Δεν χωρά καμία αμφιβολία στο γεγονός ότι η αγορά ταινιών, τηλεοπτικών σειρών και games μέσα από ψηφιακά καταστήματα τύπου iTunes ή Steam είναι κατά κανόνα ευκολότερη, ταχύτερη και περισσότερο εξυπηρετική (κι ενίοτε οικονομικά συμφέρουσα) από την αντίστοιχη αγορά τους σε υλικό μέσο αποθήκευσης, σε μορφή δηλαδή υλική. Υπήρξαν ωστόσο πάρα πολλές "φωνές" στο παρελθόν που... προειδοποιούσαν, τρόπον τινά, ότι με την ψηφιακή αγορά δεν "κατέχει" κανείς τα προϊόντα αυτά, αλλά ουσιαστικά μόνο το δικαίωμα χρήσης τους και αυτό υπό προϋποθυέσεις - και, δυστυχώς, οι "φωνές" αυτές επιβεβαιώθηκαν τα τελευταία 24ωρα, όταν ένα συμβάν που δημοσιοποιήθηκε μέσω Twitter πήρε μεγάλες διαστάσεις και έφερε στην επιφάνεια μια πτυχή της αγοράς ψηφιακού περιεχομένου που μάλλον... επιμελώς οι εμπλεκόμενες εταιρείες είχαν "κρύψει" ως τώρα.

Χρήστης-πελάτης του iTunes, λοιπόν, γνωστοποίησε στην Apple με επιστολή πως από την συλλογή των ταινιών που έχει αγοράσει - όχι νοικιάσει, αγοράσει σε πλήρη τιμή - μέσα από την υπηρεσία της, έλειπαν τρεις. Με απολύτως... φυσιολογικό στυλ εκπρόσωπος της Apple ενημέρωσε τον πελάτη του iTunes πως ναι, η κινηματογραφική που πωλούσε τις ταινίες αυτές μέσω της υπηρεσίας του αμερικανικού κολοσσού αποφάσισε να τις αποσύρει από τον κατάλογό της και, έτσι, η Apple δεν τις διαθέτει πια (!) στο κοινό του iTunes. Όταν ο πελάτης επέμεινε πως δεν είναι δυνατόν να αφαιρεθούν από την συλλογή του αγορασμένες ταινίες έτσι απλά, χωρίς καμία αποζημίωση, η Apple πρότεινε... την δωρεάν ενοικίαση δύο ως αντιστάθμισμα (!), πρόταση λανθασμένη σε πιο πολλά από ένα επίπεδα φυσικά.

Μετά από αρκετές ανταλλαγές μηνυμάτων με το τμήμα υποστήριξης της Apple ο πελάτης αναγκάστηκε εν τέλει "να σηκώσει τα χέρια ψηλά" καθώς ούτε ο αμερικανικός κολοσσός, ούτε η κινηματογραφική θεωρούν πως ευθύνονται για τα χαμένα χρήματα που εκείνος κατέβαλε για τις 3 ταινίες. Μετά από αυτήν την αναφορά εμφανίστηκαν κι άλλοι πελάτες του iTunes από άλλες χώρες με παρόμοιο θέμα, πρακτικά επιβεβαιώνοντας ότι αφενός δεν ήταν τυχαίο ή μεμονωμένο το συμβάν, αφετέρου ότι θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα μας οποιαδήποτε στιγμή. Η όλη κατάσταση χαρακτηρίζεται το λιγότερο ως προβληματική, αφού σκιαγραφεί τις ψηφιακές αγορές ταινιών μέσω iTunes ως... αβέβαιες ή ως μακροπρόθεσμες ενοικιάσεις ουσιαστικά: αν ο πάροχος περιεχομένου αποφασίσει για οποιονδήποτε λόγο να "αφαιρέσει από το ράφι" - η ίδια η Apple χαρακτήρισε το iTunes ως "βιτρίνα" - ένα προϊόν της, ο καταναλωτής απλώς... το χάνει κι ας το έχει αγοράσει νόμιμα.

Μετά από τον θόρυβο που δημιουργήθηκε γύρω από το θέμα, τις επόμενες ημέρες αποδείχθηκε πως υπήρχαν μερικές πρόσθετες λεπτομέρειες στο όλο ζήτημα που, σε έναν μικρό βαθμό, προσφέρουν ελαφρυντικά στην Apple. Ο συγκεκριμένος πελάτης είχε μετακομίσει από την Αυστραλία στην Αμερική και, ως γνωστόν, οι κινηματογραφικές δεν διαχειρίζονται τις ταινίες σε όλες τις χώρες με τον ίδιο τρόπο. Επίσης οι τρεις ταινίες αφαιρέθηκαν από τον λογαριασμό του πελάτη αυτού και δεν μπορεί να τις παρακολουθήσει απευθείας μέσω Internet, αν ωστόσο είχε γίνει download των ταινιών π.χ. σε Η/Υ και αποθήκευση στον σκληρό του δίσκο ο ίδιος πελάτης θα μπορούσε να τις παρακολουθήσει (γιατί η Apple δεν θα τις διέγραφε από εκεί). Όμως τίποτε δεν δικαιολογεί, φυσικά, την έλλειψη διάθεσης εκ μέρους της Apple ή της όποιας κινηματογραφικής να αποζημιώσουν τον καταναλωτή για τα προϊόντα που αγόρασε αλλά δεν μπορεί πια να αξιοποιήσει.

Όταν όλα έχουν ειπωθεί το συμβάν αυτό επανέφερε στο προσκήνιο την συζήτηση του τί σημαίνει να "αγοράζεις ψηφιακά" άυλα προϊόντα μέσα από σχετικές υπηρεσίες. Είναι προϊόντα που προσφέρονται σε πλήρη τιμή πώλησης αλλά με πολλούς όρους και "αστερίσκους" που δεν υπάρχουν όταν αγοράζει κανείς τα ίδια προϊόντα σε υλική μορφή. Τις ψηφιακές ταινίες ή τηλεοπτικές σειρές ή τα βιβλία ή τα games δεν μπορεί να τα δανείσει και να τα μεταπωλήσει κανείς - ούτε να μεταφέρει το "ψηφιακό δικαίωμα χρήσης" τους δωρεάν σε κάποιο φιλικό ή συγγενικό πρόσωπο αν το θέλει. Συνυπολογίζοντας το γεγονός ότι και η "ιδιοκτησία" των προϊόντων αυτών από τον καταναλωτή στην ουσία της... παραμένει στην διακριτική ευχέρεια του εκδότη τους, ακόμη και αφού αυτά έχουν αγοραστεί, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς για ποιούς λόγους το όλο μοντέλο ίσως θα έπρεπε να επανεξεταστεί.

Αν μη τί άλλο, δε, το όλο θέμα που προέκυψε δικαιώνει εκείνους που συνεχίζουν, για συλλεκτικούς και άλλους λόγους, να αγοράζουν ταινίες, βιβλία και games σε υλική μορφή. Να αφαιρέσει η Amazon από το Kindle σου απομακρυσμένα ένα ψηφιακό βιβλίο που αγόρασες "κανονικά και με το νόμο" επειδή... δεν τα βρήκε στα οικονομικά με τον εκδότη και σταμάτησε την συνεργασία μαζί του, μπορεί (το έχει κάνει). Να αφαιρέσει η Apple το Blu-ray ταινίας αγόρασες από την βιβλιοθήκη σου - έστω κι αν αξιοποίησες και τον συνοδευτικό κωδικό για το ψηφιακό αντίτυπο της ταινίας αυτής στο iΤunes - δύσκολο πολύ!