Ο παίκτης θα κληθεί να αξιοποιήσει παλιές και νέες μαχητικές μονάδες σε μία σειρά 18 αποστολών, οι οποίες χωρίζονται ανά 6 σε κάθε στράτευμα και μπορεί να διαρκέσουν από μερικά λεπτά, έως και μιάμιση ώρα έκαστη. Τα πρώτα επίπεδα... "παίρνουν τον παίκτη από το χέρι" και του εξηγούν όλη τη διαδικασία δημιουργίας του στρατεύματός του, όσο προχωρά το σενάριο, ωστόσο, τόσο πιο δύσκολες γίνονται οι συνθήκες. Η τεχνητή νοημοσύνη των αντιπάλων παρουσιάζει αξιοσημείωτα λάθη, αφού σε πολλές περιπτώσεις οι εχθροί να προσπαθούν να επιτεθούν με τον ίδιο ακριβώς τρόπο για πολλή ώρα και σε ελάχιστες περιπτώσεις προσπαθούν να αιφνιδιάσουν τον παίκτη με κάποια τακτική απρόσμενη.
Όπως συνέβη και στο πρώτο μέρος, ο παίκτης θα βρεθεί αντιμέτωπος με διάφορες καταστάσεις που απαιτούν από αυτόν είτε να αντιμετωπίσει ένα στράτευμα με ένα συγκεκριμένο αριθμό μονάδων, είτε να χτίσει τη βάση του από το μηδέν και να ετοιμαστεί για κύματα επιθέσεων. Οι πηγές εφοδίων και τροφοδοσίας είναι οι τυπικές για το είδος και ο παίκτης θα πρέπει να συλλέγει όπως πάντοτε τους κατάλληλους πόρους και να χτίζει τα κατάλληλα κτίρια για να μπορεί να επεκτείνει το στράτευμά του. Μία σημαντική διαφορά που κάνει την εμφάνισή της το Supreme Commander 2 εντοπίζεται στα εφόδια: αυτά είναι συγκεκριμένα αυτή τη φορά στον αριθμό και περιορίζουν σε ευδιάκριτο βαθμό τις δυνατότητες επέκτασης, σε αντίθεση με το πρώτο μέρος όπου ο παίκτης μπορούσε να χρησιμοποιεί την εντολή δημιουργίας εφοδίων... συνεχώς.
Αρκετές διαφορές υπάρχουν και στη διαδικασία ενίσχυσης και βελτίωσης των μαχητικών μονάδων: αυτές διακρίνονται πλέον σε πολλαπλές κατηγορίες - ground, air, structure - κι όσο ο παίκτης δημιουργεί αντίστοιχα κτίρια ανάπτυξης τεχνολογίας, τόσο πιο γρήγορη πρόσβαση έχει σε αυτές τις επιλογές. Η μεγάλη ποικιλία μικρών και μεγάλων μονάδων είναι ικανή να φέρει μεγάλες ανατροπές σε μία μάχη, αφού ο παίκτης μπορεί είτε να επενδύσει σε μεγάλα ρομπότ που αργούν να δημιουργηθούν αλλά προκαλούν μεγάλη ζημιά, είτε να επενδύσει σε γρήγορη κατασκευή μικρότερων μονάδων που μπορούν να καθυστερήσουν την ανάπτυξη των αντιπάλων.
Στα τεχνικά, ο τίτλος παρουσιάζει - όπως αναφέραμε - εμφανή τάση προς την απλούστευση των γραφικών, γεγονός που δικαιολογείται και από την ταυτόχρονη κυκλοφορία του σε PC και Xbox 360 (όπου οι δυνατότητες του hardware είναι συγκεκριμένες). Τα οπτικά εφέ είναι απλώς λειτουργικά και απεικονίζουν τα απολύτως απαραίτητα, ενώ οι παίκτες δεν θα πρέπει να περιμένουν πολλές λεπτομέρειες στις μονάδες και τα κτίρια. Τα ηχητικά εφέ, από την πλευρά τους, απλά καταφέρνουν να συνοδεύσουν τις μάχες περιγραφικά, χωρίς να αφήνουν και τις καλύτερες εντυπώσεις όσον αφορά στην ποικιλία τους.
Το τμήμα συμμετοχής για πολλούς παίκτες, πάντως, καταφέρνει να... "σώσει τα προσχήματα", αφού εκεί προσφέρεται πλήρης ελευθερία στον τρόπο με τον οποίο οι παίκτες αναπτύσσουν τις δυνάμεις τους. Το σύστημα διαχείρισης των Δικτυακών συγκρούσεων έχει επίσης απλουστευθεί ώστε να μην προκαλεί σύγχυση στους αρχάριους χρήστες, προσφέροντας παράλληλα μεγάλη γκάμα τοποθεσιών για μάχες. Αυτό το τελευταίο, άλλωστε, αποτελεί και το κυρίαρχο χαρακτηριστικό στοιχείο του Supreme Commander 2: η φιλοδοξία του να αποδειχθεί προσβάσιμο και γρήγορα ενδιαφέρον στους gamers εκείνους που δεν έχουν ξοδέψει αμέτρητες ώρες... ταλαιπωρούμενοι (με την καλή έννοια) από δύσκολα strategy games. Το αν λοιπόν ανήκει κάποιος στο κοινό που επιθυμεί την extra πρόκληση ή αν θέλει να ασχοληθεί με έναν τίτλο στρατηγικής "βατό", με ό,τι αυτό σημαίνει, το γνωρίζει μόνο ο ίδιος, οπότε... ο νοών, νοείτω!
Βαθμολογία: 8 αστεράκια
