Υπάρχει συγκεκριμένος όρος στην δημοσιογραφία των σύγχρονων σπορ που περιγράφει τον αθλητή εκείνο που όχι απλώς έχει διακριθεί στο δικό του, μα το έχει κάνει τόσο εμφατικά ώστε να διεκδικεί την κορυφαία θέση του εκεί... για πάντα: GOAT, ακρωνύμιο του Greatest of All Time. Μερικοί αφοσιωμένοι "μπασκετικοί" ανάμεσά μας ίσως διαφωνήσουν, αλλά - για την πλειοψηφία του ευρύτερου κοινού - στο μπάσκετ αυτός ο αθλητής είναι ο Michael Jordan. Ένα ντοκυμαντέρ "εκ των έσω" για την πορεία του στην ομάδα που τον καθιέρωσε σε αυτήν την θέση θα είχε, λοιπόν, ενδιαφέρον εξ ορισμού. Αυτό που κατόρθωσε ωστόσο το ESPN με ακριβώς μία τέτοια παραγωγή, την τηλεοπτική σειρά The Last Dance που προσέφερε στους συνδρομητές της η Netflix και μόλις ολοκληρώθηκε, είναι σχεδόν το ίδιο αξιοπρόσεκτο: μια εντυπωσιακή, γυαλιστερή, συναρπαστική παραγωγή, ξεχωριστή ανάμεσα στα άλλα αθλητικά ντοκυμαντέρ, για τον Greatest of All Time του παγκόσμιου μπάσκετ.

Ο τίτλος "The Last Dance" είναι αυτός που έδωσε ο ίδιος ο προπονητής των Chicago Bulls, ο Phil Jackson, στην τελευταία αγωνιστική χρονιά που συνεργάστηκε με την διάσημη ομάδα του NBA - την τελευταία και κατά την οποία ο Michael Jordan, o φυσικός ηγέτης και η "ψυχή" της ομάδας αυτής, την οδήγησε στην κατάκτηση αμερικανικού επαγγελματικού πρωταθλήματος. Όλα τα επεισόδια ακολουθούν την ανεπανάληπτη πορεία των Bulls από ένα αγωνιστικό συγκρότημα... "έτσι κι έτσι" το 1984 σε επικυρίαρχο του σημαντικότερου πρωταθλήματος μπάσκετ παγκοσμίως το 1998, με έξι τίτλους σε οκτώ συναπτά έτη. Αλλά, φυσικά, σε όλα σχεδόν τα επεισόδια πρωταγωνιστικό ρόλο έχει ο Michael Jordan αφού ήταν η δική του παρουσία ο καταλύτης και η κινητήρια δύναμη πίσω από όλες τις μεγάλες στιγμές των Bulls της δεκαετίας 1988-1998.

Οι σεναριογράφοι και ο σκηνοθέτης του The Last Dance έχουν επιλέξει - πανέξυπνα, όπως αποδεικνύεται πολύ γρήγορα - να μην ακολουθήσουν "σε ευθεία γραμμή" και σε ορθή χρονολογική σειρά τα γεγονότα που έπαιξαν τον σημαντικότερο ρόλο στην πορεία του Jordan και των Bulls. Αντιθέτως εξ αρχής αξιοποιείται μία παρουσίαση με flashbacks, αναδρομές στο παρελθόν σύντομες ή και όχι σύντομες ενίοτε, η οποία επιδιώκει το εξής: να προσφέρει στον θεατή μία εικόνα περισσότερο κατανοητή όσον αφορά (α) στο πώς και γιατί ο Jordan άγγιξε αυτήν την μοναδική αυτή θέση στο στερέωμα του παγκόσμιου μπάσκετ, (β) στο γιατί συνέβησαν όλα όσα συνέβησαν στο παρασκήνιο της πορείας των Bulls ώστε να έλθει το κομβικό σημείο της χρονιάς του The Last Dance και φυσικά (γ) στο γιατί τα δύο πρώτα συνδέονται, εν τέλει, άρρηκτα.

Η προσέγγιση αυτή λειτουργεί ακριβώς επειδή αποδίδει κίνητρα, προϊστορία και σχέση αιτίου/αιτιατού σε πολλά γεγονότα - ουκ ολίγα αρνητικά - που χαρακτήρισαν το αμερικανικό μπάσκετ εκείνων των ετών και άλλων που ακολούθησαν. Ο θεατής του The Last Dance παρακολουθεί πράγματα που πιθανώς έζησε σε μικρότερη ηλικία ως φίλαθλος - μέσα από την κάλυψη των ΜΜΕ δηλαδή - αλλά με την κάμερα πολύ πιο κοντά στους πρωταγωνιστές των εξελίξεων αυτών: την άνοδο των Bulls, τις συγκρούσεις παικτών με την διοίκηση, τις ιστορικές ήττες και νίκες, την πρώτη Dream Team των Ολυμπιακών Αγώνων, την ανάδειξη του Jordan σε φυσιογνωμία lifestyle πέραν των σπορ, την δίχρονη απουσία του από το παρκέ, την επιστροφή του στην ενεργό δράση... ο κατάλογος των γεγονότων αυτών είναι μεγάλος.

Στα παραπάνω - όσον αφορά σίγουρα στον βαθμό "ιστορικότητας" και ίσως... συγκίνησης που αναπόφευκτα έρχεται για πολλούς "μπασκετικούς" ανάμεσά μας - βοηθά βεβαίως και το γεγονός ότι η παραγωγή του ESPN είχε πρόσβαση σε άφθονο οπτικοακουστικό υλικό που δεν είχε ποτέ στο παρελθόν προβληθεί οπουδήποτε. Το υλικό αυτό προέρχεται τόσο από το επίσημο αρχείο του NBA, όσο και το προσωπικό του Michael Jordan, καθώς και από άλλες πηγές - και έχει γίνει πάρα πολύ καλή δουλειά στην ενσωμάτωσή του σε σύγχρονη παραγωγή παρ' ότι συχνά είναι όχι μόνο χαμηλής ανάλυσης, όχι μόνο αναλογιών 4:3, αλλά ακόμη και ασπρόμαυρο ενίοτε. Σημαντικό ποσοστό από αυτό το υλικό είναι "παρασκηνιακό" με την έννοια όχι μόνο των... κυριολεκτικών αποδυτηρίων (όπου το ESPN είχε αποκλειστική πρόσβαση) αλλά και την μεταφορική της προσωπικής ζωής των μεγάλων αυτών αστέρων του μπάσκετ μακριά από τον φακό της δημοσιότητας.