Ακόμη και με σκυμμένο το κεφάλι, ακόμη και με σφιγμένα δόντια - για μερικούς από εμάς είναι... επώδυνο στην κυριολεξία - οφείλει κανείς ν' αναγνωρίσει κάτι συγκεκριμένο στην Apple: ο αμερικανικός κολοσσός είτε κάνει σωστές επιλογές, είτε συζητήσιμες, ασκεί στην αγορά της τεχνολογίας επιρροή που συχνά αλλάζει την μορφολογία ολόκληρων προϊοντικών κατηγοριών. Η εταιρεία που με το App Store ώθησε την κινητή τηλεφωνία στο επόμενο επίπεδο πέρυσι συζητήθηκε πολύ ως αυτή που "τόλμησε" να τιμολογήσει τα ήδη πολύ ακριβά iPhone πέρα από το "ψυχολογικό όριο" των $1000/€1000, δημιουργώντας (αρχικά με το σκεπτικό πως θα την κρατήσει για τον εαυτό της...) μία νέα υποκατηγορία, αυτήν των super premium smartphones. Κινητών δηλαδή που ζητούν πολλά γιατί απλώς... μπορούν, αποσαφηνίζοντας "με μία κίνηση" τις προθέσεις και το κοινό τους.
Οι αναλύσεις επί αναλύσεων για τα πώς και τα γιατί βρίσκονται πέρα από το πλαίσιο του παρόντος άρθρου, όμως το γεγονός - η παραδοχή και πάλι... με σκυμένο κεφάλι - παραμένει: η Apple αποδείχθηκε σωστή στην εκτίμησή της. Για το iPhone X πάρα πολλοί καταναλωτές ήταν πρόθυμοι να διαθέσουν αυτά τα $1000/€1000 και μάλιστα ορισμένοι ακόμη πιο πολλά για τα μοντέλα με μεγαλύτερο αποθηκευτικό χώρο. Ο αμερικανικός κολοσσός, λοιπόν, από ορισμένες απόψεις... δικαίως, όχι μόνο συνέχισε να κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση φέτος, αλλά αύξησε και τις τιμές των διαδόχων του iPhone X - και πάλι με την συλλογιστική του "γιατί μπορεί" και όχι επειδή τα XS/XS Max προσφέρουν τόσα πολλά περισσότερα σε πρακτικό επίπεδο σε σχέση με τον προκάτοχό τους.
Το πρόβλημα σε όλα αυτά δεν βρίσκεται στο αν και κατά πόσο τα iPhone X/XS/XS Max "αξίζουν τα λεφτά τους ή όχι", καθώς αυτή είναι μία ερώτηση με πολλές διαφορετικές παραμέτρους για κάθε καταναλωτή ξεχωριστά. Το πρόβλημα είναι πως η κίνηση της Apple είχε μάλλον... απρόσμενα αποτελέσματα: αντί ο αμερικανικός κολοσσός να "αποστασιοποιηθεί" από τον ανταγωνισμό του με τις αυξημένες τιμές των νέων iPhone - οι Samsung, HTC και Sony είχαν πλησιάσει με τις δικές τους κορυφαίες προτάσεις τα ίδια ουσιαστικά επίπεδα κόστους - και εμμέσως να καλλιεργήσει περαιτέρω την εντύπωση πως "τα iPhone είναι τα ακριβότερα με διαφορά γιατί είναι τα καλύτερα κινητά", ουσιαστικά... έδωσε στον ανταγωνισμό το "άλλοθι" που αυτός χρειαζόταν για να αυξήσει κι αυτός τις δικές του τιμές. Έτσι μέσα σε 12 μήνες σχεδόν καθιερώθηκε το... δόγμα τύπου "αν θέλεις κάποιο από τα top κινητά της αγοράς, κάτω από χιλιάρικο δεν δίνεις"!
