Στο πλαίσιο της Αθηνόραμα Digital HDR Week έχουμε μεν αναφερθεί στο τί ακριβώς είναι και τί προσφέρει η εικόνα HDR, καθώς και στο τί αξίζει να γνωρίζει κάποιος που σκέφτεται να αγοράσει τηλεόραση ή προβολέα που αξιοποιεί αυτήν την τεχνολογία, αλλά η συνέχεια δεν μπορεί παρά να αφορά το αυτονόητο: το περιεχόμενο που αναδεικνύει την εικόνα HDR. Γιατί καλά όλα αυτά τα θεωρητικά, καλές και οι συμβουλές για την επιλογή συσκευής απεικόνισης, αλλά αν δεν υπάρχει αρκετό υλικό για να δικαιολογήσει την αγορά εξοπλισμού, τί νόημα έχει; Συμφωνούμε απολύτως, γι' αυτό και το παρόν άρθρο εστιάζει σε αυτό ακριβώς το υλικό ξεκινώντας από τις ταινίες και τις τηλεοπτικές σειρές που αξιοποιούν την εικόνα HDR. Τα video games, που είναι άλλο μεγάλο "κεφάλαιο" σχετικό, αξίζουν δικό τους άρθρο, οπότε θα... εξεταστούν ξεχωριστά!

Με την ευκαιρία της καταμέτρησης των πηγών απ' όπου μπορεί να αντλήσει κανείς περιεχόμενο εικόνας HDR υπογραμμίζουμε κάτι σημαντικό: ενώ θεωρητικά η τεχνολογία HDR δεν είναι απαραίτητα "προνόμιο" κάποιας ανάλυσης οθόνης συγκεκριμένα, στην ουσία είναι συνδεδεμένη με την υπερυψηλή ευκρίνεια (εικόνα 4Κ) τόσο για εμπορικούς, όσο και πρακτικούς λόγους: οι καλύτερες νεότερες τηλεοράσεις, αυτές που έχουν την "λαμπρότητα" που επιτρέπει την σωστή απόδοση της γκάμας χρωμάτων HDR, δεν θα μπορούσαν παρά να είναι υπερυψηλής ευκρίνειας. Το υλικό HDR βρίσκεται, λοιπόν, στις ίδιες πηγές απ' όπου αντλούμε υλικό εικόνας 4Κ: στην ουσία το ένα είναι υποσύνολο του άλλου, αφού το περιεχόμενο υπερυψηλής ευκρίνειας μπορεί να προσφέρει την χρωματική γκάμα της τεχνολογίας HDR, μπορεί και όχι.

Μία πηγή λοιπόν, και ασυζητητί η καλύτερη όσον αφορά την ποιότητα εικόνας που προσφέρει, είναι οι δίσκοι Ultra HD Blu-ray που αναπαράγονται από αναλόγως εξοπλισμένα players. Τα τελευταία περιλαμβάνουν το Xbox One S της Microsoft, το UBD-K8500 της Samsung καθώς και δύο ακόμη από τις Panasonic και Philips. Οι Sony και Oppo έχουν ανακοινώσει τα δικά τους UHD BD players για κυκλοφορία μέσα στους επόμενους μήνες. Όσον αφορά στις διαθέσιμες ταινίες υπάρχουν ήδη στο εμπόριο περισσότερες από 100 - με ακόμη περισσότερες να βρίσκονται στον ορίζοντα - και στην συντριπτική τους πλειοψηφία υποστηρίζουν την εικόνα HDR με τρόπο ενίοτε απίθανα εντυπωσιακό. Αυτά είναι τα καλά νέα. Τα κακά νέα: στην ελληνική αγορά, εννοώντας τα καταστήματα, δεν υπάρχουν ακόμη τέτοια δισκάκια - κάτι που ελπίζουμε πως θα αλλάξει μέσα στο 2017. Για την ώρα, πάντως, η μόνη επιλογή απόκτησής τους είναι τα ευρωπαϊκά online καταστήματα, από το αγγλικό Amazon μέχρι πολλά γερμανικά εξειδικευμένα.

