Ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο το πλαίσιο της Sony A1 είναι τόσο λεπτό είναι πως... κάτι λείπει από εκεί: δεν υπάρχουν ενσωματωμένα ηχεία, ούτε καν κάτω από την οθόνη όπως σε άλλες τηλεοράσεις (downfiring). Αντιθέτως η τεχνολογία απεικόνισης OLED, που καθιστά εφικτή την κατασκευή πάρα πολύ λεπτής οθόνης, έδωσε επιτέλους στους Ιάπωνες την ευκαιρία να αξιοποιήσουν μία τεχνολογία που ανέπτυσσαν για καιρό: την ονομάζουν Acoustic Surface και χρησιμοποιεί ουσιαστικά... την ίδια την οθόνη σε ρόλο στερεοφωνικών ηχείων, "πάλλοντας" τμήματά της με τρόπο αόρατο στον θεατή, ώστε αυτός να εισπράξει τον ήχο σαν να ερχόταν από "κανονικά" ηχεία δεξιά και αριστερά της εικόνας. Εννοείται πως οι "παλμοί" που παράγουν τον ήχο δεν θα έπρεπε σε καμία περίπτωση να αλλοιώνουν την εικόνα της Α1, κάτι που οι Ιάπωνες έχουν κατορθώσει να επιτύχουν στον απόλυτο βαθμό. Η οθόνη δείχνει στην θέαση φυσιολογική, με την διαφορά πως... "μιλά" ή/και "φωνάζει" ή και "τραγουδά" κιόλας!
Διαβάζοντας για πρώτη φορά σχετικά με αυτήν την τεχνολογία της Sony θεωρήσαμε παράτολομο να την ενσωματώσει σε ένα προϊόν της τόσο σημαντικό, όσο την πρώτη της τηλεόραση OLED - και χαιρόμαστε... διπλά που εν τέλει κάναμε λάθος: ο ήχος που παράγεται από την οθόνη της Α1 όχι μόνο δεν είναι "ρηχός" και "ξερός", όχι μόνο δεν πάσχει από παραμορφώσεις (θα πρέπει να αγγίξει κανείς σχεδόν το maximum της έντασης σε ταινίες ή games με βροντερές εκρήξεις για να προκύψει τέτοια περίπτωση) αλλά με κάποιο μαγικό τρόπο κατορθώνει να προέρχεται... και από το σημείο της οθόνης όπου βρίσκεται ο εκάστοτε ηθοποιός όταν μιλά (!). Το subwoofer που είναι ενσωματωμένο στην βάση στήριξης καλύπτει επαρκέστατα τις χαμηλές συχνότητες, ανάγοντας την Α1 σε μία από τις πανελάχιστες πάνλεπτες τηλεοράσεις που δεν χρειάζονται ξεχωριστή soundbar για να αποδώσουν ποιοτικό ήχο.
Αν χρειαζόταν κανείς απόδειξη του γεγονότος ότι η Sony είναι απόλυτα ικανή να καινοτομήσει όταν το θέλει, δεν έχει επίσης παρά ν' ακούσει "σε δράση" μία Α1. Και αν θέλει να διαπιστώσει πώς ακριβώς η τεχνογνωσία που συγκεντρώνει μια εταιρεία επί πολλά χρόνια μπορεί στην σωστή στιγμή να τής προσφέρει ανταγωνιστικό πλεονέκτημα, δεν έχει παρά να προσέξει την εικόνα που αποδίδει η Α1 "στα δύσκολα" και δη σε σημεία όπου η LG έχει διάφορα προβλήματα με τις δικές της τηλεοράσεις OLED. Εκεί που οι προτάσεις των Κορεατών δεν αποφεύγουν τις αντιαισθητικές διαβαθμίσεις στα προοδευτικά χρώματα (banding) ή την μείωση της οξύτητας εικόνας κατά την κίνηση (motion resolution), η πρόταση των Ιαπώνων "δίνει μαθήματα" με τρόπο πειστικό. Αυτό είναι αποτέλεσμα της υπεροχής που απολαμβάνει εδώ και χρόνια το σύστημα επεξεργασίας εικόνας των Bravia, στο οποίο η Sony έχει επενδύσει πάρα πολλά και, σε περιστάσεις όπως αυτή, καθιστά φανερό για ποιούς λόγους πιστεύει στην σχετική "απόσβεση".