Ακούγεται υπερβολικό; Δεν είναι καθόλου. Στο "club των κινητών κόστους $1000/€1000" μπήκε πάρα πολύ γρήγορα η Samsung την άνοιξη με το Galaxy S9 Plus (από μερικές απόψεις το είχε κάνει ήδη με την ακριβότερη δυνατή έκδοση του Galaxy Note 8 στο τέλος του 2017), ακολούθησε η Huawei με το ακριβότερο μοντέλο P20 Pro, η Samsung επέστρεψε με ακόμη ακριβότερα διαθέσιμα μοντέλα του Galaxy Note 9 τον Σεπτέμβριο και ακολούθησε η Google με το Pixel 3 XL, αλλά και πάλι η Huawei με το Mate 20 Pro, πριν από λίγες εβδομάδες. Οι τιμές των Galaxy S9 Plus και P20 Pro έχουν μειωθεί έκτοτε, συνεχίζουμε ωστόσο να έχουμε την ημέρα που γράφονται αυτές οι γραμμές όχι λιγότερα από τέσσερα μοντέλα smartphones που... ξεκινούν, στην ουσία, από τα $1000/€1000 και αγγίζουν τα $1600/€1800. Δεν είναι πλέον τάση λοιπόν. Είναι αποδεδειγμένο γεγονός.
Δεν είμαστε βέβαιοι πως αυτή η εξέλιξη ωφελεί οποιονδήποτε άλλον πέρα από τους κατασκευαστές των συγκεκριμένων κινητών. Αυτοί, αυξάνοντας τις τιμές πώλησης, αυτό που κατάφεραν ουσιαστικά είναι να μεγαλώσουν ακόμη πιο πολύ το περιθώριο κέρδους τους σε αυτές τις συσκευές - προσέγγιση της Apple που φυσικά... όλοι οι κατασκευαστές smartphones στηριγμένων σε Android πάντοτε ζήλευαν και τώρα έχουν την δικαιολογία να ακολουθήσουν. Ακόμη και οι Κινέζοι κατασκευαστές, όπως η Huawei, που παραδοσιακά είχαν ως επιχείρημα το "υψηλές προδιαγραφές για πολύ λιγότερα χρήματα", θεωρούν πως έχουν την πολυτέλεια να υιοθετήσουν την ίδια προσέγγιση επειδή... γιατί όχι; Αφού όλοι οι άλλοι τα κορυφαία τους κάθε φορά μοντέλα, τα χρεώνουν "από χιλιάρικο και πάνω" πια!
Αν οι αυξημένες αυτές τιμές συνοδεύονταν και από αντίστοιχες ουσιαστικές, απτές βελτιώσεις στην λειτουργία και τις δυνατότητες των κινητών αυτών - σε καθημερινό πλαίσιο χρήσης, όχι "στα χαρτιά" ή στα μετροπρογράμματα - δεν θα είχαμε καμία ένσταση. Όμως τα παραπάνω πανάκριβα smartphones πωλούνται στην ουσία βάσει υποσχέσεων και γενικότερου "κλίματος", όχι βάσει αποτελεσμάτων πρακτικών. Ως αληθινά ωφέλιμη, αντιθέτως, για τους καταναλωτές κρίνουμε την προσέγγιση της Honor (που προσπαθεί να προσφέρει όσο το δυνατόν πιο πολλή τεχνολογία ανά ευρώ στην ζώνη γύρω από ή κάτω από τα €500) ή της OnePlus (που επιμένει σε κινητά κορυφαίων προδιαγραφών που δεν ξεπερνούν τα €600).
Τα κινητά "του χιλιάρικου και βάλε" στην πράξη δεν έχουν αποδείξει ακόμη πως δικαιούνται την αντιμετώπιση που έχουν από την αγορά και τον Τύπο. Ποιός ξέρει; Ίσως το 2019 αυτό καταστεί κι ευρύτερα αντιληπτό. Έως τότε...
