Όταν μια μεγάλη πολυεθνική εταιρεία... "καεί με το χυλό", συνήθως "φυσάει και το γιαούρτι" για ένα διάστημα, υπό την έννοια ότι υποχωρεί από τα αρχικά της σχέδια που δεν πέτυχαν και δοκιμάζει άλλες, εναλλακτικές οδούς για την εμπορική επιτυχία. Λίγες είναι οι εταιρείες που αλλάζουν πορεία σε ένα βαθμό μεν, αλλά δεν σταματούν να βάζουν μεγάλα στοιχήματα, ακόμη κι αν έχουν πρόσφατα "καεί" οικονομικά με κάποια επιλογή τους. Αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αυτόν τον καιρό η Pioneer, η ιαπωνική εταιρεία που κυριολεκτικά αναπροσδιόρισε την οπτική γωνία της αγοράς πέρυσι για την τεχνολογία τηλεοράσεων plasma με την κορυφαία σειρά των Kuro - και, παρ' όλα αυτά, δεν απέφυγε μία σειρά από οικονομικές ζημίες τόσο μεγάλες, ώστε να αναγκαστεί να αποσυρθεί η ίδια ως κατασκευάστρια από το χώρο και να αναθέσει στην Panasonic το μέρος αυτό της δημιουργίας προϊόντων, κρατώντας μόνο το τμήμα της έρευνας και βελτίωσης των τεχνολογιών της ενεργό. Η Pioneer "κάηκε", μεν, αλλά όχι μόνο δεν "λούφαξε" για να περιορίσει τις απώλειες, αλλά επεκτείνεται αυτές τις ημέρες για πρώτη φορά και στην αγορά των προβολέων υψηλής ευκρίνειας. Το πράττει, δε, σε συνεργασία με την JVC (της οποίας οι προβολείς HD1 και HD100 ανήκουν ανάμεσα στους καλύτερους στον κόσμο όσον αφορά την απόδοση του μαύρου). Με άλλα λόγια, ποιά εταιρεία καλύτερη για να συνεργαστεί η Pioneer, προκειμένου να παρουσιάσει τον παρθενικό... Kuro Projector;

Όπως θα διαπιστώσει κανείς με την πρώτη κιόλας ματιά, ο KRF-9000FD - αυτό είναι το προϊοντικό όνομα του προβολέα Kuro - είναι πρακτικά το... δίδυμο αδελφάκι του HD100 της JVC, ενός προβολέα που κατ' ουσία διεκδικεί το "στέμμα" του καλύτερου ψηφιακού στην αγορά μόνο από τον Sony VW-200 (που είναι κατά σχεδόν 3000 ευρώ ακριβότερός του όμως). Η Pioneer θέλησε να μην "ξαναεφεύρει τον τροχό" όσον αφορά τον πρώτο της προβολέα υψηλής ευκρίνειας, αλλά να "ξεκινήσει" με ένα πολύ υψηλού επιπέδου προϊόν ως "βάση" και να βελτιώσει όσα στοιχεία του μπορεί, ώστε να παρουσιάσει μία ακόμη καλύτερη πρόταση. Η εξωτερική εμφάνιση του Kuro είναι ενδεικτική του γεγονότος αυτού, αφού στον όγκο και το σχήμα είναι ολόιδιος με τον HD100, με μόνη διαφορά το μαύρο χρώμα στο "δαχτυλίδι" του φακού του πρώτου αντί για το ασημί του δεύτερου. Ακόμη και το βάρος, οι είσοδοι σήματος (δύο HDMI 1.3 και μία component, όλες "διττής" χρήσης), το επίπεδο θορύβου κατά τη λειτουργία (24 dB), ακόμη και η κατανάλωση σε ρεύμα (280 Watt) είναι όλα ίδια. Τί "χρεώνει"... σχεδόν 2000 ευρώ περισσότερα η Pioneer με τον Kuro, λοιπόν;

