Είναι γνωστό - και από πολλές απόψεις ήταν... αναπόφευκτο - πως η Netflix έχει σχέση περίπλοκη, ταυτόχρονα ανταγωνιστική και συνεργατική, με την βιομηχανία του Hollywood. Σημαντικό ποσοστό του δεύτερου δεν πολυσυμπαθεί την πρώτη, υπάρχουν θεσμοί και μηχανισμοί στους οποίους αυτό το ποσοστό δεν αναγνωρίζει στην Netflix δικαίωμα συμμετοχής και εκείνη, από την άλλη πλευρά, δεν έχει... βοηθήσει ακριβώς την κατάσταση υιοθετώντας πρακτικές που δημιουργούν προβλήματα στον τρόπο που η αγορά του σινεμά παραδοσιακά λειτουργούσε για 40 χρόνια σχεδόν. Η Netflix πάντως δείχνει να "τείνει κλάδο ελαίας" προς το Hollywood για δεύτερη φορά φέτος, αν και δεν είναι καθόλου βέβαιο πως με τον τρόπο που το κάνει θα έχει το επιθυμητό αποτέλεσμα μεσοπρόθεσμα.

O αμερικανικός κολοσσός ανακοίνωσε πως τρεις από τις πλέον αναμενόμενες ταινίες του 2018 που είναι παραγωγής του θα προβληθούν πρώτα σε κινηματογραφικές αίθουσες και μετά θα γίνουν διαθέσιμες στους συνδρομητές της υπηρεσίας του. Η μία είναι το Roma του Alfonso Cuaron, το οποίο θα κάνει πρεμιέρα σε αμερικανικά σινεμά στις 21/11 και θα εμφανιστεί στον κατάλογο της Netflix τρεις εβδομάδες μετά, ενώ οι άλλες δύο - το Bird Box της Susanne Bier και το The Ballad of Buster Scruggs των αδελφών Cohen - θα προβληθούν πρώτα σε αίθουσες στις 16/11 και θα γίνουν διαθέσιμες στο πελατολόγιο της Netflix μία εβδομάδα μετά. Αξίζει να σημειωθεί πως το Roma θα συνεχίσει να προβάλλεται σε διάφορα σινεμά των ΗΠΑ και μετά από την διάθεσή του στο συνδρομητικό κοινό της Netflix.

Η κίνηση, πάντως, της αμερικανικής εταιρείας έχει μέχρι στιγμής σχολιαστεί αρνητικά - κι αυτό γιατί αφενός ο χρόνος προβολής των ταινιών και η διαφορά με την Δικτυακή τους διάθεση είναι μικρός και στις δύο περιπτώσεις, αφετέρου επειδή η Netflix δεν θα συνεργαστεί γι' αυτό της το εγχείρημα με τις μεγαλύτερες κινηματογραφικές αλυσίδες multiplex στις ΗΠΑ, αλλά με λίγες από τις μικρότερες καθώς και με ορισμένες αυτόνομες αίθουσες προβολών. Για τον λόγο αυτό ο σύνδεσμος των πιο μεγάλων αμερικανικών κινηματογραφικών αιθουσών χαρακτήρισε την κίνηση ως "ημίμετρο" (halfway gesture), με εκπροσώπους της, προβλέψιμα, να δηλώνουν "η Netflix συνεχίζει να μην καταλαβαίνει πως ζήτημα με τις νέες ταινίες δεν είναι η προβολή στις αίθουσες εναντίον της προβολής μέσω Internet, αλλά η προβολή τους στις αίθουσες και στην συνέχεια η προβολή τους μέσω Internet, με τη σωστή χρονική διαφορά".

Άλλοι δημοσιογράφοι και σχολιαστές θεωρούν ότι (α) η Netflix στην ουσία θα προβάλλει στα σινεμά αυτές τις τρεις ταινίες έτσι ώστε να έχει το δικαίωμα να τις προωθήσει ως διεκδικητές βραβείων Όσκαρ, καθώς και ότι (β) η κίνηση αυτή μπορεί να δυσαρεστήσει σημαντικό ποσοστό των συνδρομητών της υπηρεσίας, καθώς υποτίθεται πως με το μηνιαίο αντίτιμο που καταβάλλουν αγοράζουν ανάμεσα στα άλλα και την αποκλειστική πρόσβαση στις παραγωγές της ίδιας της Netflix. Για το δεύτερο δεν είμαστε ιδιαίτερα βέβαιοι, καθώς οι συνδρομητές της υπηρεσίας δεν έχουν επιδείξει τόση... παθολογική λατρεία για τις ταινίες του αμερικανικού κολοσσού, ώστε να "ξεσηκωθούν" αν αυτός τούς τις προσφέρει δύο ή τρεις εβδομάδες αργότερα. Δεν είναι και η ποιότητά των φιλμ της τέτοια, άλλωστε.

Όλα, πάντως, δείχνουν πως η αμερικανική εταιρεία δεν είναι... ψυχολογικά έτοιμη ακόμη να "παίξει το παιχνίδι" πλήρως με τους όρους του Hollywood: ναι μεν προτίθεται να ρισκάρει σε έναν βαθμό τις αντιδράσεις των συνδρομητών της, αλλά όχι και στον βαθμό που το Hollywood θα ήθελε, προβάλλοντας δηλαδή τις ταινίες της πρώτα στα σινεμά ευρέως και μετά από 90 ημέρες και μέσω της υπηρεσίας της. Θα κάνει περισσότερο αποφασιστικές επιλογές σε αυτόν τον τομέα η Netflix μέσα στο 2019; Όπως πάντα, ίδωμεν!