Όσον αφορά στην ρύθμιση και την γενικότερη χρήση της, η C8 χαρακτηρίζεται από θετικά και αρνητικά στοιχεία - τα πρώτα περισσότερα, μα κάποια από τα δεύτερα αξίζουν αναφοράς. Τα μενού επιλογών και ρυθμίσεων προσφέρονται ως επί το πλείστον σε λογική διάταξη, αν και ορισμένες από τις ρυθμίσεις αυτές ομολογουμένως δεν τις... περιμέναμε εκεί που τις βρήκαμε (και βρίσκονται στις πιο πολλές άλλες τηλεοράσεις). Καλύπτουν ωστόσο όλες τις λειτουργίες της συσκευής και τους τρόπους προσαρμογής αυτών στις προτιμήσεις του χρήστη. Το λειτουργικό σύστημα στο οποίο στηρίζεται, το WebOS στην έκδοση 3.5, είναι όμορφο και ταχύτερο στην λειτουργία από κάθε άλλο ανταγωνιστικό (π.χ. Android TV των Sony/Philips ή Tizen της Samsung). Προσφέρει όλα τα απαραίτητα apps ώστε να αξιοποιηθεί πλήρως η C8 ως Smart TV - από πρόσβαση σε Netflix ή Prime Video μέχρι Media Player, Plex και YouTube - αλλά... ως εκεί. Δεν υπάρχει π.χ. η γκάμα apps του Android TV, έστω κι αν αυτή δεν αξιοποιείται εν τέλει ιδιαίτερα και στις τηλεοράσεις που την απολαμβάνουν.

H λειτουργικότητα μίας σύγχρονης τηλεόρασης είναι φυσικά πολύ σημαντική - η LG, άλλωστε, έχει φροντίσει σε αυτόν τον τομέα και με νέο τρόπο για το 2018, ενσωματώνοντας στον χειρισμό των OLED της τον Google Assistant για φωνητικές εντολές κι αναζήτηση. Όμως... κακά τα ψέματα: τηλεόραση OLED επιλέγει κανείς για την ποιότητα εικόνας συγκεκριμένα - και η C8 προσέφερε όλα όσα ελπίζαμε σε αυτόν τον τομέα και από μερικές απόψεις ακόμη πιο πολλά. Στις εργοστασιακές της ρυθμίσεις και με τις αρχικές επιλογές εικόνας ενεργές η πρόταση της LG προσφέρει "εντυπωσιακή" μεν, μα όχι απαραίτητα ακριβή εικόνα. Προσφέρει 4 ακόμη σετ προεπιλεγμένων ρυθμίσεων - κατά ISF για ημέρα/νύχτα, Cinema και Technicolor - τα οποία είναι σαφώς καλύτερα στην απόδοση των χρωμάτων σε ταινίες ή τηλεοπτικές σειρές, είτε πρόκειται για "τυπικό" υλικό είτε για υλικό τεχνολογίας HDR. Υπάρχει άλλωστε και ειδικό σετ προεπιλεγμένων ρυθμίσεων για απεικόνιση video games που υποστηρίζουν την τεχνολογία χρώματος HDR, από τίτλους για PS4 Pro, Xbox One X ή PC.

Δύο από τα τέσσερα σετ ρυθμίσεων ήταν επαρκή για να εκτελέσουμε τον πρώτο κύκλο δοκιμών μας και είναι πολύ πιθανό να ικανοποιήσουν όσους σκέπτονται την αγορά μιας C8 κυρίως για θέαση ταινιών και τηλεοπτικών σειρών. Τις πραγματικές της δυνατότητες, ωστόσο, η τηλεόραση της LG τις επέδειξε όπως τούς αξίζει μετά από την εκτενή ρύθμιση και χρωματική διόρθωση που γίνεται μόνο από... επαγγελματικό χέρι και με ειδικά όργανα. Έχοντας διαμορφώσει δύο νέα σετ ρυθμίσεων κάναμε δεύτερο κύκλο δοκιμών σε ταινίες από Ultra HD Blu-ray (διαμορφωμένες τόσο κατά HDR10 όσο και κατά Dolby Vision), σε ταινίες και τηλεοπτικές σειρές 4Κ των Netflix και Amazon Prime Video (και πάλι σε κωδικοποίηση HDR10 αλλά και Dolby Vision), σε άφθονο demo υλικό, αλλά και σε games του PlayStation4 Pro που αξιοποιούν την απεικόνιση τεχνολογίας HDR (μόνο στο πρότυπο HDR10 βέβαια).

Σε όλες τις περιπτώσεις το απο τέλεσμα ήταν κάτι παραπάνω από απλώς "εντυπωσιακό" όπως στην αρχή: ήταν έξοχα κινηματογραφικό - ακόμη περισσότερο, μάλιστα, απ' ότι θα μπορούσε να προσφέρει οποιαδήποτε αίθουσα σινεμά - παραμένοντας όμως απίθανα ρεαλιστικό και φυσικό. Όχι τεχνητά και επεξεργασμένα φαντεζί, όπως το έχουμε συναντήσει σε άλλες τηλεοράσεις που απλώς ωθούν την φωτεινότητα στο maximum για "εκθαμβωτική" απόδοση του εκάστοτε υλικού. Το απόλυτο μαύρο που προσφέρει η οθόνη της C8 δημιουργεί την "βάση" αφενός για λαμπερά χρώματα και υψηλή αντίθεση στο σύνολο της εικόνας, αφετέρου για άψογη περιγραφή των σκιών και των "δύσκολων" αποχρώσεων που άλλες οθόνες "χάνουν" δίχως αυτό το μαύρο, "πνίγοντας" έτσι πολλές λεπτομέρειες. Ειδικά και συγκεκριμένα για ταινίες και τηλεοπτικές σειρές υψηλής ή υπερυψηλής ευκρίνειας, στην ζώνη κόστους της η C8 δεν έχει αντίπαλο αυτή τη στιγμή. Και δεν στερείται τίποτε σε σχέση με πολύ ακριβότερες τηλεοράσεις της ίδιας τεχνολογίας προβολής.