Δεν χρειάζεται βέβαια να ασχολείται κανείς πολύ ή/και καιρό με το σινεμά για να έχει διαπιστώσει πως η Warner δεν έχει κατορθώσει να πλησιάσει με το υλικό comics της DC την εμπορική επιτυχία της Marvel Studios με το αντίστοιχο υλικό της ιστορικής ομώνυμης. Οι λόγοι είναι πολλοί και όχι της παρούσης, αλλά μέχρι πρότινος μόνο η Wonder Woman είχε προσφέρει αντίλογο στην... σφυροκόπηση του box office από την Disney. Δεν χρειάζεται να είναι, ωστόσο, και κανείς κριτικός κινηματογράφου για να διαβεβαιώσει πως στο τί επιλέγει να "τιμήσει" το σινεκοινό στα ταμεία κρύβονται συχνά εκπλήξεις - και ακριβώς μία τέτοια αποδείχθηκε το Aquaman του χειμώνα, ένα φιλμ με πρωταγωνιστή υπερήρωα πολύ λιγότερο γνωστό των Batman ή Superman αλλά με στυλ ολόδικό του και ολοφάνερη διάθεση να ψυχαγωγήσει χωρίς να... προβληματίσει με ηθικολογίες και μεγασυμπεράσματα. Αυτή η ταινία κυκλοφορεί πλέον και στην χώρα μας σε μορφή DVD/Blu-ray/UHD Blu-ray για την οικιακή αγορά. Είναι η δεύτερη επιεβλημένη αγορά μετά το Wonder Woman;

Όσον αφορά στην υπόθεση, το Aquaman δεν διεκδικεί... δάφνες ακριβώς, αξίζει ωστόσο τα εύσημα για ένα του χαρακτηριστικό: είναι όχι ένα απλό origin story, περιγραφή του πώς ο Adam Curry "έγινε" υπερήρωας, αλλά ένα origin story... "δύο σε ένα", παρακινώντας τον θεατή να μάθει μεν όσα χρειάζεται για την καταγωγή και την πορεία του, αλλά και το πώς ο συγκεκριμένος χαρακτήρας έγινε βασιλιάς της Αντλαντίδας και παράλληλα "γέφυρα" ανάμεσα στον θαλάσσιο και τον επίγειο κόσμο. Συνδυάζοντας αυτά τα δύο με την απαραίτητη... απειλή - ειδάλλως πώς θα προέκυπτε μία περιπέτεια άξια να παρακολουθήσει κανείς; - το σενάριο του Aquaman αποφεύγει την παγίδα της ανίας, έστω κι αν ορισμένα σημεία στην εξέλιξή του δεν παύουν να είναι βολικά ή/και προβλέψιμα.

H απλοϊκή αλλά επαρκής για τις ανάγκες αυτού του φιλμ υπόθεση είναι το ένα στοιχείο που λειτουργεί υπέρ του. Το άλλο είναι το χιούμορ, συχνά ειρωνικό κι αυτοσαρκαστικό, το οποίο χαρίζει στην ταινία τόνο απείρως προτιμότερο από τον σκοτεινό αλλά σοβαροφανή των π.χ. Batman vs Superman ή Justice League. To Aquaman κάνει την απολύτως συνειδητή επιλογή να... μην πάρει τον εαυτό του πάρα πολύ στα σοβαρά και γρήγορα αποσπά την επιδοκιμασία του θεατή βάσει της επιλογής αυτής: γίνεται αμέσως κατανοητό πως σκοπός της δημιουργίας αυτού του φιλμ είναι η απολαυστική διασκέδαση και τίποτε άλλο, κάτι συχνά εκτιμητέο. Aντίστοιχο του Aquaman στον κόσμο των ταινιών της Marvel είναι π.χ. το Thor Ragnarok: γρήγορα, σπαρταριστά, πολύχρωμα, πάντοτε έτοιμα να σχολιάσουν με χιούμορ την εκάστοτε κατάσταση ακόμη κι αν είναι κρίσιμη, αυτά τα φιλμ είναι τόσο υπερβολικά όσο και τα comics στα οποία στηρίζονται. Συνεπώς, fun!

Τις υπερηρωϊκές ταινίες τις παρακολουθούμε κυρίως για τις "εκτός πραγματικότητας" σκηνές δράσης, φυσικά, και το Aquaman κάνει την παραδοχή αυτή πρόθυμα κι αποτελεσματικά - γι' αυτό άλλωστε έγινε και η επιλογή του απλού σεναρίου: έτσι ώστε να δοθεί περισσότερος "χώρος" σε αυτές τις σκηνές. Στην πλειοψηφία τους είναι απίθανες, σε ορισμένες περιπτώσεις κυριολεκτικά σαν να έχουν "βγει από τις σελίδες των comics και να έχουν αποτυπωθεί στην οθόνη", με εντυπωσιακή ταχύτητα, ενέργεια, ευρηματικές σκηνές κάλυψης και εν τέλει άψογη απόδοση του "απόκοσμου" στοιχείου που ένα φιλμ στηριγμένο στην Ατλαντίδα, την θάλασσα και τον βυθό οφείλει να προσφέρει. Ακόμη και οι σκηνές δράσης... "light" στην στεριά ή αλλού είναι υπερηρωϊκού βεληνεκούς: η Warner με το Aquaman εννοεί να μην προσφέρει... ψυχογραφικό μελόδραμα αλλά ταινία συναρπαστική και, αυτό τουλάχιστον, το κατορθώνει αναμφίβολα.

Αν προσθέσει κανείς στα παραπάνω την πολύ καλή ερμηνεία του Jason Momoa στον πρωταγωνιστικό ρόλο (δεν μπορούμε να φανταστούμε άλλον ηθοποιό να ενσαρκώνει τον Aquaman) και την αξιοπρεπή των άλλων ηθοποιών, την φροντισμένη γενική σκηνοθεσία, την έξοχη καλλιτεχνική διεύθυνση (η λεπτομέρεια στους χώρους της Ατλαντίδας ενίοτε κόβει την ανάσα) και την αποτελεσματική χρήση των ειδικών εφέ (που δεν ξενίζουν παρά την εκτενέστατη χρήση τους), έχει αυτό ακριβώς που μάλλον και η Warner επεδίωκε επί τούτου να δημιουργήσει: μία ταινία σχεδιασμένη από την αρχή μέχρι το τέλος με γνώμονα την συναρπαστική ψυχαγωγία χωρίς... προβληματισμούς (escapism το λένε οι Σάξονες), η οποία προσφέρεται ανεπιτήδευτα κι απλόχερα. Καμία έκπληξη λοιπόν που το Aquaman έχει ξεπεράσει σε έσοδα το 1 δις δολάρια: αυτήν ακριβώς την ψυχαγωγία στο σινεμά... και ποιός δεν την θέλει, μεταξύ μας;