Από άρθρα στο Web που προφητεύουν "τον θάνατο των υλικών μέσων αποθήκευσης" - για περισσότερο από μία δεκαετία πια - άλλο τίποτε, ειδικά αν μιλά κανείς για ταινίες και τηλεοπτικές σειρές. Για αμέτρητους δημοσιογράφους και αναλυτές ήταν η "μοδάτη άποψη" να υποστηρίζουν κατά την διάρκεια της ανόδου των Δικτυακών υπηρεσιών α λα Netflix, σαν να μην ήταν για κάτι νομοτελειακό στο πέρασμα του χρόνου έτσι κι αλλιώς μα κάποια... μεγάλη ανακάλυψη. Το γεγονός, ωστόσο, είναι πως - ακόμη και μετά από μία δεκαετία σταθερής πτώσης - η αγορά των οπτικών δίσκων DVD/Blu-ray/UHD Blu-ray παραμένει μετρήσιμη, ακόμη κι αξιόλογη σε πολλές χώρες, για έναν αριθμό από διαφορετικούς λόγους. Και αυτό που ενδέχεται ν' ακολουθήσει είναι κάτι που ελάχιστοι θα μπορούσαν να είχαν προβλέψει τελικά!
Δεδομένα που συγκεντρώθηκαν τους περασμένους μήνες από την αμερικανική αγορά αποδεικνύουν πως το φορμά των UltraHD Blu-ray - αυτό που προσφέρει την απολύτως υψηλότερη οπτικοακουστική ποιότητα για ψυχαγωγικό περιεχόμενο στην οικιακή αγορά - όχι μόνο δείχνει να "κερδίζει έδαφος", αλλά να αποσπά μερίδιο αγοράς από το, κατώτερό του μα καθιερωμένο, φορμά των Blu-ray. To τελευταίο άλλοτε αντιστοιχούσε στο 50% περίπου των πωλήσεων οπτικών δίσκων παγκοσμίως με το... παλιό, καλό DVD να κατέχει το υπόλοιπο ποσοστό, αλλά η είσοδος του UHD Blu-ray στην αγορά σηματοδότησε αμέσως την αρχή της μείωση των πωλήσεων των Blu-ray το 2017. Τέσσερα χρόνια αργότερα, οι δίσκοι Blu-ray αντιστοιχούν στο 24% των πωλήσεων υλικών φορμά στις ΗΠΑ, μειωμένο θεαματικά από το 42% του 2018.
Είναι λογικό, φυσικά, αν το σκεφτεί κανείς καλύτερα. Η βιομηχανία της οικιακής ψυχαγωγίας απέτυχε θεαματικά στην ενημέρωση του καταναλωτικού κοινού όσον αφορά στα πλεονεκτήματα των Blu-ray έναντι των DVD, ενός φορμά του... περασμένου αιώνα που θα έπρεπε να είχε εξαφανιστεί πολύ καιρό τώρα αλλά αυτό δεν έχει συμβεί ακριβώς εξαιτίας αυτής της ελλιπούς ενημέρωσης. Οι δίσκοι Blu-ray δεν ακολούθησαν ποτέ την πορεία που άξιζαν, οπότε τώρα βρίσκονται σε... άβολη θέση: δεν είναι το φθηνότερο φορμά (αυτά είναι μακράν τα DVD), δεν είναι το καλύτερο φορμά (αυτά είναι τα UHD BD με ένα πρόσθετο κόστος εν πολλοίς αποδεκτό), ενώ οι Δικτυακές υπηρεσίες τύπου Netflix ή Disney Plus προσφέρουν πια ταινίες και τηλεοπτικές σειρές σε οπτικοακουστική ποιότητα που πλησιάζει την δική του.
Το Blu-ray ως φορμά δείχνει, πολύ απλά, να μην έχει άλλο χρόνο: κάποτε σημαντικά καλύτερο από τις Δικτυακές υπηρεσίες και ασύγκριτα καλύτερο από το DVD, τώρα βρίσκεται στο ίδιο πρακτικά επίπεδο με τις πρώτες (για τα δεδομένα του ευρύτερου κοινού) και είναι κατά πολύ ακριβότερο από το δεύτερο. Αν... "ήταν γραφτό" να αναδειχθεί το Blu-ray σε κυρίαρχο φορμά για τις ταινίες ή τηλεοπτικές σειρές στην οικιακή αγορά, θα είχε συμβεί εδώ και χρόνια. Δεν συνέβη, οπότε οι δίσκοι Blu-ray τώρα έχουν νόημα ύπαρξης μόνο λόγω της τεράστιας εγκατεστημένης βάσης που έχουν με τα εκατοντάδες εκατομμύρια PS3, PS4, Xbox One S/X και αυτόνομα BD player που υπάρχουν στον κόσμο. Αλλά... αυτό είναι όλο. Και, εκ των πραγμάτων, δεν είναι αρκετό.