Ευκολότερες όσον αφορά στην πρόσβαση (με έναν... αστερίσκο που θ' αναφέρουμε στη συνέχεια) είναι οι Δικτυακές πηγές υλικού υπερυψηλής ευκρίνειας με υποστήριξη στην τεχνολογία HDR. Αυτές είναι πέντε - YouTube, Netflix, Amazon Instant Video, Vudu και Sony Ultra - μα στο ελληνικό κοινό εμπορικά είναι διαθέσιμες οι τρεις πρώτες. Το YouTube ενεργοποίησε πρόσφατα την λειτουργία HDR αλλά το ελεύθερα δημοσιευμένο περιεχόμενό του δεν είναι βέβαια πλήρεις ταινίες ή σειρές, μα κυρίως demo υλικό. Η Netflix και η Amazon Instant Video φιλοξενούν το πλέον ενδιαφέρον υλικό, με ενδιαφέρουσα γκάμα ταινιών και ουκ ολίγες δημοφιλείς σειρές να υποστηρίζουν την εικόνα HDR, όμως και στις δύο κατηγορίες υπάρχει το προαπαιτούμενο της γρήγορης σύνδεσης στο Internet: με πρακτικά επιβεβλημένα τα 25 Mbps λήψης δεδομένων για θέαση αυτού του υλικού χωρίς προβλήματα, μία συνδρομή VDSL/30 ή και VDSL/50 (ώστε τα 25 Mbps να είναι... αδιαπραγμάτευτα) είναι "μονόδρομος".

Τα πράγματα όσον αφορά στις Δικτυακές υπηρεσίες περιεχομένου περιπλέκονται κατά τι εξαιτίας δύο λόγων. Ο ένας σχετίζεται με την αντιπαλότητα των δύο προτύπων εικόνας HDR που υφίστανται αυτή τη στιγμή, των HDR10 και Dolby Vision: αν και το "απολύτως απαραίτητο" HDR10 υποστηρίζεται από όλες τις υπηρεσίες, το Dolby Vision είναι τεχνικά καλύτερο χωρίς όμως να προσφέρεται στην ίδια έκταση και ποικιλία (υπάρχουν ακόμη και περιπτώσεις σειρών ή ταινιών της ίδιας υπηρεσίας που υποστηρίζουν το ένα πρότυπο και όχι το άλλο). Ο άλλος λόγος σχετίζεται με τις συσκευές που θ' αναλάβουν να αναπαράγουν αυτό το υλικό HDR, είτε του ενός είτε του άλλου προτύπου (είτε και των δύο): οι ίδιες οι τηλεοράσεις στις πιο πολλές περιπτώσεις είναι ούτως ή άλλως Smart TV, οπότε τα apps π.χ. για Netflix ή Amazon Instant Video είναι συμβατά με HDR10 και Dolby Vision. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις, όμως, θα πρέπει να επιστρατευθεί άλλη συσκευή ως player - Xbox One, PS4 Pro, Chromecast Ultra, Media Center PC, Roku κλπ. - το οποίο όμως είναι πολύ πιθανό να μην υποστηρίζει το Dolby Vision (το οποίο απαιτεί την ύπαρξη ειδικού κυκλώματος στο σύστημα αναπαραγωγής για να λειτουργήσει).

Από τα παραπάνω γίνεται βέβαια αντιληπτό το... προφανές: η τεχνολογία HDR είναι συναρπαστική, μεν, αλλά βρίσκεται ακόμη σε εκείνο το στάδιο όπου "βρίσκει τα πατήματά της" όσον αφορά στο προσφερόμενο συμβατό υλικό. Όσο περνά ο καιρός η κατάσταση θα βελτιώνεται, τα όποια προβλήματα θα αντιμετωπίζονται και οι ταινίες ή τηλεοπτικές σειρές που θα προσφέρουν εικόνα HDR θα αυξάνονται σε αριθμό, μέχρις ότου αυτή να αρχίσει να θεωρείται αυτονόητη. Έως τότε, όμως, θα πρέπει να έχει κανείς στα υπ' όψιν ότι (α) θα χρειαστεί ν' αναζητήσει ενεργά το ποιοτικό περιεχόμενο HDR και ότι (β) πιθανώς θα χρειαστεί πρόσθετη χρηματική επένδυση σε εξοπλισμό και υποδομή, από player μέχρι γρήγορη Δικτυακή σύνδεση, για να έχει στα χέρια του όλες τις διαθέσιμες επιλογές. Από την άλλη πλευρά... έτσι είναι σχεδόν πάντοτε τα πράγματα με τις τεχνολογίες αιχμής: σπάνια είναι 100% έτοιμες σε όλους τους τομείς όταν διατίθενται στο καταναλωτικό κοινό - και η εικόνα HDR δεν αποτελεί εξαίρεση. Θα μας απέτρεπε αυτό ποτέ από το να την εξετάσουμε και αξιολογήσουμε; Εννοείται πως όχι!