Έχει αρχίσει να γίνεται πλέον κατανοητό - από τους εραστές της κινηματογραφικής εικόνας για την ώρα, σε κάποιο καιρό και από το ευρύτερο κοινό - ότι την "υψηλή ευκρίνεια", την ανάλυση των 1920x1080 pixel σε τηλεοράσεις και προβολείς, μπορούμε πλέον να την θεωρούμε ως δεδομένη στην αγορά της οικιακής διασκέδασης. Με άλλα λόγια, έχει ήδη έλθει ο καιρός που ξεκινούν οι προετοιμασίες για το "επόμενο βήμα". Αυτή είναι, όπως έχουμε αναφέρει πολλές φορές στο παρελθόν, η υπερυψηλή ευκρίνεια: εικόνα που περιγράφεται με τέσσερις ή οκτώ φορές περισσότερα pixel σε σχέση με όσα περιγράφουν την εικόνα ταινιών σε δίσκο Blu-ray. Και πριν από μερικές ημέρες "μπήκε στη θέση του" ένα σημαντικό κομμάτι του όλου... παζλ της υπερυψηλής ευκρίνειας: ο τυπικός ορισμός και οι τεχνικές προδιαγραφές της.

Αυτές έγιναν συγκεκριμένες από την Consumer Electronic Association, τον σύνδεσμο καταναλωτικών ηλεκτρονικών των ΗΠΑ που έχει ως αποστολή να θεσπίζει πρότυπα για την αγορά αυτή και να "εκπαιδεύει" το κοινό όσον αφορά στο νόημα και τα ωφέλη που χαρακτηρίζουν το καθένα από αυτά. Η CEA κατέληξε και επίσημα πλέον στον όρο Ultra High-Definition ή UHD, ο οποίος θα αντικαταστήσει τον τεχνικό, προσωρινό μα αδόκιμο, όρο "4Κ" που χρησιμοποιούσαμε μέχρι σήμερα. Αντικειμενικά, η CEA έχει δίκιο: το ευρύ κοινό δεν ενδιαφέρεται στην ουσία για την ανάλυση και τον αριθμό των pixel στο νέο πρότυπο εικόνας, αλλά πρέπει να είναι σε θέση να την διαχωρίσει από το παρόν, γνωστό και καθιερωμένο πια, πρότυπο HD. Εξ ου και ο όρος UHD.

Σύμφωνα με την CEA, για να χαρακτηριστεί ως UHD μία οθόνη ή ένας προβολέας θα πρέπει να προσφέρει εικόνα που απαρτίζεται το λιγότερο από 8 εκατομμύρια ενεργά pixel (ανάλυση 3840x2160) και φυσικά αναλογίες widescreen (16:9). H οθόνη ή ο προβολέας θα πρέπει, επίσης, να φέρει το λιγότερο μία είσοδο εικόνας που υποστηρίζει αληθινή, αμιγή ανάλυση όπως αυτή που αναφέραμε (πιθανότατα HDMI 1.4 υψηλής ταχύτητας "και πάνω"), όχι κατώτερη ανάλυση που το ίδιο το μέσο προβολής στη συνέχεια "πολλαπλασιάζει" για να προσφέρει εικόνα UHD. Και οι δύο παράμετροι έχουν τεθεί ως προαπαιτούμενα επειδή, αυτή τη στιγμή, υπάρχουν μέσα προβολής τα οποία είτε φέρουν θύρες σύνδεσης που δεν υποστηρίζουν "αληθινή" υπερυψηλή ανάλυση (δεν έχουν το εύρος μεταφοράς δεδομένων ικανό να "χωρέσει" τόσα εκατομμύρια pixel), είτε δεν προσφέρουν και τα 8 εκατομμύρια pixel ανάλυσης ενεργά την ίδια στιγμή.

Ultra HD, λοιπόν. Το μόνο που απομένει να διαπιστωθεί είναι το αν και κατά πόσο οι κατασκευαστές θα ακολουθήσουν "κατά γράμμα" τις προδιαγραφές αυτές και κατά πόσο θα ενστερνιστούν τον όρο UHD - είναι τουλάχιστον δύο, για παράδειγμα, από τους "μεγάλους" του χώρου που δεν σκοπεύουν να διαγράψουν το "4Κ" από τα προϊόντα τους σύντομα. Περισσότερα για τις προθέσεις όλων των εμπλεκομένων, σε κάθε περίπτωση, θ' ανακαλύψουμε στο πλαίσιο της αμερικανικής έκθεσης CES, στις αρχές Ιανουαρίου. Έως τότε...