Οι θιασώτες του οικιακού κινηματογράφου έχουν κάθε δικαίωμα να γκρινιάξουν: το 2011 δεν ήταν η χρονιά τους. Μέσα στους τελευταίους 12 μήνες δεν σημειώθηκε αξιοσημείωτη πρόοδος: περισσότερο "βελτιώσεις στα σημεία" (και πάλι σε κάποια πράγματα) ή απλώς αναμενόμενη και συχνά... δυσδιάκριτη εξέλιξη (σε κάποια άλλα). Βήματα έγιναν, κι αυτά θα αναφέρουμε, όμως η αλήθεια είναι πως το 2012 προσβλέπουμε σε περισσότερα, καθώς η πολλή στασιμότητα, ως γνωστόν, βλάπτει!

Βήματα που έγιναν, λοιπόν. Η LG και η Samsung επένδυσαν στην τεχνολογία προβολής παθητικού 3D: στερεοσκοπικής εικόνας δηλαδή που δεν χρειάζεται τα γνωστά ενεργά γυαλιά, αλλά τα απλά, πλαστικά που χρησιμοποιούμε στα σινεμά για τις ταινίες 3D. Το παθητικό 3D δέχθηκε ουκ ολίγες επικρίσεις - καθώς δεν είναι πλήρους υψηλής ευκρίνειας η εικόνα του - όμως πρακτικά αποδεικνύεται ότι πολύς κόσμος δεν διακρίνει καν τη διαφορά και, αντιθέτως, βρίσκει τη θέαση σε τηλεοράσεις passive 3D περισσότερο ξεκούραστη απ' ότι στις active 3D. Ξεκάθαρος... "νικητής" στη σχετική σύγκρουση ακόμη δεν υπάρχει, η ύπαρξη ωστόσο δύο προτύπων 3D δυστυχώς έχει μπερδέψει το κοινό ακόμη πιο πολύ. Χμ.



Τα παραπάνω δεν θα αποτελούσαν τόσο μεγάλο πρόβλημα, αν δεν υπήρχε ένα μεγαλύτερο - αυτό που, αυταπόδεικτα, αποτρέπει πολύ κόσμο ακόμη από την απόκτηση τηλεόρασης 3D. Πρόκειται για την έλλειψη αληθινά αξιόλογου, και σε ικανοποιητική ποικιλία, 3D περιεχομένου. Ενώ το Hollywood ψάχνει ακόμη το δεύτερο Avatar του - καλούτσικες ταινίες 3D εμφανίστηκαν, μα καμία στο επίπεδο της ταινίας αυτής - τα video games κάνουν ό,τι μπορούν, με το υπέροχο Uncharted 3 και τα ενδιαφέροντα Killzone 3 και Resistance 3, όλα στο PlayStation3. Έχουν εμφανιστεί και κάποια τηλεοπτικά κανάλια 3D, χωρίς ιδιαίτερα ενδιαφέρον πρόγραμμα όμως. Υπάρχει ωστόσο πολύς δρόμος ακόμη να διανυθεί - κι ελπίζουμε το 2012 να διανυθεί περισσότερος απ' ότι το 2011 σε αυτόν τον τομέα.