Αν υπήρχε ακόμη αμφιβολία για το γεγονός πως όχι, το κινηματογραφικό κοινό δεν "έχει βαρεθεί τις υπερηρωϊκές ταινίες" και πως ναι, η Disney μπορεί να στηρίξει ακόμη μία δεκαετία υπερπαραγωγών βασισμένων στο υλικό της Marvel, τότε... το 2019 είναι απτή απόδειξη από μόνο του για όλα αυτά. Με την μεγάλη επιτυχία της Captain Marvel στο box office, την τιτάνια του Avengers Endgame και την ήδη σημαντική του Spider-man Away from Home - όλες μέσα σε 4 μήνες! - δεδομένη, και... λίγες θα είναι μόνο 20 ταινίες έως το 2030. Το Captain Marvel, δε, παρ' ότι ήταν η συνολικά κατώτερη (αμιγώς καλλιτεχνικά και κινηματογραφικά) από τις τρεις προαναφερθείσες ταινίες, δεν παύει να είναι μία από τις σημαντικότερες κυκλοφορίες του καλοκαιριού για την οικιακή αγορά. Είναι κι υποχρεωτική προσθήκη στην συλλογή όσων συγκεντρώνουν ποιοτικά Blu-ray ή απευθύνεται εν τέλει μόνο για τους fans των comics της Marvel;

H Captain Marvel βεβαίως δεν είναι ένας χαρακτήρας των comics τόσο γνωστός όσο π.χ. ο Spider-man, του οποίου η προέλευση και γενικότερη ιστορία έχει ειπωθεί σε πολλαπλές περιπτώσεις στην μεγάλη και μικρή οθόνη (οι κομιξάδες άλλωστε θα βεβαιώσουν πως και στο χαρτί η ιστορία του/της Captain Marvel είναι κάπως... κομπλικέ). Οι επικεφαλείς λοιπόν της Marvel Studios αυτήν την φορά δεν είχαν περιθώριο για πειραματισμό, εξ ου και η πλήρης απόδοση των γεγονότων που οδήγησαν μία πιλότο πειραματικού μαχητικού, την Carol Danvers, στον ρόλο του ισχυρότερου υπερήρωα που υφίσταται αυτή τη στιγμή στο κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel.

To origin story επιδιώκει να μην είναι το... τυπικό, περιλαμβάνοντας πολλά στοιχεία και πληροφορίες που ενδιαφέρουν το κοινό των ταινιών της Marvel συνολικά "κλείνοντάς του το μάτι" (#diplis) για προηγούμενα κι επόμενα φιλμ της. Με τα τεκταινόμενα να διαδραματίζονται το 1995, δε, είναι άφθονες οι ευκαιρίες για χιουμοριστικές καταστάσεις, αυτοαναφορικού συχνά στυλ, που βοηθούν ώστε να μην αποκτήσει το όλο σενάριο αχρείαστη, επιβλαβή σοβαροφάνεια. Όμως το σενάριο αυτό είναι άνισα γραμμένο, καθώς με δεδομένη (α) την ανάγκη να τεθεί κάποιο πλαίσιο διαγαλαξιακό στην αρχή και (β) την ανάγκη για συγκεκριμένες σεκάνς καταδίωξης, συγκρούσεων και δράσης, δεν... μένει "στα ενδιάμεσα" αρκετός χώρος ώστε η πρωταγωνίστρια να κάνει μια διαδρομή πειστική μέχρι την τελική της, παντοδύναμη μορφή.

Το αποτέλεσμα είναι να παρακολουθεί κανείς αποστασιοποιημένα έως ενίοτε αδιάφορα μία μέτριας ερμηνείας Brie Larsen να προσπαθεί να πείσει πως ναι, "το είχε πάντοτε μέσα της" ακόμη και ως Γήινη να εξελιχθεί σε ένα υπερπλάσμα καθαρής ενέργειας - ενώ το συναισθηματικό κίνητρο που προσφέρεται για την εξέλιξη αυτή είναι επιφανειακό. Την κατάσταση σε έναν βαθμό "σώζει" η ερμηνεία του Samuel Jackson ως Nick Fury "στα νιάτα του", με το χαρακτηριστικό του στυλ ατόφιο, καθώς και οι φιλότιμες προσπάθειες άλλων ηθοποιών. Αλλά η Larsen και ο Jude Law στον δικό του αμφιλεγόμενο ρόλο δεν πείθουν - κάτι που βλάπτει όλην την ταινία συνολικά. Η σεναριακή ανατροπή που... "καιροφυλακτεί" στο τρίτο τέταρτο του φιλμ, άλλωστε, είναι μάλλον προβλέψιμη και δεν έχει σίγουρα το αποτέλεσμα που οι δημιουργοί του θα ήθελαν.

Φυσικά επειδή το Captain Marvel δεν παύει να... είναι ταινία των Marvel Studios, εννοείται πως έχει και στοιχεία απολαυστικά για το κοινό των comics και όχι μόνο: οι σεκάνς δράσης είναι καλοσκηνοθετημένες και ενίοτε άκρως θεαματικές, το χιούμορ που διακρίνει ορισμένες στιχομυθίες επιτυχημένο, ενώ η όλη "γαλαξιακή" διάσταση του φιλμ σε σχέση με τις περισσότερο "γήινες" περιπέτειες άλλων ηρώων της Marvel εν τέλει αποδίδεται όπως πρέπει. Απλώς με ένα σενάριο περισσότερο καλογραμμένο, πλοκή δίχως εξυπηρετικά κενά και ρυθμό συνολικά καλύτερο, το Captain Marvel θα άρεσε σε πιο πολύ κόσμο που δεν είναι απαραίτητα fan των comics. Ως έχει ήταν η εμπορικά συμφέρουσα αλλά καλλιτεχνικά διεκπεραιωτική εκείνη ταινία που έπρεπε να δημιουργηθεί έτσι ώστε να έλθει στο προσκήνιο και ο σημαντικός χαρακτήρας της Captain Marvel στο κινηματογραφικό υπερηρωϊκό σύμπαν της Disney. Τίποτε λιγότερο, μα και τίποτε παραπάνω.