Ακόμη και με μία "διαγώνια ματιά" στο πλήθος των δελτίων Τύπου που εξέδωσαν όλες οι εταιρείες κατασκευής καταναλωτικών ηλεκτρονικών στο πλαίσιο της CES 2010, γίνεται φανερό ότι η συγκεκριμένη έκθεση θα μείνει στην ιστορία του home entertainment ως το κομβικό σημείο εισαγωγής της εικόνας 3D στην αγορά. Ο θόρυβος που δημιουργήθηκε ήταν μεγάλος, αν μη τί άλλο λόγω του πλήθους των σχετικών προϊόντων που ανακοινώθηκαν. Με μια περισσότερο προσεκτική ματιά, ωστόσο, και λίγη παραπάνω... ψυχραιμία, όσοι και όσες παρακολουθούν την εξελικτική πορεία των τηλεοράσεων και των player για το σαλόνι μας την τελευταία διετία, θα κάνουν μία άλλη σημαντική διαπίστωση. Ίσως σημαντικότερη, αν σκεφτεί κανείς ότι σχετίζεται με τον καθαρά χρηστικό ρόλο των συσκευών αυτών και όχι με μία νέα προσέγγιση απεικόνισης, που μπορεί ή όχι να σημειώσει ευρεία εμπορική επιτυχία.
Η διαπίστωση αυτή, με μία απλή φράση; Οι τηλεοράσεις και τα player κάθε είδους είναι πλέον επίσημα και ανεπιστρεπτί "δικτυωμένα". Είτε ενσύρματα (μέσω θύρας Ethernet) είτε ασύρματα (μέσω δέκτη Wi-Fi ενσωματωμένου ή σε μορφή περιφερειακού), η μεγάλη πια πλειοψηφία των νέων εκπροσώπων και από τις δύο κατηγορίες συσκευών "επικοινωνεί με τον έξω κόσμο" όπως οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές. Αυτό πρακτικά σημαίνει δύο πράγματα. Πρώτον: οι τηλεοράσεις και τα player μπορούν να αντλήσουν φωτογραφίες, μουσική ή/και video του ίδιου του χρήστη, από αποθηκευτικά μέσα που βρίσκονται στο ίδιο οικιακό δίκτυο. Είναι μία από τις πιο βολικές δυνατότητες που μπορεί να έχει διαθέσιμες κανείς κι ένα μεγάλης σημασίας βήμα προς την αντικειμενικά καλύτερη, περισσότερο ευέλικτη προσέγγιση για την αξιοποίηση ψηφιακού περιεχομένου: την αναπαραγωγή του από ένα κεντρικό σημείο του σπιτιού, όπου ταινίες, τραγούδια και φωτογραφίες βρίσκονται ταξινομημένα και ασφαλή. Έχοντας υιοθετήσει αυτόν τον τρόπο διαχείρισης εδώ και κάποιο καιρό, το αθηνόραμαdigital.gr διαβεβαιώνει ότι... μόνο υπό την απειλή όπλου θα ξαναγύριζε στην εποχή των USB sticks!
Δεύτερον: οι τηλεοράσεις και τα player έχουν πια διέξοδο προς το Internet. Αυτό πρακτικά σημαίνει δύο άλλα πράγματα: ότι τα δεύτερα μπορούν να προβάλλουν ταινίες που δεν βρίσκονται ποτέ στην κατοχή του θεατή αλλά ενοικιάζονται (το γνωστό μας video on demand) και ότι οι πρώτες μπορούν να αντλήσουν από το Δίκτυο χρήσιμα δεδομένα - από τον καιρό και τις τιμές μετοχών, μέχρι ειδήσεις και προτάσεις για διασκέδαση - μέσα από ειδικές εφαρμογές που οι κατασκευάστριες εταιρείες διαθέτουν δωρεάν για τις τηλεοράσεις αυτές. Για πρώτη φορά η οθόνη αποκτά ζωντανό, αλληλεπιδραστικό χαρακτήρα ο οποίος δεν περιορίζει το θεατή σε ρόλο παθητικό - και μάλιστα χωρίς να απαιτεί από αυτόν ιδιαίτερη εμπλοκή ή εξοικείωση, όπως κάνουν π.χ. οι προσωπικοί υπολογιστές. Όσο για το video on demand... χρειάζεται πραγματικά να πούμε ότι για ένα μεγάλο ποσοστό του κοινού τα πράγματα κινούνται, νομοτελειακά σχεδόν, προς τα εκεί; Μάλλον όχι.
Όλα τα παραπάνω δεν είναι καινούργια φυσικά. Για πρώτη φορά, ωστόσο, μπορούν να θεωρηθούν καθεστώς - και εκεί βρίσκεται η "είδηση", ο λόγος για σχόλιο και εν τέλει η από χρόνια αναμενόμενη συνάντηση ανάμεσα στα καταναλωτικά ηλεκτρονικά και το Internet. Δεν πάει πολύς καιρός, ίσως λιγότερο από έτος, από τότε που θεωρούσαμε... σημαντικό "plus" στο οπλοστάσιο δυνατοτήτων μιας τηλεόρασης ή ενός player τις όποιες Δικτυακές λειτουργίες διέθετε. Από το Γενάρη του 2010; Πλήρης αντιστροφή. Με εξαίρεση τις απολύτως εισαγωγικές και πλέον προσιτές συσκευές των κατηγοριών αυτών, θα πρέπει να "χρεώνουμε" ως έλλειψη και μειονέκτημα την απουσία Δικτυακών λειτουργιών από τις νέες τηλεοράσεις και player. Δεύτερη δεκαετία του 21ου αιώνα, καλώς ήλθες στο σαλόνι μας και... επίσημα!