Απ' ότι φαίνεται, υπάρχουν όντως κάποια πράγματα όπου η Pioneer έχει επέμβει - είναι στην διακριτική ευχέρεια του καθενός, ωστόσο, να κρίνει αν αυτά αξίζουν τη χρηματική διαφορά. Η Pioneer, συνεχίζοντας προφανώς να στηρίζεται στην τεχνολογία DiLA, "χρεώνει" τις βελτιώσεις που έχει κάνει στα πολωτικά φίλτρα του αρχικού προβολέα, στην απόδοση του ηλεκτρονικού συστήματος ελέγχου της εικόνας, καθώς και στην ανώτερη ποιότητα κατασκευής των εσωτερικών της συσκευής γενικότερα (γιατί το εξωτερικό είναι, όπως αναφέραμε, πανομοιότυπο). H πρώτη βελτίωση έχει (ή θα έπρεπε να έχει) ως αποτέλεσμα ακόμη βαθύτερο μαύρο και επεκτεταμένη γκάμα των βαθμίδων του γκρι γενικά, η δεύτερη ομαλότερη αναπαράσταση της κινούμενης εικόνας σε "δύσκολα" πλάνα και η τρίτη περισσότερο αξιόπιστη λειτουργία σε βάθος χρόνου. Όλα αυτά, θεωρητικά.

Στην πράξη, πάντως, η στήλη δεν ήταν εύκολο να διακρίνει διαφορά πραγματικά αισθητή ανάμεσα στον Kuro και τον HD100 (τον οποίο ωστόσο δεν είχε ομολογουμένως διαθέσιμο για αντιπαραβολή Α-Β με το προϊόν της Pioneer). Ίσως επειδή η απόδοση του μαύρου στον HD100 ήταν ήδη καταπληκτική, ίσως επειδή αξιοποιήθηκε μέσες-άκρες το ίδιο υλικό αναφοράς για τη θέαση (συγκεκριμένες ταινίες Blu-ray που προσφέρουν τα "κινηματογραφικά" 24p), ίσως επειδή δεν χρησιμοποιήθηκε το ίδιο πανί και δεν έγιναν μεγάλες αλλαγές στις εργοστασιακές ρυθμίσεις, η ποιότητα της εικόνας του Kuro ήταν στα μάτια μας πολύ, πάρα πολύ κοντά σε αυτήν του HD100. Ενδεχομένως η διαφορά που θα προέκυπτε αν άλλαζαν κάποιες ή όλες οι παραπάνω παράμετροι, να ήταν περισσότερο αισθητή. O Kuro διατηρεί φυσικά τα 600 lumens φωτεινότητας, την αντίθεση 30.000:1 και την ανάλυση 1080p, οπότε και πάλι μόνο το "εξασκημένο" μάτι θα μπορούσε να διακρίνει την πολυσυζητημένη διαφορά ανάμεσα στους δύο προβολείς.

Όταν όλα έχουν ειπωθεί, υποψιαζόμαστε στον KRF-9000FD τα 2000 ευρώ περίπου κρύβονται... πίσω από το δικαίως επιτυχημένο brand name των Kuro, παρά από ο,τιδήποτε άλλο. Αυτό, προφανώς, δεν αναιρεί το γεγονός ότι - ακόμη και "βελτιωμένος στα σημεία" - ο πρώτος προβολέας της Pioneer είναι αν όχι ο κορυφαίος, σίγουρα ένας από τους δύο ή τρεις κορυφαίους προβολείς που μπορεί να αποκτήσει κανείς στην ελληνική αγορά σήμερα. Η εικόνα που θα προσφέρει, ακόμη και σε διαγωνίους άνω των 120 ιντσών, είναι στην ουσία καλύτερη από αυτήν που εισπράττει κανείς και στα καλύτερα multiplex σήμερα, με μαύρο που συγκλονίζει, λαμπερά χρώματα και γκάμα αποχρώσεων τόσο μεγάλη, ώστε λεπτομέρειες ακόμη και σε πολύ γνωστές ταινίες να γίνονται διακριτές για... πρώτη φορά. Η ευελιξία του στην τοποθέτηση και η ποιότητα κατασκευής του συμπληρώνουν ένα αναμφισβήτητα άψογο σύνολο. Απλώς, να. Για όσους και όσες έχουν τη δυνατότητα, ας ζητήσουν να δουν σε λειτουργία έναν Kuro και έναν HD100 πριν αποφασίσουν - γιατί τα 2000 ευρώ της διαφοράς, είναι επίσης η διαφορά ανάμεσα σε ένα "καλό" και ένα πραγματικά πολύ καλό πανί προβολής!

Βαθμολογία: *****

Βαθμολογία: 10 αστεράκια