Η εντύπωση... "πότε έτσι, πότε αλλιώς" που δημιουργεί η Netflix όσον αφορά στην υποστήριξή της σε διαφορετικών ειδών συσκευές δυστυχώς επικρατεί και στο θέμα του περιεχομένου της - ειδικά, δε, στα μάτια του κοινού της χώρας μας. Όπως είχαμε αναφέρει στο πρώτο μας άρθρο για την άφιξη της Netflix στην Ελλάδα, η αμερικανική υπηρεσία δεν προσφέρει σε κανένα επίπεδο υποστήριξη για τη γλώσσα μας. Δεν υπάρχουν, με άλλα λόγια, ούτε ελληνικοί υπότιτλοι στις ταινίες και τις σειρές, ούτε μεταγλώττιση σε ταινίες που έχουν μεταφραστεί στα ελληνικά (όπως π.χ. σημαντικές παιδικές ταινίες). Αναγνωρίζουμε πως το συγκεκριμένο γεγονός καθιστά αυτομάτως επιλογή... no-no την Netflix για σημαντικό ποσοστό των Ελλήνων θεατών. Με δεδομένη, άλλωστε, την πρόθεση της υπηρεσίας να μην κάνει ο,τιδήποτε γι' αυτό σύντομα - προηγούνται... άλλες κι άλλες μεγαλύτερες αγορές από την δική μας στο θέμα της υποστήριξης γλώσσας - είναι σαφώς ένα στοιχείο που θα πρέπει να ληφθεί στα υπ' όψιν όταν έρχεται η ώρα της απόφασης για μηνιαία συνδρομή ή όχι.
Ακόμη κι αν δεχθούμε, ωστόσο, πως υπάρχει σημαντικό ποσοστό του ελληνικού κοινού που δεν έχει πρόβλημα με τους αγγλικούς υπότιτλους και την παρακολούθηση ταινιών/σειρών με αυτούς, υπάρχουν κάποια άλλα αρνητικά που θα πρέπει να αναφερθούν. Πρώτον, η Netflix φιλοξενεί πάρα πολλές σειρές και ταινίες, ναι, αλλά συνήθως όχι τις πιο πρόσφατες ούτε του ενός ούτε του άλλου είδους: τα κινηματογραφικά studio και τα τηλεοπτικά δίκτυα θεωρούν πως "απαξιώνουν" τις τελευταίες τους κυκλοφορίες αν τις προσφέρουν πολύ γρήγορα μέσω Netflix (ας μην ξεχνάμε πως όλο αυτό το περιεχόμενο προσφέρεται ως σύνολο με ενιαία χαμηλή συνδρομή), γι' αυτό και το αποφεύγουν. Σε πασίγνωστες σειρές, για παράδειγμα, τύπου Arrow ή Elementary ή The Blacklist, η Netflix βρίσκεται "μία σεζόν πίσω", όχι τυχαία. Στις ταινίες, άλλωστε, υπάρχουν πολλά ΑΑΑ δείγματα, όμως και πάρα πολλές ελλείψεις: είναι γνωστό πως τα blockbusters στην Netflix... "γυρίζουν", δηλαδή "μπαίνουν" και "βγαίνουν" από τον κατάλογό της σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Δύο άλλα... σταθερά παράπονα για την Netflix, άλλωστε, είναι παγκοσμίου βεληνεκούς, όχι μόνο ελληνικού. Το ένα: η υπηρεσία προσφέρει άφθονο περιεχόμενο, μεν, αλλά "φέρνει στο προσκήνιο" σχετικά μικρό ποσοστό του: το υπόλοιπο ο θεατής ή θα πρέπει να το ψάξει ενδελεχώς ο ίδιος (όχι εύκολο) ή να αφεθεί στο σύστημα προτάσεων της Netflix, το οποίο όμως προϋποθέτει πως αυτός θα "βαθμολογεί" πολύ συχνά ό,τι παρακολουθεί, ώστε να προκύπτουν τα δεδομένα βάσει των οποίων η υπηρεσία κάνει τις προτάσεις αυτές. Το άλλο: οι "κατά τόπους" Netflix, οι "εκδόσεις" δηλαδή της υπηρεσίας για κάθε χώρα, απέχουν σημαντικά έως πολύ σημαντικά σε "εύρος" και "βάθος" περιεχομένου από την αμερικανική. Αυτό είναι ένα μεγάλο ζήτημα και θέμα συζήτησης, με πολλαπλές πλευρές, το οποίο θα αναλύσουμε σε ειδικό άρθρο. Δεν μειώνει, μεν, την αξία της Netflix και το "ειδικό βάρος" της (ειδικά με δεδομένες τις προσιτές τιμές στις συνδρομές της), όμως αλλάζει τον χαρακτήρα της από "must" σε... απλώς "good to have" στα μάτια πολλών. Οι λόγοι αναλυτικά, την Πέμπτη 11/2!