Στο πλαίσιο της Αθηνόραμα Digital Sony 65X9005 4K Week - όπου αναλύουμε όχι μόνο την εκτενή επαφή μας με την συγκεκριμένη τηλεόραση της ιαπωνικής εταιρείας αλλά και τα όσα διαπιστώσαμε πρακτικά για την υπερυψηλή ευκρίνεια, σε όλα τα θέματα - χθες κάναμε αναφορά στο προϊόν αυτό καθ' αυτό. Σήμερα θα επικεντρωθούμε σε δύο συγκεκριμένες του πλευρές: την απόδοση του μοντέλου αυτού (κι εμμέσως όλων των άλλων αυτή τη στιγμή) για προβολή συνηθισμένου τηλεοπτικού προγράμματος, αλλά και την απόδοση της συγκεκριμένης τηλεόρασης με περιεχόμενο στερεοσκοπικής εικόνας (3D). Το δεύτερο ίσως δεν αφορά μεγάλο ποσοστό του κοινού, ήταν όμως η ευχάριστη έκπληξη στις δοκιμές μας. Το πρώτο, ωστόσο, αφορά πρακτικά τους πάντες - γιατί ακόμη και για ταινίες κυρίως να αγοραστεί μια κορυφαία τηλεόραση υπερυψηλής ευκρίνειας όπως η Sony 65X9005, συχνά-πυκνά πρόγραμμα από τα ελληνικά κανάλια (ελεύθερα ή συνδρομητικά) είναι σχεδόν βέβαιο πως θα προβάλλεται και εκεί.
Όσον αφορά στο θέμα της προβολής τηλεοπτικού περιεχομένου, λοιπόν. Οι άνθρωποι που παρακολουθούν τις εξελίξεις του οικιακού κινηματογράφου και γνωρίζουν πώς λειτουργεί κάθε τμήμα της "αλυσίδας" σε ένα σύστημα προβολής, έχουν ένα... motto: "Garbage in, garbage out". Στην περίπτωση κορυφαίων τηλεοράσεων όπως αυτών της σειράς X9 της Sony τα πράγματα δεν είναι ευτυχώς τόσο... τραγικά όσο υποννοεί το γνωμικό αυτό, δεν παύει ωστόσο να ισχύει σε μεγάλο βαθμό ο εξής νόμος: όσο ικανό και να είναι το οποιοδήποτε σύστημα επεξεργασίας και αναβάθμισης εικόνας (scaler) προσφέρει μια συσκευή προβολής, αν το υλικό είναι κακής ποιότητας εξ αρχής υπάρχουν όρια στη βελτίωση που είναι εφικτή. Κάτι που, δυστυχώς, διαπιστώσαμε και στις δοκιμές μας.
Η 65X9005 (όπως και οι αδελφές της στις 55 και 84 ίντσες) προσφέρει 2160 γραμμές ανάλυσης. Σε αυτόν τον αριθμό γραμμών θα προβληθεί ο,τιδήποτε "δώσουμε" σε μια τηλεόραση υπερυψηλής ευκρίνειας όπως αυτή. Ξεκινώντας ωστόσο από λίγες γραμμές, όπως τις 576 της ψηφιακής τηλεόρασης συμβατικής ευκρίνειας στην Ελλάδα (όπου προσφέρεται κι αυτή...), το σύστημα επεξεργασίας και αναβάθμισης πρέπει να δημιουργήσει από τη λιγοστή αυτή οπτική πληροφορία την... 20πλάσια (!), δεκάδες φορές το δευτερόλεπτο, ώστε να "γεμίσει" την οθόνη τηλεοπτικά. Είναι απλώς παράλογο να ζητήσει κανείς "βελτίωση" της εικόνας των καναλιών με αυτές τις συνθήκες, πόσο μάλλον με δεδομένο και το γεγονός ότι η συμπίεση του τηλεοπτικού σήματος (βάσει του προτύπου MPEG-4) δημιουργεί πρόσθετες ατέλειες στην εικόνα.
Όλα τα παραπάνω έχουν το εξής τελικό αποτέλεσμα: η εικόνα που προκύπτει στην 65X9005 (και είμαστε βέβαιοι σε οποιοδήποτε άλλο ανταγωνιστικό μοντέλο) από την αναβάθμιση γραμμών των ελληνικών τηλεοπτικών καναλιών... "βλέπεται", αλλά δεν έχει καμία σχέση με τις πραγματικές δυνατότητες αυτής και των ανταγωνιστικών της συσκευών. Το ίδιο ισχύει, άλλωστε, και σήμερα με τις "απλές" τηλεοράσεις υψηλής ευκρίνειας, δεν θα ίσχυε για τις υπερυψηλής; Το πόσο ποιοτικά κακό είναι, δε, ως αρχικό υλικό το τηλεοπτικό πρόγραμμα στη χώρα μας το διακρίνει πανεύκολα κανείς στην 65X9005, αν της αναθέσει να αναβαθμίσει της γραμμές μιας ταινίας σε εμπορικό DVD: και εκεί 576 είναι οι γραμμές, το τελικό αποτέλεσμα όμως είναι σαφέστατα καλύτερο. Η εικόνα είναι οξύτερη, στερείται λεπτομέρειας αλλά όχι δυσάρεστα, τα χρώματά της είναι αποδεκτά και όχι μέτρια. Τα ελληνικά "ελεύθερα" τηλεοπτικά κανάλια θα τα παρακολουθήσει κανείς σε μία τηλεόραση όπως αυτή εντελώς τυπικά και χωρίς απαιτήσεις - αντικειμενικά, άλλωστε, με άλλους τρόπους "δείχνει τί αξίζει" μια 65X9005.
