Είναι κατά βάση οι επόμενες μετά από τις αρχικές ώρες αυτές που, σε έναν βαθμό, προβληματίζουν. Η HTC έχει προσπαθήσει, σωστά, να διαφοροποιηθεί από τον ανταγωνισμό προσθέτοντας την επιφάνεια αφής στην "πλάτη" του Max: αυτή προσφέρει άμεση πρόσβαση σε λειτουργίες της συσκευής απλώς "διαβάζοντας" το δακτυλικό αποτύπωμα του χρήστη. Στη θεωρία είναι ενδιαφέρουσα προσθήκη, στην πράξη όμως δεν είναι τόσο ακριβής όσο θα θέλαμε, ενώ και η θέση της επιφάνειας αφής αυτή καθ' αυτή ουσιαστικά υποχρεώνει τον χρήστη να χρησιμοποιεί μόνο τους δείκτες και όχι τα υπόλοιπα ακροδάκτυλα, μειώνοντας έτσι την αξία του ως μέσο εκκίνησης πολλαπλών εφαρμογών. Ίσως πρόκειται για κάτι που μπορεί να διορθωθεί με αναβάθμιση λογισμικού, ίσως και όχι - στην παρούσα του ωστόσο μορφή δεν μπορούμε να πούμε με ειλικρίνεια πως θα προτιμούσαμε το One Max βάσει αυτού.
Μικρά παράπονα έχουμε και όσον αφορά στην αυτονομία του Max. Γνωρίζοντας η HTC πως η μεγαλύτερη οθόνη του μοντέλου αυτού θα κατανάλωνε εκ των πραγμάτων περισσότερη ενέργεια, ενσωμάτωσε στο One Max μπαταρία μεγάλης χωρητικότητας (3300 mAh). Αυτή θα περίμενε κανείς πως εξασφαλίζει τουλάχιστον αυτονομία μίας εργασιακής μέρας, η αλήθεια είναι όμως ότι με "κανονική" χρήση - ομιλία, Web surfing, mail, social, αναπαραγωγή media και ίσως κάποια video games για λίγη ώρα - το "μεγάλο" One δεν αντέχει περισσότερες από 6-7 ώρες. Όσες τα πιο πολλά κορυφαία smartphones δηλαδή. Για την κύρια κάμερά του, άλλωστε, η οποία είναι επίσης "Ultrapixel" (των ίδιων χαρακτηριστικών με αυτήν του αρχικού HTC One δηλαδή), τα έχουμε ξαναπεί: σε εμάς αρέσει, καθώς τοποθετούμε τις καλές επιδόσεις σε κακό φωτισμό υψηλότερα από την ανάλυση του αισθητήρα, ένα ποσοστό των υποψήφιων κατόχων ενός One Max ωστόσο ίσως διαφωνεί. Πρόκειται, ας μην ξεχνάμε, για ένα top smartphone σε όλα τα υπόλοιπα στοιχεία του, οπότε... γιατί όχι και σε αυτό;
Όλα τα παραπάνω αντικαθρεπτίζονται στην εξής πρόταση: το One Max είναι κατάλληλο για εκείνους και εκείνες που ξέρουν ότι προτιμούν και χρειάζονται ένα phablet, δεν φιλοδοξούν να το χρησιμοποιούν όλη την ημέρα ακατάπαυστα και δεν δίνουν προτεραιότητα στην μεγάλη ανάλυση των φωτογραφιών έναντι των φωτεινών σε αντίξοες συνθήκες. Το ίδιο κοινό, που πιθανώς αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στο HTC One Max και το Samsung Galaxy Note 3, οφείλει να γνωρίζει πως το δεύτερο και εξυπνότερα εκμεταλλεύεται τη μεγάλη οθόνη του μέσω software, και ισχυρότερο είναι, και πενάκι συνοδευτικό προσφέρει εξ ορισμού (ενώ για το Max διατίθεται ως αξεσουάρ). Το Note 3 κοστίζει και €50 παραπάνω βέβαια (€799 έναντι των €749 του Max), προσφέρει όμως 32GB αποθηκευτικού χώρου (τα εξής 24GB) έναντι των 16GB του One Max (τα εξής 11GB). Και τα δύο επεκτείνουν τον αποθηκευτικό τους χώρο με κάρτες μνήμης microSD, η πρόταση της HTC ωστόσο θα τις χρειαστεί γρηγορότερα.
Θα προτιμούσαμε, ωστόσο, σε οποιαδήποτε περίπτωση το Note 3; Όχι: το να μας αρέσει η συσκευή που κρατάμε στο χέρι μας είναι από τα... μη διαπραγματεύσιμα όταν πρόκειται για προϊόντα κόστους άνω των €700. Ο νοών, νοείτω!
Βαθμολογία: 8 αστεράκια
