Στην προαναφερθείσα φαρέτρα ανταγωνιστικών χαρακτηριστικών του One X συνεχίζει να περιλαμβάνεται (α) η τεχνολογία Beats Audio για βελτίωση της απόδοσης του ήχου, (β) η υποστήριξη του προτύπου Mobile High Definition Video Link στην κοινή έξοδο microUSB (το συναντάμε πρώτη φορά σε εμπορικό προϊόν) για σύνδεση με συσκευές προβολής μέσω HDMI, αλλά και (γ) το ανανεωμένο γραφικό περιβάλλον HTC Sense, το οποίο όντως προσφέρει "το κάτι παραπάνω" (θα δημοσιεύσουμε ξεχωριστό άρθρο γι' αυτό). Εννοείται πως παρόντες είναι όλοι οι αισθητήρες και τρόποι σύνδεσης που περιμένει κανείς από κορυφαίο smartphone εν έτει 2012, ενώ δεν λείπει και το συνοδευτικό λογισμικό της HTC για διαχείριση του περιεχομένου ενός One X και μέσω προσωπικού υπολογιστή.
Όλα τα σημαντικά προαναφερθέντα στοιχεία, δηλαδή η μεγάλη οθόνη, τα εξελιγμένα τεχνικά χαρακτηριστικά, τα φωτογραφικά καλούδια και το Android 4.0, ευτυχώς δεν είχαν καμία από τις επιπτώσεις που φοβόμασταν για το One X πριν... συνυπάρξουμε μαζί του. Για το πολύ μικρό πάχος και βάρος του, τα είπαμε. Ευχάριστη έκπληξη ήταν η ταχύτητα ανταπόκρισης σε οποιαδήποτε λειτουργία του ζητήθηκε, από απαιτητικό Web browsing σε πολλαπλά παράθυρα, μέχρι την αναπαραγωγή HD video και φυσικά τα πιο γνωστά games σε Android (εδώ υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης και είμαστε βέβαιοι ότι η HTC εργάζεται ήδη γι' αυτό). Περισσότερο ευχάριστη έκπληξη, ωστόσο, απ' όλες ήταν αυτή της αυτονομίας: παρά την... αφόρητη ψυχολογική πίεση που ασκήσαμε στο One X με τις δοκιμές μας, μια εργασιακή ημέρα (ας την θέσουμε στις... 8 ώρες) απέδειξε ότι μπορεί να την καλύψει χωρίς μεγάλη δυσκολία. Έτσι κι αλλιώς δεν υπάρχει smartphone που (με σοβαρή χρήση) να μην χρειάζεται φόρτιση πρακτικά κάθε βράδυ, οπότε θεωρούμε την αυτονομία του One X άκρως ικανοποιητική. Ειδικά αν συνυπολογίσει κανείς το Tegra 3!
Υπάρχουν τόσα, μα τόσα πολλά άλλα πράγματα που θα μπορούσαν να ειπωθούν για το One X... θα παραθέσουμε όμως τα ολιγάριθμα που "μας έμειναν". Ένα: ναι, ο μύθος του iPhone ως της καλύτερης δυνατής συσκευής του είδους της μπορεί όντως να καταρριφθεί... και το One X μόλις τον κατέρριψε. Ως smartphone per se, είναι καλύτερο. Δύο: ναι, το Android μπορεί να στηρίξει κινητά που δεν μοιάζουν αφόρητα με όλα τα υπόλοιπα, και το One X το απέδειξε πανηγυρικά. Τρίτο: το επίπεδο του τί μπορεί να περιμένει και τί μπορεί να απαιτεί ο καταναλωτής από ένα hi-end smartphone με Android, μόλις ανέβηκε δύο ή και τρία "κλικ". Είναι μεν μόλις Απρίλιος και είναι νωρίς να μιλάμε για προϊόντα "Best of 2012", όμως το One X θέτει ήδη σοβαρή υποψηφιότητα για το ίσως καλύτερο smartphone φέτος ανεξαρτήτως λειτουργικού, για το καλύτερο με Android σίγουρα. Ναι, είναι τόσο καλό. Όποιος δεν έχει θέμα με το αντίτιμο των €699 του και δεν "είναι δεμένος στο άρμα της Apple", αγοράζει χωρίς δεύτερη σκέψη. Και δεν το λέμε αυτό εύκολα πια, έτσι δεν είναι;
Βαθμολογία: 10 αστεράκια
