Στην τηλεόραση του σαλονιού, επίσης, δεν διαβάζεις άρθρα (tablet), δεν τσεκάρεις τον καιρό (smartphone) και δεν παίζεις games γιατί ο χειρισμός των λιγοστών τέτοιων apps είναι τραγικός. Το τελευταίο, δε, ισχύει γενικότερα για το γραφικό περιβάλλον των τηλεοράσεων, ακόμη κι εκείνων που αξιοποιούν ειδικά χειριστήρια ανάγνωσης κίνησης ή απλές χειρονομίες. Η εισαγωγή των γραμμάτων ένα-ένα είναι μαρτυρική και η κατάδειξη ανακριβής (και τα συμβατά πληκτρολόγια και mouse λιγοστά). Μέχρις ότου η Apple - που δείχνει να έχει εγκαταλείψει το σχετικό project για την ώρα - ή κάποιος άλλος να βρει έναν τρόπο άνετο, γρήγορο και κατανοητό να χειριζόμαστε τις Smart TV, η κατάσταση θα παραμένει αυτή.
Ποιά είναι τα αρνητικά της σύνδεσης μιας τηλεόρασης με το Internet; Για αρχή, "παρακολουθείται" ό,τι κάνουμε με αυτήν: ποιά apps εγκαθιστούμε, τί κάνουμε με αυτά, ποιά προγράμματα βλέπουμε, σε ποιές ώρες κλπ. Το ότι, σύμφωνα με τους κατασκευαστές, "η συλλογή πληροφοριών και η Δικτυακή της μετάδοση είναι προστατευμένη (encrypted)" και το ότι "χρησιμοποιείται για να βελτιώσει τη χρήση παρόντων και μελλοντικών συσκευών" δεν μάς καθησυχάζει στο ελάχιστο. Μπορεί αυτήν την "παρακολούθηση" να την έχουμε αποδεχθεί σε μεγάλο βαθμό στον κόσμο των PC, αλλά δεν βλέπουμε κανέναν λόγο να παραχωρούμε τόσα προσωπικά δεδομένα απλώς και μόνο για να χρησιμοποιούμε μία τηλεόραση.
Μετά, είναι όλα όσα συνεπάγονται του γεγονότος ότι οι Smart TV στηρίζονται σε πρωτόλεια μεν, αλλά κανονικά λειτουργικά συστήματα. Τα λειτουργικά συστήματα είναι ευπαθή σε επιθέσεις hackers και οι άμυνες που έχουν οι κατασκευαστές είναι κατά πολύ κατώτερες αυτών που μπορεί να προβάλλει η Microsoft ή η Apple. Είναι καθ' όλα εφικτό για έναν hacker με τις κατάλληλες γνώσεις να πάρει τον έλεγχο μιας τηλεόρασης σε ένα μη προστατευμένο δίκτυο απομακρυσμένα και να έχει πρόσβαση στο περιεχόμενό της, τα στοιχεία που έχουμε αποθηκεύσει εκεί, το μικρόφωνο και την κάμερά της. Δεν είναι ίδιον των Smart TV αυτό - όλες οι συσκευές του λεγόμενου The Internet of Things που έρχεται διατρέχουν τον ίδιο κίνδυνο - όμως με την απειρία των κατασκευαστών στο software, είναι σαφώς ανησυχητικό.
Αν συγκεντρώσει κανείς όλα τα παραπάνω, σε ένα και μόνο συμπέρασμα μπορεί να καταλήξει: οι Smart TV, οι διασυνδεδεμένες με το Ιnternet και ικανές να αξιοποιήσουν apps τηλεοράσεις δηλαδή, ζητούν υπερβολικά πολλά για όσα προσφέρουν σε ρεαλιστικό, πρακτικό επίπεδο. Αναβάθμιση λογισμικού τους μπορούμε να κάνουμε και με ένα USB stick. Ένα "video στα γρήγορα" ή μία βιντεοκλήση μπορούμε να τα έχουμε με το tablet ή το smartphone μας. Τις άλλες "έξυπνες" λειτουργίες τις σχετικές με το περιεχόμενο μπορούν να αναλάβουν media players των οποίων το κόστος ξεκινά από τα €49.99, ενώ ο χειρισμός με χειρονομίες ή φωνητικές εντολές είναι λύση αναποτελεσματική σε προβλήματα που δεν υπάρχουν.
Όχι. Δεν μας ενδιαφέρει με αυτές τις συνθήκες και παραμέτρους να έχουμε Smart TV "με το έτσι θέλω" - γιατί η συντριπτική πλειοψηφία των νέων τηλεοράσεων, ακόμη και των χαμηλού σχετικά κόστους, είναι τέτοιες πλέον. Απαιτούμε από τους κατασκευαστές μοντέλα που δίνουν βαρύτητα στην ποιότητα εικόνας - η οποία είχε παραγκωνιστεί εγκληματικά επί σειρά ετών - και οι κάμερες, τα μικρόφωνα και η Δικτυακή σύνδεση... χάρισμά τους. Εναλλακτικά, απαιτούμε σοβαρότητα εκ μέρους τους όσον αφορά τη μόνιμη σύνδεση των Smart TV με το Internet - τέτοια, ώστε να μην σκεφτόμαστε αν έχει καν νόημα να ενεργοποιούμε τη σύνδεση αυτή ή όχι. Ειδάλλως η όλη ιδέα των "διασυνδεδεμένων τηλεοράσεων" θα πάψει να έχει τη διάσταση αυτού που έχει σήμερα, του "ευπρόσδεκτου bonus που κατά βάση κανείς δεν χρησιμοποιεί" και θα πάρει τη διάσταση του "ανεπιθύμητου χαρακτηριστικού που εξυπηρετεί μόνο τους κατασκευαστές και κανέναν άλλο". Και βάσει... ιστορικού, όλοι ξέρουμε ποιά είναι η κατάληξη για αυτό το είδος χαρακτηριστικών. Αργά ή γρήγορα.
