Μπορεί να "τρέχουν"... ουκ ολίγα αυτόν τον καιρό στο PlayStation - όπως η κυκλοφορία του PlayStation VR2 και η ευρεία, επιτέλους, εμπορική διάθεση του PS5 που σηματοδοτεί εξέλιξη σημαντική για το μέλλον του - όμως η Sony αποδεικνύει πως εννοεί ν' αποκτήσει σοβαρή θέση και στο PC gaming με την κυκλοφορία μιας ακόμη πρότερης επιτυχίας της, σε προσωπικούς υπολογιστές. Μετά τα Days Gone, God of War και Spider-man, σειρά έχει το Returnal της Housemarque, το οποίο - τόσο βάσει προοπτικής της δράσης όσο και ελέγχου - ήταν από τους τίτλους εκείνους για PlayStation5 που χωρίς δυσκολία μπορούσε να φανταστεί κανείς να παίζει με πληκτρολόγιο και mouse σε οθόνη widescreen. Ε, τώρα μπορεί λοιπόν να κάνει ακριβώς αυτό!

Στο Returnal o παίκτης αναλαμβάνει τον ρόλο μίας κοσμοναύτισσας, της Selene, που πραγματοποιεί αναγκαστική προσγείωση σε έναν πλανήτη ονόματι Atropos. O παίκτης οδηγείται γρήγορα στην πρώτη του εξερεύνηση γύρω από το σημείο της ανώμαλης προσγείωσης του διαστημοπλοίου, μέσα από την οποία καταλαβαίνει - αρχικά από τον... μάλλον γνώριμο νεκρό που συναντά εκεί κοντά καθώς και μετά από τον πρώτο και δεύτερο και τρίτο θάνατό του από εχθρικά πλάσματα που βρίσκονται παντού στην περιοχή - πως έχει εμπλακεί σε κάποιου είδους χρονικό βρόγχο, αναγκασμένος να ξεκινά ξανά και ξανά και ξανά από το ίδιο σημείο της πτώσης του σκάφους του. Σκοπός είναι μεν να βρει η Selene την πηγή ενός άγνωστου σήματος αλλά, παράλληλα, να καταλάβει και τί ακριβώς συμβαίνει ώστε να βγει από αυτόν τον χρονοβρόγχο.

Ο μηχανισμός των επαναληπτικών θανάτων και της έναρξης κάθε φορά από το ίδιο σημείο είναι γνώριμος στους αφοσιωμένους gamers από την κατηγορία των λεγόμενων τίτλων rogue-like που στηρίζονται εξ ολοκλήρου σε αυτόν. Το Returnal συνδυάζει αυτόν τον μηχανισμό με έναν ακόμη που αξιοποιούν αυτοί οι τίτλοι συχνά, τον τυχαίο κάθε φορά ανασχεδιασμό των επιπέδων που καλείται να εξερευνήσει ο παίκτης: είναι 6 οι κύριες "μεγάλες πίστες" (biomes) που απεικονίζονται στον εικονικό χάρτη του τίτλου, αλλά η δομή της κάθε μίας, πώς είναι δηλαδή σχηματισμένα τα "δωμάτια" που βρίσκονται εκεί, πού περιμένουν οι αντίπαλοι, ο αριθμός τους, οι θέσεις που βρίσκονται τα όπλα η τα bonus και άλλα πολλά, αλλάζουν όταν ο παίκτης γυρίζει στην αρχή. Η προσέγγιση αυτή κρατά μεν αμείωτο το ενδιαφέρον και αποτρέπει τον τίτλο από το να καταστεί προβλέψιμος, αυξάνει ωστόσο σημαντικά και την δυσκολία του...

...η οποία καλό είναι να ξεκαθαριστεί από νωρίς πως είναι υψηλή με οποιαδήποτε μέτρα και σταθμά. Η Housemarque είναι ούτως ή άλλως γνωστή για τα δύσκολα shoot' em up της τύπου "bullet hell" όπως τα Resogun και Nex Machina. Οι Σουηδοί έχουν μεταφέρει αυτήν την συλλογιστική της "βροχής από σφαίρες" σε περιβάλλον 3D και προοπτική τρίτου προσώπου, μεν, τα αντανακλαστικά και η καλή στόχευση όμως έχουν τόση σημασία όση και η αντίληψη του χώρου και η χρήση του με τακτική. Προσθέτοντας κανείς και το πόσο επικίνδυνοι και ανθεκτικοί είναι οι περισσότεροι αντίπαλοι, έχει ήδη μία ιδέα της δυσκολίας του Returnal.

Αν προστεθεί σε αυτά το γεγονός ότι η Housemarque υιοθέτησε ένα επιπλέον στοιχείο των τίτλων rogue-like, την "μόνο μια ζωή", αντιλαμβάνεται το προφανές: το Returnal ίσως δεν είναι για όλους. Υπάρχουν κάποια βοηθητικά στοιχεία που μπορούν να εμφανιστούν (τυχαία και αυτά) ορισμένες φορές, μα και πάλι όχι πάντα. Η προοπτική να παίζει κανείς για πολλή ώρα συνεχόμενη και να σκοτωθεί π.χ. στον τελικό αντίπαλο της τρίτης "μεγάλης πίστας", οπότε θα ξαναγυρίσει στην σεκάνς προσγείωσης του διαστημοπλοίου έχοντας χάσει σχεδόν όλα τα όπλα, bonus κι αντικείμενα που συνέλεξε στο μεσοδιάστημα, είναι πιθανό πως θα αποκαρδιώσει πολλούς. Λόγω αυτού του τυχαίου ανασχεδιασμού, μάλιστα, δεν είναι σε καμία περίπτωση εγγυημένο πως - βάσει πρότερης εμπειρίας - η επόμενη προσπάθεια του παίκτη να φτάσει "πιο μακριά" στο Returnal θα είναι επιτυχημένη. Ενίοτε, λόγω... έλλειψης ψυχραιμίας, το αντίθετο!

Μετά τα σχετικά παράπονα που είχαν εκφράσει οι κάτοχοι PS5 στην αρχική κυκλοφορία του τίτλου, η Housemarque είχε κάνει στην αναβάθμιση 2.0 του τίτλου μία σημαντική προσθήκη: οι παίκτες μπορούσαν πλέον να αποθηκεύσουν, κατά κάποιον τρόπο, την πρόοδό τους σε μία πίστα, θέτοντας την εκάστοτε αποστολή "σε παύση" αν δεν βρίσκονταν στην εξέλιξη μιας μάχης ή δεν εκτυλισσόταν κάποια σεκάνς του σεναρίου. Αυτό δεν καθιστούσε το Returnal ευκολότερο στην ουσία, όμως δεν ήταν υποχρεωμένος κανείς να φέρει σε πέρας "ή με την μία ή καθόλου" μία πολύ δύσκολη πίστα. Επίσης διατηρούνταν πλέον ορισμένα bonus. Η επιλογή αυτή στην έκδοση του τίτλου για Η/Υ ειναι διαθέσιμη εξ αρχής, αλλά δεν λειτουργεί όπως τα "παραδοσιακα" checkpoints άλλων PC games καθώς είναι κάθε φορά μόνο ένα (1) το σημείο στο οποίο μπορεί να κάνει "παύση" κανείς και δεν μπορούν να αποθηκευθούν πολλαπλά τέτοια σημεια. Είπαμε: είναι συνειδητή επιλογή εκ μέρους της Housemarque η δυσκολία του Returnal!