κάτι - και πάλι, στην συγκεκριμένη περίπτωση - σαφώς θετικό.

Το μόνο στοιχείο που κεντρίζει την προσοχή στον σχεδιασμό της 48CX είναι το τμήμα της βάσης μπροστά από την τηλεόραση. Το γωνιώδες μεταλλικό αυτό στήριγμα παραμένει ωστόσο διακριτικό και, το σημαντικότερο, βοηθά και σε κάτι άλλο: "ανακατευθύνει" με την κλίση του τον ήχο που έρχεται από τα κάθετης ροής ηχεία που ενσωματώνει η τηλεόραση, έτσι ώστε αυτός να ακούγεται με περισσότερη. Ο ήχος της 48CX συνολικά, βέβαια, είναι αλήθεια πως κινείται στο επίπεδο του τυπικού γιατί... είναι απλώς αδύνατον κάτι διαφορετικό όταν αναφερόμαστε σε πολύ λεπτές και ταυτόχρονα συμπαγείς τηλεοράσεις. Οι καταναλωτές που έχουν απαιτήσεις από τον τομέα αυτόν κάποια στιγμή πιθανότατα θα προσανατολιστούν στην αγορά μιας soundbar, της οποίας την τοποθέτηση μπροστά από την 48CX επιτρέπει και ο σχεδιασμός της.

Μία ματιά στο πίσω μέρος της τηλεόρασης αρκεί για να ικανοποιήσει σχεδόν απόλυτα. Η 48CX ενσωματώνει τέσσερις θύρες HDMI έκδοσης 2.1, όλες εύρους μετάδοσης δεδομένων στα 40Gbps και άρα κατάλληλες για προβολή περιεχομένου σε ανάλυση 4Κ και σάρωση στα 120 Hz χωρίς αλλοιώσεις στην χρωματική πιστότητα (4:4:4 chroma). Η συζήτηση που είχε προηγηθεί μέσα στην χρονιά σχετικά με την μείωση αυτού του εύρους μετάδοσης δεδομένων από τα 48 Gbps στα 40 είναι ανεδαφική στην ουσία, καθώς δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή οθόνες 4Κ βάθους χρώματος 12-bit για να αξιοποιηθούν τα 8 "έξτρα" Gbps, οπότε με τις παρούσες των 10-bit δεν τίθεται θέμα. Ευπρόσδεκτες και οι θύρες USB για αναπαραγωγή περιεχομένου multimedia, σαφώς ευπρόσδεκτη και η θύρα ακουστικών για ορισμένα συγκεκριμένα σενάρια χρήσης.

Η μόνη παρατήρηση που έχουμε αφορά στην θύρα ενσύρματης δικτύωσης που ενσωματώνει η 48CX: αυτή είναι ταχυτήτων Fast Ethernet και όχι Gigabit Ethernet, κάτι που σημαίνει πως πρακτικά περιορίζεται στην λήψη δεδομένων στα 60-70 Mbps. Αυτή η ταχύτητα υπερκαλύπτει τις ανάγκες π.χ. Δικτυακών υπηρεσιών όπως η Netflix σε κάθε είδος περιεχομένου, όμως δεν είναι αρκετή για την ομαλή ροή αρχείων video υψηλής ανάλυσης και λεπτομέρειας μέσα από τοπικό οικιακό δίκτυο και δημοφιλείς εφαρμογές όπως π.χ. το Plex. Δεν είναι κάτι που ενδιαφέρει την πλειοψηφία του κοινού, για όσους και όσες ωστόσο διατηρούν ψηφιακές συλλογές ταινιών και τηλεοπτικών σειρών σε Δικτυακά μέσα αποθήκευσης (ΝΑS ή home servers) αξίζει να αναφερθεί.

Την τελευταία διετία έχει ενταθεί βεβαίως η συζήτηση γύρω από τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα των τηλεοράσεων τεχνολογίας OLED έναντι των αντίστοιχων τεχνολογίας LED/LCD (ειδικά στην απόδοση περιεχομένου HDR), όμως η 48CX στην πράξη αναδεικνύεται σε ισχυρό επιχείρημα υπέρ των πρώτων - και δικαιολογημένα. Χαρακτηρίζεται από όλα εκείνα τα γνωρίσματα που το κοινό έχει εκτιμήσει στις οθόνες OLED, μα τα συνδυάζει και με νέα που η LG υλοποίησε σε επίπεδο software έτσι ώστε να προσφέρει ποιότητα εικόνας ασύγκριτη σε σχέση με τις πιο πολλές άλλες τηλεοράσεις της αγοράς (εκτός των ακριβότερων μοντέλων OLED βέβαια).

Η απόδοση του μαύρου λοιπόν είναι άψογη όπως πάντοτε (ο έλεγχος της εικόνας σε επίπεδο pixel παραμένει ο μόνος τρόπος να επιτευχθεί κάτι τέτοιο), η αντίθεση είναι εξαιρετικά υψηλή και απολύτως ομοιογενής σε όλη την επιφάνεια της οθόνης (καμία τηλεόραση LED/LCD δεν μπορεί να προσφέρει κάτι τέτοιο ανεξαρτήτως κόστους), ενώ τα χρώματα είναι ζωηρά, μα φυσικά και ακριβή, όχι αντιρεαλιστικά έντονα ή υπερκορεσμένα. Οι γωνίες θέασης είναι ευρύτατες και οι αντανακλάσεις σχετικά περιορισμένες (βεβαίως υπάρχουν αλλά δεν είναι ενοχλητικές παρά μόνο αν η τηλεόραση τοποθετηθεί π.χ. ακριβώς απέναντι από φωτεινό παράθυρο). Η ποιότητα εικόνας της 48CX είναι κατά βάση εξελικτική σε σχέση με τις περσινές C9, μεν, αλλά είναι εύκολο να ξεχάσει κανείς πως η LG έχει αγγίξει αυτό το επίπεδο τελειότητας μέσα από 8 γενιές τελειοποίησης οθονών OLED και του λογισμικού που τις ελέγχει.