Όλα αυτά πάντως αποδεικνύουν πόσο μεγάλες είναι οι αλλαγές που συμβαίνουν στην αγορά της οικιακής ψυχαγωγίας αυτόν τον καιρό: αυτή "κατακερματίζεται" όλο και περισσότερο, με κάθε "κομμάτι" της να απομακρύνεται από τα άλλα μέρα με τη μέρα. Οι πιο πολλοί θεατές - που ανήκουν στο ευρύ κοινό και δεν έχουν ιδιαίτερες απαιτήσεις από την οπτικοακουστική ποιότητα του περιεχομένου που παρακολουθούν - θα συνεχίσουν να υιοθετούν τις Δικτυακές συνδρομητικές υπηρεσίες όποια κατεύθυνση κι αν πάρουν οι εξελίξεις όσον αφορά στα υλικά μέσα αποθήκευσης. Οι συλλέκτες ταινιών θα συνεχίσουν να αγοράζουν οπτικούς δίσκους για μία σειρά από λόγους, αλλά το κοινό αυτό συνήθως έχει και απαιτήσεις ανάλογες όσον αφορά στην οπτικοακουστική ποιότητα. Γι' αυτούς τα UHD Blu-ray είναι προτιμότερα από τα Blu-ray, ειδικά για τις νέες κυκλοφορίες (ή τις επανεκδόσεις κλασικών φιλμ). Οι γονείς που αγοράζουν για τα παιδιά τους ταινίες πιθανώς θα συνεχίσουν να αγοράζουν σε οπτικό δίσκο κάποιες ταινίες κάθε χρόνο, αλλά θα επιλέγουν τα - φθηνότερα - DVD καθώς οι πιο πολλές τηλεοράσεις 4Κ μπορούν να κάνουν αναβάθμιση της ανάλυσής τους αξιοπρεπώς πλέον.
Ποιά μπορεί να είναι η θέση, λοιπόν, των Blu-ray στην αγορά με τα παραπάνω ως δεδομένα; Μα, αυτό ακριβώς: δεν υπάρχει θέση ουσιαστικά γι' αυτά, καθώς το κοινό τείνει πια στα δύο άκρα όσον αφορά στα υλικά μέσα αποθήκευσης και το μεγάλο τους ενδιάμεσο έχει καλυφθεί από τις Δικτυακές υπηρεσίες.
Πριν από την έλευση των πρώτων δίσκων UHD Blu-ray στην αγορά το 2016, υπήρχε όλη αυτή η μεγάλη συζήτηση στο Web για το αν και κατά πόσο αυτοί ήταν στ' αλήθεια απαραίτητοι ή ακόμη για το αν και κατά πόσο ήταν καλή ιδέα να προωθηθούν από τις κινηματογραφικές αφού "το μέλλον βρίσκεται στην Δικτυακή διανομή" ούτως ή άλλως. Όπως συμβαίνει συνήθως, βέβαια, εκείνο... "το μέλλον" βρίσκεται πιο μακριά απ' όσο πολλοί νομίζουν, και συνοδεύεται επίσης από τόσους "αστερίσκους" που θα πρέπει να λαμβάνονται στα υπ' όψιν, ώστε ναι, εν τέλει ένα υλικό φορμά για ταινίες ανάλυσης 4Κ με απόδοση χρώματος HDR και αντικειμενοστρεφή ήχο αποδεικνύεται πως κάθε άλλο παρά "πολυτέλεια" ήταν τελικά για σημαντικό ποσοστό του κοινού.
Αφού τα πράγματα εξελίχθηκαν έτσι, αυτό που θα πρέπει πλέον να κάνουν οι κινηματογραφικές και οι εκδότριες τίτλων για την οικιακή αγορά είναι να προωθήσουν τους δίσκους UHD Blu-ray με τρόπο καλύτερο, περισσότερο αποτελεσματικό απ' ότι έκαναν με τους δίσκους Blu-ray. Έτσι θα το βοηθήσουν να αναδειχθεί στο ευρέως αποδεκτό υλικό φορμά υψηλής ποιότητας για ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, με προδιαγραφές αντάξιες του 21ου αιώνα. Έχει άλλωστε ήδη δημιουργηθεί μία διόλου ευκαταφρόνητη πελατειακή βάση 15-20 εκατομμυρίων συσκευών γι' αυτό από τα Xbox One S/X, PS5, Xbox Series S/X και τα αυτόνομα UHD BD player. Κι ας αφήσουν τους γονείς να συνεχίσουν να αγοράζουν DVD για τα παιδιά τους. Ποιός ξέρει, αν κάποια στιγμή μειωθεί σημαντικά το κόστος των UHD Blu-ray, μπορεί κι αυτοί να αλλάξουν γνώμη!
