Στο πίσω τμήμα του Ν100 βρίσκονται οι θύρες διασύνδεσης, οι οποίες περιορίζονται στα απαραίτητα. Παρούσα είναι η θύρα HDMI - που θα χρησιμοποιήσει η πλειοψηφία του κόσμου που θα αποκτούσε ένα N100 - η θύρα ενσύρματης διασύνδεσης με τοπικό δίκτυο Ethernet και μια θύρα οπτικής ίνας για σύνδεση με παλαιότερους ενισχυτές. Για τις υποδοχές component και composite στην εικόνα και των αναλογικών στερεοφωνικών στον ήχο δεν είναι βέβαιο ότι... υπάρχει λόγος ύπαρξης - αφού τόσο παλιές τηλεοράσεις δεν αξιοποιούν επαρκώς την υψηλή ευκρίνεια - είναι πάντως παρούσες για λόγους ευελιξίας. Θα προτιμούσαμε, πάντως, στη θέση τους να υπάρχει π.χ. μία ακόμη θύρα USB.
Αν και τα media players αρχικά απευθύνονταν στο κοινό που είχε καλή σχέση με τους Η/Υ και την... εχμ... απόκτηση περιεχομένου από το Internet, σήμερα θεωρούνται (και) ευρέως καταναλωτικά προϊόντα. Η Sony το αντιλαμβάνεται, γι' αυτό έχει καταστήσει το N100 εν πολλοίς "plug'n'play". Στη συσκευασία περιλαμβάνεται μόνο η συσκευή, το τροφοδοτικό της, το τηλεχειριστήριο κι ένα εγχειρίδιο χρήσης που σε λίγα πράγματα αποδεικνύεται απαραίτητο. Το καλώδιο HDMI (ή οποιοδήποτε άλλο καλώδιο σύνδεσης) δεν έχει συμπεριληφθεί για λόγους περιορισμού του κόστους, μα πρόκειται για συνήθη πρακτική πια, στην οποία δεν έχει νόημα να σταθεί κανείς.
Συνδέοντας το N100 με τηλεόραση ή monitor υψηλής ευκρίνειας μέσω HDMI μπορεί με ελάχιστες κινήσεις να λάβει από τη συσκευή εικόνα και ήχο, χάρις στη λειτουργία Easy Setup που φροντίζει "έξυπνα" για πολλά στοιχεία. Υπάρχει βεβαίως πληθώρα άλλων παραμέτρων προς λεπτομερή ρύθμιση από το menu Settings (το πρώτο από αριστερά όπως πάντοτε στο διαδεδομένο και οικείο πια menu Cross Media Bar της Sony), η οποία περιλαμβάνει ο,τιδήποτε ανάμεσα στον εξελληνισμό του XMB, για όσους το προτιμούν έτσι, και τις επιλογές για γονικό έλεγχο περιεχομένου.
Στις διαθέσιμες ρυθμίσεις περιλαμβάνονται όλα τα... ευκόλως εννοούμενα, όπως η ανάλυση της οθόνης, έως τα σαφώς επιθυμητά, όπως η μετατροπή του πολυκάναλου ήχου στις ταινίες σε στεροφωνικό για απόδοση από τα ηχεία της τηλεόρασης. Εκτενείς είναι οι ρυθμίσεις για σύνδεση στο Internet, περιλαμβάνοντας λεπτομερή εισαγωγή παραμέτρων για όλα. Ο λεγόμενος μέσος χρήστης, πάντως, σωστά κι αναμενόμενα θα χρησιμοποιήσει τις ημιαυτοματοποιημένες διαδικασίες σύνδεσης, που κάνουν βασικές ερωτήσεις και καθοδηγούν τη συσκευή να συνδεθεί ανάλογα.
Η σύνδεση του Ν100 με το Internet έγινε (σχεδόν) απροβλημάτιστα. Συγκεκριμένα: σε "ανοιχτά" Wi-Fi δίκτυα γύρω από το χώρο των δοκιμών συνδέθηκε εύκολα και γρήγορα. Το ίδιο συνέβη και με την ενσύρματη σύνδεση Ethernet. Με το τοπικό οικιακό δίκτυο είχαμε δύο υποπεριπτώσεις: στη μία που δοκιμάσαμε με προστασία WPA και τον σχετικό κωδικό δεν τα καταφέραμε, στην άλλη όμως θέσαμε το N100 και το router σε κατάσταση αυτόματης σύνδεσης του ενός με το άλλο, οπότε το Ν100 απέκτησε πρόσβαση αμέσως. Αποδίδουμε λοιπόν τα προβλήματα με το WPA σε ιδιαιτερότητες του δικού μας δικτύου, για την ώρα, παρ' εκτός κι αν δούμε κάποια αλλαγή σε μελλοντικό firmware update.
