Οποτεδήποτε μία εταιρεία εισέρχεται σε νέα γι' αυτήν αγορά "ταράζοντας λιμνάζοντα νερά" ή "ανατρέποντας ισορροπίες" (με ή χωρίς εισαγωγικά) συναντά στην καλύτερη περίπτωση αντιστάσεις, στην χειρότερη... ανομολόγητο πόλεμο - και σε αυτήν ακριβώς την θέση βρέθηκε ουσιαστικά η Netflix από το 2017 απέναντι στην βιομηχανία του Hollywood, όταν δηλαδή ξεκίνησε να λειτουργεί και η ίδια ως studio παραγωγής ταινιών και όχι μόνο πάροχος Δικτυακής διανομής τους. Ξεκινώντας να συγκεντρώνει ηθοποιούς και σκηνοθέτες επιπέδου ΑΑΑ σε παραγωγές με αντίστοιχα υψηλά budget, αλλά και διεκδικώντας κινηματογραφικά βραβεία στο ίδιο πλαίσιο με αυτό που το κάνουν κάθε χρόνο τα "παραδοσιακά" studios, η Netflix... "ενόχλησε" μάλλον, εξ ου και οι καυστικές ή και ανοιχτά εχθρικές δηλώσεις πολλών δημιουργών και στελεχών το τελευταίο δωδεκάμηνο. Αποκορύφωμα της "υπόγειας σύγκρουσης" δεν ήταν άλλο από την απόφαση της Γαλλικής Ακαδημίας Κινηματογράφου να μην δεχθεί φέτος ταινίες της Netflix ως υποψήφιες για Χρυσούς Φοίνικες, μετά από τις περυσινές διαμαρτυρίες μερίδας του Γαλλικού κοινού στην ίδια διοργάνωση.
Η σχέση της Netflix με το Hollywood θα αποδεικνυόταν... νομοτελειακά δύσκολη κάποια στιγμή, όντας συνεργατική και ανταγωνιστική ταυτόχρονα, όμως ο διευθύνοντας σύμβουλός της, ο Reed Hastings, δείχνει να αποδέχεται πλέον πως δεν είναι πολύ καλή ιδέα να συνεχιστεί (ή τέλος πάντων να φαίνεται πως συνεχίζεται) αυτή η αντιπαλότητα της εταιρείας του με το Hollywood και το "παραδοσιακό σινεμά" γενικότερα. Αυτό τουλάχιστον μπορεί να συμπεράνει κανείς από τις δηλώσεις που έκανε πριν από λίγες ημέρες στο πλαίσιο του φεστιβάλ Series Mania στο Παρίσι: "Εστιάζουμε πλέον στις τηλεοπτικές σειρές, στα ντοκυμαντέρ, την stand up comedy και σε όλες τις άλλες κατηγορίες περιεχομένου που έχουμε στην διάθεσή μας, χωρίς να δημιουργούμε διαταραχές στην βιομηχανία του σινεμά ή να δίνουμε την εικόνα πως έχουμε τέτοια πρόθεση", υποστήριξε ο Hastings ερωτηθείς σχετικά με την επιλογή της Γαλλικής Ακαδημίας Κινηματογράφου. "Σκοπεύουμε να προσφέρουμε πλέον τις ταινίες μας με τον ίδιο τρόπο που το κάνουμε για τις τηλεοπτικές σειρές μας, δίχως εμπλοκή με το κανάλι διανομής των κινηματογραφικών αιθουσών".
Με τα παραπάνω ο Hastings στην ουσία "τείνει κλάδο ελαίας" για... "τέλος των εχθροπραξιών" με το παραδοσιακό σύστημα παραγωγής και διανομής ταινιών, το οποίο εξ αρχής θεωρούσε πως η Netflix υπονομεύει τα συμφέροντά του με τους διαφορετικούς όρους διάθεσης φιλμ που εκείνη προωθούσε (όχι άδικα κιόλας από μερικές απόψεις). Η δημοφιλέστερη Δικτυακή υπηρεσία διανομής ψυχαγωγικού περιεχομένου στον κόσμο μπορεί βεβαίως να συνεχίσει την επιτυχή της πορεία ακόμη και χωρίς την τυπική "αναγνώρισή" της ως studio ισάξιο των κορυφαίων επτά, διεκδικώντας βραβεία - όπως πρότεινε ο Steven Spielberg - στις τηλεοπτικές σειρές και όχι στις ταινίες. Θα μπορούσε άλλωστε, στο ίδιο πλαίσιο, να αλλάξει την παρούσα της στρατηγική και να επενδύει σε λιγότερα αλλά καλύτερα φιλμ αντί να παράγει περισσότερες μετριότητες που βλάπτουν την συνολική εικόνα του καταλόγου της.
Ο Hastings, πάντως, δήλωσε πως "είναι βέβαιος ότι η Netflix και η Γαλλική Ακαδημία Κινηματογράφου θα βρουν κάποια στιγμή στο μέλλον κάποιον τρόπο να γεφυρώσουν τις διαφορές τους", υποννοώντας ίσως κάποιου είδους ειδική συνεργασία προβολής ταινιών της πρώτης χωρίς αξιώσεις για Χρυσούς Φοίνικες. Ίδωμεν!
