Δεν είναι ακριβώς... μυστικό το γεγονός ότι η δημοφιλέστερη υπηρεσία Δικτυακής διανομής ψυχαγωγικού περιεχομένου στον κόσμο, η Netflix, διανύει αυτόν τον καιρό - και για τα επόμενα χρόνια - περίοδο όχι απλώς μεταβατική, μα κρίσιμη για την επιβίωσή της. Και αυτό όχι μόνο επειδή καλείται για πρώτη ουσιαστικά φορά να ανταγωνιστεί γίγαντες του θεάματος όπως την Disney, την Warner και άλλους, αλλά και επειδή καλείται να προσελκύσει (και να κρατήσει) νέους συνδρομητές βάσει των δικών της πλέον παραγωγών. Κάτι που θα ήταν ούτως ή άλλως μεγάλη πρόκληση αν δεν υπήρχε και ένα άλλο σχετικό πρόβλημα - το οποίο όλα δείχνουν πως ήταν ήδη σοβαρό ακόμη και πριν την έλευση του Disney Plus ή άλλων ανταγωνιστών!
Αναφερόμαστε φυσικά στο πρόβλημα της μεγάλης "διαρροής" περιεχομένου που αντιμετωπίζει η ταινιοθήκη της: οι συμφωνίες της με τα κινηματογραφικά studios εκπνέουν και δεν ανανεώνονται, αφού τα δεύτερα θέλουν να συγκεντρώσουν όσο το δυνατόν περισσότερο από το υλικό τους στις δικές τους Δικτυακές υπηρεσίες. Αυτό συμβαίνει από τα τέλη του 2017 ή τις αρχές του 2018, αποκαλύπτεται ωστόσο πως η συρρίκνωση της ταινιοθήκης της Netflix είχε ξεκινήσει νωρίτερα, ακόμη και... 4 χρόνια πίσω (!): τον Μάρτιο του 2014 η ταινιοθήκη αυτή στην αμερικανική της "εκδοχή" αποτελούνταν από 6494 διαφορετικά φιλμ. Τον Μάρτιο του 2016 απαριθμούσε 4335 φιλμ, ενώ η καταμέτρηση που έγινε στο τέλος του φετινού Νοεμβρίου συγκέντρωσε μόλις 3849 φιλμ. Η μείωση είναι της τάξης του 40% και, προφανώς, διόλου αμελητέα.
Αξίζει να σημειωθεί, έστω κι αν οι περισσότεροι συνδρομητές της Netflix το γνωρίζουν, πως η αμερικανική "εκδοχή" της υπηρεσίας προσφέρει μακράν το περισσότερο περιεχόμενο: η π.χ. βρετανική ταινιοθήκη αριθμεί σήμερα 3710 φιλμ ενώ η γερμανική μόλις 2709. Η ελληνική "εκδοχή" της υπηρεσίας προσφέρει ταινιοθήκη που απαρτίζεται από 2284 φιλμ (δεδομένα Οκτωβρίου), όμως είναι πρακτικά βέβαιο πως αυτός ο αριθμός, όπως για όλες τις χώρες άλλωστε, θα συνεχίσει να μειώνεται σταθερά σε όλη την διάρκεια του 2020 και τα επόμενα χρόνια (ζητώντας πάντοτε το ίδιο μηνιαίο αντίτιμο με την αμερικανική εκδοχή... μα αυτό είναι ξεχωριστό θέμα συζήτησης).
Οφείλει να αναγνωρίσει κανείς στην Netflix και τα στελέχη της πως είχαν προβλέψει αυτήν την δυσμένη για την εταιρεία κατάσταση εδώ και πάρα πολύ καιρό, εξ ου και οι τεράστιες επενδύσεις που αυτή κάνει στην παραγωγή του δικού της περιεχομένου (έστω και με βαρύ δανεισμό βέβαια). Ο ρυθμός με τον οποίο νέο υλικό προστίθεται στην βιβλιοθήκη της, όμως, δεν είναι αρκετός για να εξισορροπήσει τον ρυθμό "διαρροής" υλικού από αυτήν - ενώ συγκεκριμένα στο θέμα των ταινιών τα πράγματα είναι ακόμη χειρότερα, τόσο σε ποσοτικό όσο και ποιοτικό επίπεδο. Ο αγώνας δρόμου με αντίπαλο τον χρόνο λοιπόν συνεχίζεται και απομένει να διαπιστώσουμε αν η Netflix μπορεί να "τρέξει πιο γρήγορα από την φθορά"... ή αν το επιχειρηματικό της μοντέλο εν τέλει θα υποκύψει στις πιέσεις που τού ασκούνται. Όπως πάντοτε, θα δείξει!
