H πολυσυζητημένη οικονομική κρίση δεν θα μπορούσε παρά να έχει αντίκτυπο και σε αγορές που, αντικειμενικά, δεν σχετίζονται με βασικές ανάγκες αλλά με χόμπυ. Και η ψηφιακή φωτογραφία - που σαφώς ανήκει για τον πιο πολύ κόσμο στα δεύτερα - έχει, για το πρώτο μισό του 2009 τουλάχιστον, την εξής επιλογή: να... προσποιηθεί πως τίποτε δεν συμβαίνει και να συνεχίσει να εξελίσσεται ως είχε σκοπό ή να προσαρμόσει τους ρυθμούς της και να στοχεύσει περισσότερο προσηλωμένα το κοινό της. Για το τί θα συμβεί από το Σεπτέμβρη του τρέχοντος έτους και μετά είναι δύσκολο να προβλέψουμε, για την ώρα πάντως - και όσο όλες οι αγορές κινούνται ακόμη με τη... "φόρα" του 2008 όσον αφορά στην κυκλοφορία νέων προϊόντων - η Canon EOS 50D δείχνει από τύχη να έχει πετύχει αξιοθαύμαστη ισορροπία: αυτήν που χαρακτηρίζει ένα όχι ακριβώς φθηνό προϊόν μεν, αλλά ένα που δεν ζητά παράλογο αντίτιμο από το κοινό στο οποίο πολύ συγκεκριμένα απευθύνεται.

Με την αρίθμηση που ακολουθεί η Canon στα μοντέλα της, δεν θα μπορούσε να παρεξηγήσει κανείς οποιονδήποτε, αν αυτός πίστευε ότι η 50D είναι απλώς μία "αναβάθμιση" της περυσινής, πάρα πολύ καλής, 40D. Το γεγονός ότι οι δύο κάμερες DSLR χρησιμοποιούν το ίδιο κυρίως σώμα δεν... βοηθά την κατάσταση, βέβαια, όμως από τη στιγμή που θα αρχίσει να ασχολείται κανείς με την 50D πρακτικά, όλα όσα "κρύβει" μέσα στο περίβλημά του το νέο μοντέλο κάνουν το "άλμα" πασιφανές. Πάντως το εργονομικό "κράτημα" της 40D και το καλά ισορροπημένο, "πειστικό" της βάρος έχουν διατηρηθεί σχεδόν απαράλλακτα στην 50D, κάτι που η στήλη θεωρεί άκρως θετικό στοιχείο για την ευχρηστία της φωτογραφικής συνολικά.

Οι αξιοπρόσεκτες αλλαγές, λοιπόν, βρίσκονται στο εσωτερικό. Εντοπίζονται κυρίως στον νέας σχεδίασης αισθητήρα της Canon, ο οποίος (πέρα από την ανάλυση των 15 megapixel) χαρακτηρίζεται από καλύτερη συμπεριφορά σε κακές συνθήκες φωτισμού και αποτελέσματα με αισθητά λιγότερο κόκκο στα ίδια ISO της 40D. Εντοπίζονται στο καινούργιο ψηφιακό σύστημα επεξεργασίας DIGIC 4, το οποίο και αυτόματη προσαρμογή σε όλες τις βασικές ρυθμίσεις βάσει των συνθηκών εφαρμόζει (αν το επιθυμεί ο χρήστης), και λειτουργίες όπως η διαδοχική λήψη στιγμιοτύπων με ρυθμό 6 καρέ ανά δευτερόλεπτο στη μέγιστη δυνατή ανάλυση. Εντοπίζονται και στην αισθητά ευκρινέστερη και αποτελεσματικότερη οθόνη προεπισκόπησης, ίδιας διαγωνίου (3 ιντσών) αλλά υπερδιπλάσιας ανάλυσης.

