Μάλλον... "άλλος έχει το όνομα και άλλος τη χάρη" στην αγορά των ψηφιακών φωτογραφικών για τη χρονιά που διανύουμε. Τα λεγόμενα μοντέλα "τσέπης" (point and shoot) υποτίθεται πως είναι τα κατ' εξοχήν καταναλωτικά και αυτά που λογικά θα δέχονται τις περισσότερες "ανανεώσεις" στις προϊοντικές σειρές τους από τις εταιρείες που τα προωθούν. Οι DSLR, όμως, που απευθύνονται στον περισσότερο εξοικειωμένο, "μερακλή" ερασιτέχνη φωτογράφο, έχουν προκαλέσει πραγματικό... καταιγισμό από νέες προτάσεις το τελευταίο εξάμηνο: ενενήντα ημέρες δεν έχουν περάσει όλες κι όλες από την ημέρα που η Canon διέθεσε στην αγορά την αντικαταστάτρια της πάρα πολύ καλής 400D, την... οριακά καλύτερη 450D, και ανταγωνιστικό προϊόν στη δεύτερη, της ίδιας εταιρείας, βρίσκεται ήδη "προ των πυλών". Από μερικές απόψεις, αυτά βλέπει το ποσοστό εκείνο των καταναλωτών που υιοθετεί το γνωστό... "ας περιμένω λίγο ακόμη" και δεν προβαίνει σε αγορές, τελικά!

Για να θέσουμε βέβαια τα πράγματα στο σωστό τους πλαίσιο, η νέα Canon 1000D δεν μπορεί να θεωρηθεί πραγματική "αντικαταστάτρια" της 450D, αν κρίνει κάποιος τις δύο συσκευές βάσει προδιαγραφών και μόνο. Το πραγματικά ενδιαφέρον σημείο στην διάθεση της 1000D αρχίζει να διαφαίνεται όταν την χρησιμοποιήσει κανείς, αντιπαραβάλλει αποτελέσματα και στη συνέχεια κάνει μια έρευνα αγοράς για την καλύτερη τιμή πώλησης που μπορεί να βρει. Εκεί, αλλάζουν πολλά.

H 1000D όσον αφορά τον εξωτερικό σχεδιασμό, την επιλογή και ποιότητα των υλικών, το "κράτημα" και την γενικότερη αίσθηση, δεν διαφέρει σε τίποτε από την 450D. Τα σημεία στα οποία διαφέρει, είναι αυτά όπου έχουν γίνει "συμβιβασμοί" και "εκπτώσεις" προκειμένου η νέα κάμερα να κυκλοφορήσει σε τιμή που κυμαίνεται στα 500 ή 550 ευρώ, κατά 150 περίπου ευρώ χαμηλότερη από την αντίστοιχη της 450D. Έτσι, έχουμε αισθητήρα των 10 megapixel αντί των 12, αυτόματη εστίαση 7 αντί 9 σημείων, οθόνη προεπισκόπησης 2.5 αντί για 3 ιντσών (με τον ίδιο αριθμό pixel όμως!), καθώς και κάποια άλλα λιγότερο σημαντικά στοιχεία. Κάτι άλλο "λιγότερο", αλλά... υπέρ της 1000D εντοπίζεται στο βάρος της, που είναι επίσης μικρότερο του αντίστοιχου της 450D.

Η στήλη, ωστόσο, δεν χρησιμοποίησε τυχαία τα εισαγωγικά στους προαναφερθέντες "συμβιβασμούς". Αυτοί εν τέλει φαίνεται να έχουν πολύ μικρή έως πρακτικά αμελητέα αρνητική επίδραση τόσο στη χρηστικότητα της 1000D, όσο και στην ποιότητα των φωτογραφιών που μπορεί να προσφέρει. Η τελευταία παραμένει υψηλή, θυμίζοντας μάλιστα συχνά... compact μηχανή, υπό την έννοια ότι μπορεί να αποτυπώσει εξαιρετικές φωτογραφίες με ελάχιστη ή καθόλου ρύθμιση. Με τον ίδιο φακό, το ίδιο ενσωματωμένο σύστημα ψηφιακού ελέγχου και σχεδόν τα ίδια μηχανικά μέρη, το ίδιο μενού επιλογών και περιβάλλον χειρισμού, το γεγονός ότι η 1000D "συμπεριφέρεται" πάρα πολύ πειστικά ως 450D, σαφώς κάτι τέτοιο δεν είναι άξιο απορίας. Ακόμη και δευτερεύοντα στοιχεία άλλωστε, όπως η αυτονομία και η σύνδεση με Η/Υ, είναι πανομοιότυπα.

Πού οδηγούν, λοιπόν, όλα τα παραπάνω; Στο εξής παράδοξο: δύο ποιοτικές DSLR της ίδιας εταιρείας προσφέρουν πρακτικά τα ίδια πράγματα, απέχουν η μία από την άλλη 150 ευρώ το πολύ και απευθύνονται στο ίδιο ακριβώς κοινό (για το οποίο η διαφορά αυτή δεν είναι τόσο μεγάλη ώστε να αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα επιλογής). Χμ. Διόλου παράλογο λοιπόν που, τρεις μήνες μόλις μετά την κυκλοφορία της 450D, θα προτιμήσουμε να συστήσουμε την 1000D και όχι την πρώτη, ως "εισαγωγική" DSLR για το κοινό που αγαπά τη συγκεκριμένη κατασκευάστρια εταιρεία. Γιατί... ναι... καλή η στρατηγική της τοποθέτησης μοντέλων προϊόντων σε κάθε ζώνη τιμής της αγοράς, μαμά Canon, αλλά αν οι ζώνες "πέσουν" τόσο κοντά...

Βαθμολογία: ****