H επικράτηση του Blu-ray επί του αντιπάλου του φορμά υψηλής ευκρίνειας, του HD-DVD, έφερε μία σχετική... ισορροπία και γαλήνη στην αγορά του home cinema, αφού οι κινηματογραφικές είχαν πλέον ένα και μόνο μέσο για να επικεντρωθούν και να αξιοποιήσουν τα χαρακτηριστικά του. Ένα από αυτά, το οποίο δεν έπαιξε μεν καθοριστικό ρόλο στην επικράτηση του Blu-ray, αλλά πάντοτε θεωρούσαμε ότι έχει τη δυναμική να προσθέσει αξία σε ένα δίσκο που έχει τοποθετηθεί ήδη στη βιβλιοθήκη του καταναλωτή, είναι το BD-Live. Ο λόγος για τη δυνατότητα προβολής έξτρα περιεχομένου, σχετικού με την εκάστοτε ταινία, που προσφέρεται μέσω Internet σε όσες συσκευές υποστηρίζουν αυτή τη δυνατότητα. Με το Blu-ray να έχει ήδη συνολική παρουσία τεσσάρων ετών στην αγορά, ποιές εκτιμήσεις μπορούμε να κάνουμε, εν τέλει, για την χρησιμότητα του BD-Live σήμερα;
Πέρυσι τέτοιο καιρό, ακριβώς επειδή δεν... είμαστε οι μόνοι που είχαν αυτό το ερώτημα, τα επτά μεγάλα κινηματογραφικά studios έκαναν μία σχετική εκδήλωση στο πλαίσιο της οποίας υποσχέθηκαν ότι θα αξιοποιούν ολοένα και περισσότερο τις δυνατότητες του BD-Live. Αυτό που αποδείχθηκε στο μεσοδιάστημα ήταν ότι τα σχετικά Blu-ray στην συντριπτική τους πλειοψηφία προσέφεραν μέσω BD-Live συμπληρωματικό περιεχόμενο πολύ μικρής αξίας. Γι' αυτό κανείς δεν διαφωνεί πως εν μέρει ευθύνονται οι κατασκευάστριες εταιρείες, που δεν παγίωσαν όσο γρήγορα όσο θα έπρεπε το πρότυπο του Blu-ray, εν μέρει οι κινηματογραφικές, που δεν φρόντισαν να αποκτήσουν αρκετά γρήγορα την απαραίτητη τεχνογνωσία για να αξιοποιήσουν δημιουργικά το BD-Live.
Υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες που έπαιξαν ρόλο. Πολλοί είναι αυτοί που υποστηρίζουν, για παράδειγμα, πως η εμφάνιση του Blu-ray στην αγορά συνέπεσε χρονικά με το... boom του Web 2.0: οι υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης - Facebook, Twitter κλπ. - το YouTube και κάθε λογής άλλα sites σχετικά με τη βιομηχανία του θεάματος ήταν και παραμένουν το είδος των μέσων που η Δικτυακή πλευρά των Blu-ray (το BD-Live δηλαδή) δεν κατάφερε ποτέ να εκμεταλλευτεί. Ας μην ξεχνάμε πως οι πρώτες συσκευές αναπαραγωγής Blu-ray ήταν συμβατές με το σετ δυνατοτήτων Profile 1.0: αυτό σημαίνει ότι αδυνατούσαν τόσο να αποκωδικοποιήσουν την προβολή εικόνας σε δύο επίπεδα (Picture-in-Picture) όσο και να συνδεθούν στο Internet με οποιοδήποτε τρόπο. Και η αρχή, όποια κι αν είναι η συνέχεια, έχει τη σημασία της.
Στα μέσα του 2008 ήλθε το πρώτο αληθινά σοβαρό - ασχέτως αν ήταν αναμενόμενο - πλήγμα στις πιθανότητες καθιέρωσης του BD-Live. Εκ των πραγμάτων έγινε κατανοητό ότι ο καταναλωτής που είχε ήδη επενδύσει στο πρώτο κύμα των Blu-ray player, αλλά θέλει ν' απολαμβάνει αυτό το extra Δικτυακό περιεχόμενο, θα πρέπει να προμηθευτεί νέο player συμβατό με το Profile 2.0. Το νέο φορμά είχε ήδη διανύσει δύο χρόνια στην αγορά, όμως κανείς δεν μπορούσε να υποστηρίξει με σοβαρότητα ότι το BD-Live αποτέλεσε προτεραιότητα για το ελεγκτικό όργανο του Blu-ray Association. Κάποιες εταιρείες έκαναν μεμονωμένες απόπειρες να αξιοποιήσουν βασικές δυνατότητές του, ωστόσο η υλοποίηση δεν ήταν η καλύτερη δυνατή αφού κάθε μία... οδηγούσε τον καταναλωτή στο δικό της portal, με αποτέλεσμα να απαιτούνται πολλαπλές εγγραφές. Δεν είναι, δε, λίγες οι εταιρείες που δεν επιτρέπουν καν την ολοκλήρωση αυτής της διαδικασίας μέσα από το menu του ίδιου του Blu-ray player, αλλά αναγκάζουν τον καταναλωτή να χρησιμοποιήσει PC γι' αυτό το σκοπό. Όχι ακριβώς θεμιτή η ταλαιπωρία.