Με άλλα λόγια, στην 50D έχουν βελτιωθεί όλα τα σημεία που συνήθως "κάνουν τη διαφορά" (και κάποια ακόμη, για τα οποία η στήλη θα χρειαζόταν να υπεισέλθει σε μη αναγκαίες λεπτομέρειες). Η Canon κρατήσει ανέπαφα στην νέα της DSLR άλλα στοιχεία που τα δύο μοντέλα μοιράζονται, όπως το focus 9 σημείων, τη χρήση καρτών μνήμης Compact Flash, τη συμβατότητα με το πρότυπο PictBridge (για απευθείας εκτύπωση χωρίς PC), τη θύρα USB 2.0 για σύνδεση με Η/Υ (και το συνοδευτικό λογισμικό), αλλά και την ανθεκτικότατη επαναφορτιζόμενη μπαταρία λιθίου, που παρέχει αυτονομία αρκετή για εκατοντάδες λήψεις κάθε φορά. Δεν έχει παραλείψει, ωστόσο, να ανανεώσει σημαντικά το σύστημα χειρισμού και τα menu επιλογών της 50D, καθώς και να ενσωματώσει έξοδο HDMI για απευθείας σύνδεση με σχετικά panel και την εκεί προβολή φωτογραφιών.

Τα αποτελέσματα, πάντως, της 50D, είναι... "θέμα προς συζήτηση". Όχι επειδή δεν είναι σχεδόν άψογα, γιατί είναι: οι φωτογραφίες που μπορεί να συλλάβει κανείς με τη νέα συσκευή της Canon στα χέρια ενός ικανού φωτογράφου, ανήκουν ενίοτε σε κατηγορία που έχουμε συνδέσει με πολύ ακριβότερα μοντέλα, τόσο ως προς την ισορροπία των χρωμάτων, όσο και ως προς το επίπεδο λεπτομέρειας που μπορούν να εμπεριέχουν. Όχι, είναι "θέμα προς συζήτηση" γιατί, βάσει των 15 megapixel και όλων των άλλων βελτιώσεων, οι φωτογραφίες της 50D θα έπρεπε να είναι πολύ και όχι οριακά καλύτερες από αυτές της 40D. Το αν και κατά πόσο η 50D αποτελεί συνολικό "βήμα μπροστά" σε σχέση με την 40D δεν είναι καν θέμα συζήτησης. Απλώς... χμ. Το περιμέναμε μεγαλύτερο αυτό το "βήμα μπροστά".

Τί καλείται, λοιπόν, να καταβάλλει ως αντίτιμο ο ερασιτέχνης φωτογράφος με απαιτήσεις ή ο ημιεπαγγελματίας, για την απόκτηση μιας 50D; Η νέα Canon κινείται - εννοείται όχι τυχαία - στο ίδιο επίπεδο κόστους με αυτό των Nikon D300 και Sony A700, στα 1100 έως 1250 ευρώ δηλαδή, το οποίο χαρακτηρίζεται ως απόλυτα λογικό για τις δυνατότητες του συγκεκριμένου μοντέλου (και όχι απρόσιτο για το κοινό του). Ο ανταγωνισμός είναι ομολογουμένως σκληρός με τα προαναφερθέντα μοντέλα - ειδικά με την εξαιρετική D300 - η στήλη ωστόσο θεωρεί πως η 50D είναι αρκετά υψηλού επιπέδου ώστε να ανάγει τη σχετική επιλογή περισσότερο θέμα "προσωπικής συμπάθειας" του επίδοξου αγοραστή σε συγκεκριμένη εταιρεία, παρά σε κάποιο οφθαλμοφανές πλεονέκτημα. Με άλλα λόγια, όσοι έκριναν τις 450D ή 1000D ως "λίγες" αλλά η επερχόμενη ονειρεμένη 5D Mark II... "τους πέφτει πολλή", ξέρουν επιτέλους τί να κάνουν!

Βαθμολογία: 8 αστεράκια