Χωρίς να έχει υπάρξει κάποιου είδους... συντονισμός σχετικός, αυτές τις ημέρες έχει "συμπέσει" χρονικά ένας αριθμός από ορόσημα που "κλείνουν κύκλους" στο χώρο της τεχνολογίας. Η Microsoft αφαιρεί το όνομα της Nokia από τα smartphones της σειράς Lumia, ουσιαστικά εξαφανίζοντας το όνομα της ίσως δημοφιλέστερης κατασκευάστριας από την αγορά. Η Lenovo ολοκληρώνει την εξαγορά της Motorola, άλλης μεγάλης και ιστορικής τεχνολογικής εταιρείας, με άγνωστες ως τώρα προθέσεις για το μέλλον της δεύτερης. Και η LG, ο τελευταίος κατασκευαστής που δεν είχε ανοιχτά δηλώσει πως σταματά την παραγωγή τηλεοράσεων τεχνολογίας plasma, το έκανε πριν από λίγες μέρες. Το μοναδικό και αδιαμφισβήτητο αποδεικτικό στοιχείο που χρειαζόμασταν, δε, για το γεγονός ότι αυτό ήταν πραγματικά "το τελευταίο καρφί στο φέρετρο" των plasma: το πόσα λίγα άρθρα δημοσιεύθηκαν γι' αυτό. Όταν... "ούτε κρότος", ξέρεις πως είναι το τέλος.
Για τους ανθρώπους που έχουν παρακολουθήσει για πολλά χρόνια την εξέλιξη των τηλεοράσεων, η περίπτωση των plasma θα παραμείνει μία από εκείνες τις... σχεδόν ανεξήγητες "αδικίες" της αγοράς: σε σχέση με τις LCD/LED LCD, που τελικά επικράτησαν, οι τηλεοράσεις plasma προσέφεραν πάντοτε ολοφάνερα καλύτερη εικόνα, με ανώτερη απόδοση του μαύρου, υψηλότερη αντίθεση, καλύτερες γωνίες θέασης και ταχύτερους ρυθμούς ανανέωσης οθόνης. Τα τελευταία χρόνια, δε, οι plasma "νικούσαν κατά κράτος" τις LCD/LED LCD και στην παράμετρο της αξίας/κόστους, καθώς προσέφεραν περισσότερες ίντσες με λιγότερα χρήματα. Η πολύ περισσότερο επιθετική προώθηση των δεύτερων από όλους τους κατασκευαστές, ωστόσο, εν τέλει "έγειρε την πλάστιγγα" προς τα εκεί. Η τεχνολογική αδυναμία των plasma να μεταβούν στην εικόνα 4Κ ήταν, όπως αποδείχθηκε, μάλλον... δικαιολογία για κάτι δρομολογημένο κι όχι αιτία από μόνη της ουσιαστική.
Τα ελάχιστα μέσα ενημέρωσης που φιλοξένησαν, μετά από την ανακοίνωση και της LG, δημοσιεύματα για την οριστική "συνταξιοδότηση" των plasma το έκαναν... "με μισή καρδιά". Δεν τους αδικούμε: είχαμε κι εμείς κουραστεί να παρακολουθούμε τον αργό και βασανιστικό (ίσως και εξευτελιστικό) θάνατό τους και να "γράφουμε επικήδειους". Ξανά και ξανά. Το πρώτο πλήγμα με την παραίτηση της Pioneer των θεϊκών Kuro. Το δεύτερο με την αποχώρηση της Panasonic, που "πήρε τη σκυτάλη" από την Pioneer, παρουσίασε μερικές από τις καλύτερες τηλεοράσεις plasma που κατασκευάστηκαν ποτέ (από τις καλύτερες ανεξαρτήτως τεχνολογίας κατά βάση) αλλά "παρέδωσε τα όπλα" πέρυσι. Το τελευταίο με την πρόσφατη παραίτηση και της Samsung. Η Philips είχε αποσυρθεί νωρίτερα, η Toshiba πολύ νωρίτερα, η Sony ακόμη νωρίτερα και από τις δύο.
Τί κι αν είχαμε εξηγήσει σε πόσα πράγματα είναι καλύτερες οι plasma από τις LCD/LED LCD, τί κι αν είχαμε υποστηρίξει πόσο λανθασμένη είναι η... plasmaτική εικόνα που σκιαγραφεί το marketing για τις πρώτες και τις δεύτερες; Κάποιες μικρές ελπίδες για ανάκαμψη εδώ κι εκεί ολοφάνερα δεν ήταν αρκετές: οι plasma από το 2009 και μετά "χαροπάλευαν". Και πέντε ολόκληρα χρόνια είναι πολλά για να "χαροπαλέψει" και να "σωθεί" οποιαδήποτε τεχνολογία. Προβολής ή οποιουδήποτε άλλου είδους.
Μετά απ' όλα αυτά, ψέματα δεν έχει νόημα να πει κανείς: μία πικρία μικρή, υπάρχει. Ακόμη και στην εποχή της εικόνας 4Κ να μην μετέβαιναν ποτέ οι plasma, άξιζαν μία θέση στο σαλόνι πολύ περισσότερων σπιτιών την τελευταία πενταετία σε σχέση με τις υπερτιμημένες, συχνά απαράδεκτες από πλευράς "κινηματογραφικής" εικόνας LED LCD. Όμως ίσως δεν έχει τελικά νόημα να "κρατά" κανείς την πικρία, αλλά τα θετικά της δωδεκάχρονης παρουσίας των plasma στην αγορά. Και από αυτά, να επικεντρώνεται στο σημαντικότερο: στον ρόλο τους όσον αφορά στο τί σημαίνει "ποιοτική τηλεοπτική εικόνα" σήμερα. Οι Kuro της Pioneer και οι σειρές VT/ZT της Panasonic παραμένουν τα "μέτρα σύγκρισης" βάσει των οποίων κρίνονται ακόμη και οι πιο ακριβές τηλεοράσεις 4Κ του 2014. "Βαθύ μαύρο"; "Σχεδόν σαν Kuro". "Γωνίες θέασης;". "Σχεδόν σαν VT50". "Ομαλή κίνηση;" "Σχεδόν σαν ZT65". Λέξη-κλειδί: το "σχεδόν". Μόνο από τηλεοράσεις OLED θα δούμε υψηλότερου επιπέδου απεικόνιση... κάποια στιγμή.
Όταν όλα έχουν ειπωθεί, η συμβολή των plasma στο τί θεωρούμε σωστή, ισορροπημένη, κινηματογραφική εικόνα στην οθόνη μίας τηλεόρασης σήμερα δεν μπορεί να υποτιμηθεί. Γι' αυτό, λοιπόν, "όχι άλλα δάκρυα" για τις plasma. Καθιέρωσαν τις επίπεδες τηλεοράσεις και την τοποθέτησή τους στους τοίχους των σαλονιών μας, προσδιόρισαν τί διακρίνει την πειστική, ρεαλιστική απεικόνιση και τί όχι (κι ας μην κατανοήθηκε ποτέ από το πλατύ κοινό το τί ακριβώς), έδωσαν στις τηλεοράσεις άλλων τεχνολογιών ένα "στίγμα" για το πού μπορούν και πρέπει να στοχεύσουν. Και μόνο γι' αυτό, οι plasma δικαιούνται ένα "τελευταίο αντίο" θετικό, όχι γκρινιάρικο και μίζερο. Από εμάς, αυτό έχει. Και... OLED; Ναι, ο πήχυς βρίσκεται εκεί που τον βλέπεις. Ψηλά!
