Όπως μπορούν να βεβαιώσουν και όλοι οι φίλοι ή οι φίλες του Αθηνόραμα Digital που ήταν κάτοχοι ενός PlayStation2 από νωρίς στην πορεία του, ήταν κατά το δεύτερο μισό της - από τον 5ο χρόνο και μετά πρακτικά - που το σύστημα της Sony προσέφερε τα πλέον εντυπωσιακά, από τεχνικής άποψης, games του. Είναι λογικό: οι δημιουργοί τίτλων χρειάζονται χρόνο για να πλησιάσουν (πόσο μάλλον για να εξαντλήσουν) τα όρια των δυνατοτήτων ενός συστήματος ηλεκτρονικής διασκέδασης. Παρόμοια περίοδο δείχνει να διανύει πλέον το PlayStation3, κρίνοντας από μια σειρά παραγωγών που δείχνουν... επόμενης γενιάς σχεδόν (συγκριτικά με το επίπεδο απ' όπου ξεκίνησε) όσον αφορά στα γραφικά, τον ήχο, τη συνολική παρουσίαση. Και κανένας άλλος τίτλος του PS3 (πλην του Beyond) δεν υπογραμμίζει το γεγονός με περισσότερη έμφαση από το The Last of Us.
Πρόκειται για τη νέα δουλειά της Naughty Dog, της εταιρείας που προσέφερε στους κατόχους PlayStation3 τα τρία εξαιρετικά Uncharted. Το The Last of Us, ωστόσο, δεν θυμίζει σε τίποτε σχεδόν τις περιπέτειες του Nathan Drake: είναι ένας τίτλος survival thriller που μοιράζεται πιο πολλά κοινά με τα Resident Evil της Capcom, δίνοντας τόση σημασία στην υποβλητική ατμόσφαιρα, όση και στη δράση. Το σενάριό της έχει ως πρωταγωνιστές δύο χαρακτήρες, έναν άντρα και ένα μικρό κορίτσι: τον πρώτο ελέγχει ο παίκτης, το δεύτερο οι ρουτίνες τεχνητής νοημοσύνης του τίτλου ώστε να συμμετέχει σε πολλές σεκάνς με τρόπο βοηθητικό.
Ο άντρας και το κορίτσι είναι δύο από τους τελευταίους επιζώντες μιας ανυπολόγιστης βιολογικής καταστροφής, η οποία έχει ερημώσει τη Γη και έχει αφήσει πίσω της είτε ανθρώπους μολυσμένους από θανατηφόρο ιό και εχθρικούς απέναντι σε ο,τιδήποτε, είτε... ανθρώπους υγιείς μεν, εχθρικούς δε επειδή είναι αποφασισμένοι να παλέψουν με οποιονδήποτε τρόπο για τη δική τους επιβίωση. Με αυτό το υπόβαθρο ο τίτλος θέτει τα θεμέλια πάνω στα οποία στηρίζεται ο ωμός, σκληρός, θεαματικά βίαιος ενίοτε τρόπος με τον οποίο παίζεται: οι δύο επιζώντες θ' αναγκαστούν να παλέψουν με κάθε μέσο απέναντι στους μολυσμένους ή μη ανθρώπους που συναντούν, με όρους σαφώς... ρεαλιστικότερους απ' ότι σε άλλα survival thriller games: η ενέργεια των χαρακτήρων δεν αναπληρώνεται χωρίς δυσεύρετα κιτ πρώτων βοηθειών, οι σφαίρες είναι μετρημένες και ο αυτοσχεδιασμός υποχρεωτικός. Για την υποβλητική, αγωνιώδη ατμόσφαιρα, είπαμε;
Καθώς το The Last of Us είναι τίτλος της Naughty Dog, το λιγότερο που μπορούσαμε να περιμένουμε ήταν εντυπωσιακός οπτικοακουστικός τομέας - όμως τίποτε δεν μάς είχε προετοιμάσει για το επίπεδο της λεπτομέρειας με την οποία απεικονίζονται οι εσωτερικοί και εξωτερικοί χώροι, οι χαρακτήρες, τα αντικείμενα και ο,τιδήποτε άλλο συνθέτει αυτόν τον... ανατριχιαστικά πειστικό μεταποκαλυπτικό κόσμο. Το The Last of Us είναι μεν περισσότερο "παραδοσιακό" video game και λιγότερο "σκηνοθετημένο" από το Beyond, όμως δεν παύει να πλησιάζει στο "φωτορεαλιστικό" πιο πολύ από κάθε άλλο video game μπορούμε να σκεφτούμε. Αν μάς έλεγε κανείς το 2006 ότι το PlayStation3 και... όχι το PlayStation4 θ' άγγιζε αυτό το επίπεδο γραφικής απεικόνισης, το πιθανότερο είναι να μην τον πιστεύαμε. Όμως η Naughty Dog είναι η εταιρεία που κατ' εξοχήν ωθεί τα PlayStation στα όριά τους - και το The Last of Us είναι μία ακόμη απόδειξη. Ανυπομονούμε να το παίξουμε τις επόμενες ημέρες, ώστε να μεταφέρουμε τις εντυπώσεις μας!
