Πάρα, μα πάρα πολλά από τα κύρια θέματα των ταινιών, σειρών, βιβλίων, comics επιστημονικής φαντασίας και τρόμου που έχουν κυκλοφορήσει την τελευταία εικοσαετία - από τις υπερδυνάμεις του μυαλού και τα παράνομα επιστημονικά πειράματα μέχρι τις κυβερνητικές συνομωσίες και τις παράλληλες διαστάσεις - πρωτοεμφανίστηκαν σε αντίστοιχα έργα που κυκλοφόρησαν στα τέλη της δεκαετίας του '70 και τις αρχές της δεκαετίας του ΄80. Απευθυνόμενα σε πολύ μικρότερο και παθιασμένο κοινό, εκείνα διακρίνονταν περισσότερο από την τόλμη και την αφέλεια που χαρακτηρίζει ερασιτεχνικές, cult παραγωγές και όχι πια τις blockbuster σημερινές. Η συγκεκριμένη δεκαετία από το πιστό κοινό της επιστημονικής φαντασίας και του τρόμου θεωρείται "χρυσή" - και το Stranger Things, η νέα σειρά παραγωγής και αποκλειστικής διανομής Netflix, εμπνέεται από το υλικό αυτής της περιόδου σε πολλαπλά επίπεδα. Είναι το τελικό αποτέλεσμα επαρκώς ποιοτικό για τα δεδομένα του κοινού της... δεύτερης δεκαετίας του 21ου αιώνα και έχει προδιαγραφές για συνέχεια;

Το Stranger Things θέλει να καταστήσει άμεσα σαφές το πλαίσιο βάσει του οποίου θα κριθεί: αν είχε κανείς οποιαδήποτε απορία αναφορικά με το γιατί το σενάριο εκτυλίσσεται στην Indiana το 1983, και μόνο οι... αρχικοί τίτλοι, σε έντονη γραμματοσειρά με μυτερές άκρες, τα φλούο λέιζερ και η μουσική με συνθεσάιζερ αρκούν για να "κάνουν ατμόσφαιρα" σχετική. Όλα τα χαρακτηριστικά στοιχεία της δεκαετίας του '80 που "δηλώνουν το παρόν" στην σειρά αυτή - τα επιτραπέζια παιχνίδια D&D, οι γραμμένες κασέτες, τα ουόκι-τόκι κλπ. κλπ. - είναι "σήματα κατατεθέντα" της γενιάς που επίσης αγάπησε τα βιβλία του Stephen King και τα θρίλερ του Carpenter, ανάμεσα σε πολλές άλλες επιρροές. Οι Duffer Brothers, που δημιούργησαν την όλη παραγωγή, ανήκουν ολοφάνερα σε αυτήν την γενιά ανθρώπων και δεν... έχουν χάσει καμία ευκαιρία να "κλείσουν το μάτι" στον θεατή με αμέτρητες προφανείς ή λιγότερο προφανείς αναφορές σε άλλες ταινίες, σειρές και βιβλία.

Το σενάριο στρέφεται γύρω από την εξαφάνιση ενός μικρού αγοριού σε μία αμερικανική κωμόπολη κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες - εξαφάνιση που, όπως γρήγορα αποδεικνύεται, δεν είναι άσχετη με ένα απόρρητο επιστημονικό πείραμα σε κοντινό μυστηριώδες εργαστήριο που δεν... εξελίχθηκε με επιτυχία ακριβώς. Ναι, φαντάζει κλισέ με τα σημερινά δεδομένα, αλλά αυτό είναι το όλο νόημα στο Stranger Things: η παρουσίαση οικείων θεμάτων με ρετρό τρόπο και παρούσα όλη την νοσταλγία της "αθώας" περιόδου των ταινιών επιστημονικής φαντασίας και τρόμου, όταν η ιδέα είχε πιο πολλή σημασία από την εικόνα και η πλοκή πιο πολλή σημασία από τα εφέ. Από αυτήν την άποψη το Stranger Things είναι σαφώς επιτυχημένο, καθώς "κληρονομεί" όλα τα παραπάνω από τις επιρροές του - μαζί με ορισμένα από τα προβλήματά τους, βέβαια, τα οποία θα μπορούσε ίσως να είχε αποφύγει. Λέμε τώρα.