Οι... απόψεις ομολογουμένως διίστανται όσον αφορά στο ποιό ήταν αληθινά το "κύκνειο άσμα του PlayStation4" από το πανδημικό εκείνο καλοκαίρι του 2020: ήταν το The Last of Us Part II της Naughty Dog ή το Ghost of Tsushima της Sucker Punch και γιατί; Είχαμε τότε χαρακτηρίσει το πρώτο ως "κύκνειο άσμα" και το δεύτερο ως "ταιριαστό αποχαιρετισμό", όμως στο πέρασμα του χρόνου είναι πάρα, μα πάρα πολλοί οι παίκτες που πιστεύουν πως το δεύτερο άφησε βαθύτερο "ίχνος" στην γενιά του απερχόμενου πια PlayStation4, αν μη τί άλλο επειδή ήταν το είδος της παραγωγής που δεν είχε προσφέρει ξανά η Sony στο κοινό της.

Κατανοητά, λοιπόν, το Ghost of Yotei - που είναι τόσο ο πνευματικός, όσο και ουσιαστικός διάδοχος του Ghost of Tsushima - έρχεται σε μερικές ημέρες αποκλειστικά για το PS5 συνοδευόμενο από... "βαριά κληρονομιά" και μεγάλες προσδοκίες: είναι παραγωγή επιπέδου αντάξιου του προκατόχου του, αφενός, και επιπέδου που αληθινά αντιστοιχεί στις δυνατότητες του PlayStation5;

Τo Ghost of Yotei μπορεί να διαδραματίζεται επίσης στην Ιαπωνία, όμως σεναριακά δεν σχετίζεται με το Ghost of Tsushima σε τίποτε: διαδραματίζεται πάρα πολλά χρόνια αργότερα και η πρωταγωνίστριά του, η Atsu, δεν είναι "επίσημη" samurai όπως ο Jin, αλλά ronin, κοινώς μία μισθοφόρος που μάχεται για χρήματα. Η υπόθεση είναι, δε, κατά πολύ απλούστερη: δεν έχουμε να κάνουμε με τον ηθικό κώδικα του Jin και τί σημαίνει να τον καταπατά ακολουθώντας "βρώμικες" τακτικές, αλλά με μία ιστορία - εμμονικής σχεδόν - εκδίκησης.

Από ορισμένες απόψεις, ωστόσο, το σενάριο του Ghost of Yotei και περισσότερο ενδιαφέρον είναι - γιατί είναι πολύ περισσότερο προσωπικό - και λειτουργεί θετικά, καθώς ο τίτλος είναι "χτισμένος" γύρω από αυτήν την ξεκάθαρη, μονοδιάστατη αποστολή της Atsu να εκδικηθεί τον θάνατο της οικογένειάς της εξολοθρεύοντας την συμμορία των Yotei Six. Οι φίλοι του σινεμά, άλλωστε, δεν θα δυσκολευτούν να διακρίνουν σε αυτήν την δομή την επιροή παλιών ιαπωνικών αριστουργημάτων, όπως και στοιχεία από το Kill Bill του Quentin Tarantino (που είχε εμπνευστεί από αυτά).

Αυτή η σεναριακή δομή προσφέρει και μεγαλύτερο βαθμό ελευθερίας κινήσεων στην Atsu σε σχέση με όση είχε ο Jin στην δική του περιπέτεια: αν και η υπόθεση πάντοτε "οδηγεί" την πρωταγωνίστρια στο συγκεκριμένο τελικό αποτέλεσμα, οι Yotei Six από τον πρώτο και μετά δεν είναι απολύτως απαραίτητο να αντιμετωπιστούν με συγκεκριμένη σειρά - έστω κι αν βοηθά η Atsu να έχει εξοπλιστεί κι εκπαιδευτεί κατάλληλα και όλες τις μάχες σώμα με σώμα που μεσολαβούν.

Στην ουσία του, βέβαια, το Ghost of Yotei παραμένει τίτλος "ανοιχτού κόσμου" όπως το Ghost of Tsushima, υπό την έννοια πως είναι μεγάλος σε έκταση κι ενθαρρύνει την εξερεύνηση, επιτρέποντας παράλληλα στον παίκτη να "πάρει μια ανάσα" και να επιδοθεί σε κάποιες πρόσθετες δραστηριότητες σχεδόν οποτεδήποτε το θελήσει. Καθώς η Atsu έχει διαφορετική ιστορία, κάποιες από αυτές τις δραστηριότητες είναι παρόμοιες (όπως η εξάσκηση στο σπαθί με μπαμπού ή η γραφή με μελάνι) ενώ άλλες τελείως διαφορετικές (όπως η μουσική με κιθάρα που είχε μάθει η Atsu από την μητέρα της).

Σημαντικό στοιχείο και στον νέο τίτλο της Sucker Punch βέβαια παραμένουν οι δευτερεύουσες αποστολές, οι οποίες χαρακτηρίζονται αυτήν την φορά από μεγαλύτερη ποικιλία και φυσικά βοηθούν την Atsu να μαζέψει χρήματα, όπλα και εμπειρία που θα χρειαστεί ουκ ολίγες φορές ενάντια στους Yotei Six και τους ακολούθους τους. Και εδώ υπάρχει η ελευθερία κινήσεων όσον αφορά στο ποιές δευτερεύουσες αποστολές που τής αναθέτουν διάφοροι χαρακτήρες θα αναλάβει η Atsu και πότε, ενώ ως πρόσθετο στοιχείο έρχονται και οι αποστολές που η ίδια μπορεί κατ' επιλογή να εκτελέσει, καθώς αφορούν π.χ. επικυρηγμένους κακοποιούς και συνοδεύονται από χρηματική αμοιβή.

Όπως και στο Ghost of Tsushima, έτσι και στο Ghost of Yotei παραμένει η συζήτηση του αν και κατά πόσο είναι σωστή η επιλογή του δημιουργού τους να καθιστά αυτές τις δευτερεύουσες αποστολές τυπικά προαιρετικές μα... πρακτικά υποχρεωτικές. Δίχως αυτές το σεναριακό τμήμα δεν αρκεί να "εξοπλίσει" την Atsu όπως το χρειάζεται και να αποκαλύψει τις καλύτερες τεχνικές της, όμως οι ίδιες δευτερεύουσες αποστολές δεν παύουν και να "σπάνε τον ρυθμό" της υπόθεσης καθώς είναι πολύ εύκολο να "ξεστρατίσει" κανείς αναλαμβάνοντας πολλές.

Είναι φανερό πως - όπως και σε ό,τι αφορά στις έξτρα δραστηριότητες στις οποίες μπορεί να επιδοθεί η Atsu - άλλοι παίκτες θα ενοχληθούν με το πλήθος των δευτερευουσών αποστολών γιατί θα προτιμούσαν να εστιάσουν στο σενάριο, άλλοι θα ήθελαν να έχουν στην διάθεσή τους ακόμη πιο πολλές. Δύσκολο να... ικανοποιήσει κανείς τους πάντες, προφανώς, όμως οι gamers που θα αποδειχθούν περισσότερο υπομονετικοί και περίεργοι απ' όλους μπορούν να προσβλέπουν σε πιο πολλές από 40 ή 50 ώρες παιχνιδιού με το Ghost of Yotei. Καθόλου άσχημα!