Στο πλαίσιο της Αθηνόραμα Digital HDR Week που φιλοξενούμε την τρέχουσα εβδομάδα έχουμε ήδη αναφερθεί "στην θεωρία" της τεχνολογίας HDR, επεξηγώντας τί είναι και τί ακριβώς προσφέρει στην εικόνα σύγχρονων τηλεοράσεων και προβολέων, το οποίο δεν μπορούσαμε να έχουμε με παλαιότερα μοντέλα τους. Σε κάποιο σημείο της όλης συζήτησης, ωστόσο, θα πρέπει ν' αναφερθεί κανείς και στις συσκευές αυτές καθ' αυτές - αν μη τί άλλο επειδή είναι οι δικές τους δυνατότητες αυτές που εν τέλει καθορίζουν πόσο ποιοτικό αποτέλεσμα θα λάβει ο θεατής από το σχετικό περιεχόμενο. Και, αναφερόμενος σε αυτές, δεν μπορεί παρά να υπογραμμίσει εκείνα που οφείλει να προσέξει ο καταναλωτής ο οποίος θέλει να μεταβεί στην εποχή της εικόνας HDR και προσπαθεί να διαλέξει τηλεόραση ή προβολέα ανάλογα εξοπλισμένο.
Στοιχείο-κλειδί στην απόδοση των τηλεοράσεων τεχνολογίας HDR είναι η "λαμπρότητα" (lumimance) που χαρακτηρίζει την οθόνη τους, μετρήσιμη σε nits: όσο περισσότερα τα nits, τόσο μεγαλύτερη η γκάμα των απεικονίσιμων χρωμάτων ανάμεσα στο "φωτεινότερο" και το "σκοτεινότερο" στοιχείο που προβάλλονται ταυτόχρονα στην οθόνη. Η "λαμπρότητα" δεν είναι το ίδιο πράγμα με την συνολική φωτεινότητα - κι αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν μπορεί να γνωρίζει κανείς μ' ευκολία πόσα nits αποδίδει μία τηλεόραση τεχνολογίας HDR απλώς ανατρέχοντας στα τεχνικά χαρακτηριστικά που παραθέτει ο κατασκευαστής (πρέπει να μετρηθεί με ειδικά όργανα). Χωρίς επαρκώς υψηλή "λαμπρότητα" - πιο πολλά π.χ. από 300 ή 400 nits - μία τηλεόραση HDR δεν θα προσφέρει θεαματικά ευρύτερη γκάμα χρωμάτων από αυτήν που προσφέρουν οι τυπικές τηλεοράσεις SDR (οι οποίες αποδίδουν στο όριο των 100 nits).
Οι μόνοι σίγουροι τρόποι για να εξασφαλίσει κανείς πως η τηλεόραση που θα επιλέξει θα αποδώσει το είδος της εικόνας HDR που εντυπωσιάζει πραγματικά, είναι δύο. Ο ένας: να διαβάσει αναλυτικά τεστ των μοντέλων που τον ενδιαφέρουν, με μετρήσεις σχετικές. Ο δεύτερος: να αναζητήσει στα χαρακτηριστικά των τηλεοράσεων που έχει ξεχωρίσει ως υποψήφιες το λογότυπο "Ultra HD Premium" που εξασφαλίζει πως οι συγκεκριμένες έχουν να επιδείξουν υψηλό δείκτη "λαμπρότητας" (πιο πολλά από 1000 nits). Όχι τυχαία, προφανώς, τα μοντέλα αυτά είναι συνήθως τα κορυφαία κάθε κατασκευάστριας εταιρείας και κατά συνέπεια τα ακριβότερα. Αξίζει να σημειωθεί πως στο θέμα της διάκρισης "Ultra HD Premium" οι τηλεοράσεις τεχνολογίας LED/LCD κρίνονται διαφορετικά από τις τηλεοράσεις τεχνολογίας OLED: οι πρώτες είναι σαφέστατα περισσότερο "φωτεινές", οι δεύτερες "αγγίζουν το απόλυτο μαύρο" στην απεικόνισή τους, όμως η συνολική γκάμα των χρωμάτων που μπορούν να αποδώσουν είναι συγκρίσιμη - και γι' αυτό υπάρχουν μοντέλα Ultra HD Premium και από τα δύο είδη οθονών.
Στους προβολείς τα πράγματα είναι απλούστερα και κατά μία έννοια... ελαφρώς απογοητευτικά: ενώ τέτοιες συσκευές που δέχονται περιεχόμενο HDR υπάρχουν, οι πιο πολλές στην ουσία δεν μπορούν να προσφέρουν την "λαμπρότητα" (ούτε την συνολική φωτεινότητα) που απαιτείται ώστε να αποδώσουν την εικόνα HDR με την ζωντάνια και την πειστικότητα που το κάνουν οι ικανές τηλεοράσεις HDR. Συγκρίνοντας κανείς στον ίδιο προβολέα HDR το ίδιο υλικό σε "εκδοχή" HDR και "εκδοχή" SDR θα παρατηρήσει διαφορές, ναι, αλλά ούτε τα ζωηρά χρώματα, ούτε το "καθαρό" λευκό και μαύρο αποδίδονται όπως στις τηλεοράσεις. Οι προβολείς είναι ανακλαστικά μέσα, οι τηλεοράσεις αυτόφωτα κι όλα ξεκινούν από εκεί - το γεγονός ότι οι πρώτοι βάσει λειτουργίας δεν έχουν τοπικό έλεγχο της εικόνας όπως το κάνουν οι ποιοτικές τηλεοράσεις, τούς εμποδίζει περαιτέρω. Για την ώρα, λοιπόν, και όσο οι κορυφαίοι καταναλωτικοί προβολείς τεχνολογίας laser - με εκπροσώπους των Sony, JVC και Epson - ακόμη εξελίσσονται, η εικόνα HDR από μόνη της δεν είναι λόγος αγοράς συμβατού προβολέα.
Ανακεφαλαιώνοντας, λοιπόν: όσον αφορά στις συσκευές προβολής για εικόνα HDR, οι τηλεοράσεις είναι σήμερα μονόδρομος και οι προβολείς θα ακολουθήσουν κάποια στιγμή στο μέλλον. Από τις διαθέσιμες τηλεοράσεις οι συνολικά καλύτερες κάθε κατασκευαστή και οι καλύτερες της μέσης κατηγορίας κάθε κατασκευαστή διαθέτουν αρκετή "λαμπρότητα" σε nits ώστε να αποδώσουν την εμπλουτισμένη χρωματική γκάμα της τεχνολογίας HDR με τρόπο πειστικό και εντυπωσιακό. Η διάκριση "Ultra HD Premium" εξασφαλίζει πως η εκάστοτε τηλεόραση που φέρει αυτόν τον χαρακτηρισμό μπορεί να αποδώσει την εικόνα HDR ποιοτικά, χωρίς αυτό να σημαίνει πως τηλεοράσεις που δεν τον φέρουν δεν μπορούν να το κάνουν. Και, καταλαβαίνοντας πως αυτό δεν είναι η πλέον... δημοφιλής παρότρυνση - ακόμη και για συσκευές αξίας χιλιάδων ευρώ πολλοί καταναλωτές δεν μπαίνουν στην διαδικασία της έρευνας αγοράς - ακριβώς επειδή η τεχνολογία HDR είναι καινούργια και "ο διάβολος βρίσκεται στις λεπτομέρειες", η αναζήτηση αξιολογήσεων με μετρήσεις για το συγκεκριμένο μοντέλο τηλεόρασης που ενδιαφέρει κάποιον, ενδείκνυται. Ο νοών, νοείτω!
