Πρώτα, στην αντιπαραβολή του με άλλα φορητά συστήματα: ναι, η οθόνη κάνει πολύ μεγάλη διαφορά. Την υψηλή ανάλυση (ίση με αυτήν των υπέροχων οθονών Retina που έςχουμε αγαπήσει στα iPhone 4/4S) την "εισπράττει" κανείς αμέσως. Σε δεύτερο χρόνο εισπράττει το πόσο σαφή χρώματα αποδίδει η (τεχνολογίας OLED) οθόνη αυτή, ενώ σε τρίτο το πόσο καθαρή παραμένει η εικόνα όσο "περίεργα" κι αν στρίψει το Vita, όπως και να το κρατά για να παίξει. Το τί εισπράττει κανείς οπτικά παίζοντας με το νέο φορητό σύστημα της Sony είναι πολύ σημαντικό: από τα πρώτα λεπτά ενασχόλησης σταματά να ασχολείται με την οθόνη αυτή καθ' αυτή κι επικεντρώνεται - απερίσπαστος από υπερβολικές αντανακλάσεις, παραμορφώσεις στα χρώματα κλπ. - στο παιχνίδι που παίζει και μόνο. Κάτι που δεν μπορούμε να πούμε με... ευκολία ακριβώς, ούτε (εννοείται) για το Nintendo 3DS αλλά ούτε για κάποιο άλλο παρόν φορητό σύστημα στην αγορά.

Όταν... ξεπεράσει πάντως κανείς το πρώτο "σοκ" της υπέροχης οθόνης - αυτή είναι θέμα χρόνου να τη συνηθίσει άλλωστε ο κάτοχος ενός Vita - καταλαβαίνει πως σημαντικότερο στοιχείο του νέου συστήματος είναι τελικά ο δεύτερος αναλογικός μοχλός. Αυτός, πολύ απλά, αλλάζει τα πάντα: το "φορητό" Uncharted το χειρίζεται κανείς ακριβώς όπως το "οικιακό", το νέο Wipeout το ίδιο. Παίξαμε για πρώτη φορά "κανονικά" shoot' em up πρώτου προσώπου σε φορητό σύστημα, το επερχόμενο Unit 13, και απορήσαμε με το πώς είχαμε την ψευδαίσθηση ότι θα μπορούσε ένα FPS να παιχθεί αλλιώς. Οι αναλογικοί μοχλοί είναι τόσο ακριβείς όσο τους περιμένει κάποιος που έχει συνηθίσει στα DualShock των PlayStation, ενώ όλα τα πλήκτρα ανταποκρίνονται θαυμάσια. Τα Start/Select, επειδή είναι σχετικά μικρά, θα χρειαστούν κάποια εξοικείωση - αλλά... τίποτε δυσάρεστο, προφανώς, αφού δεν παίζουν σημαντικό ρόλο στο χειρισμό των games.

Η Sony έχει κατορθώσει, δε, να προσφέρει αυτά τα δύο σημαντικά κι εντυπωσιακά στοιχεία - την εξαιρετική οθόνη αφής και τον οικιακού επιπέδου έλεγχο - σε μία συσκευή που ναι μεν είναι μεγαλύτερη από τα πιο πολλά smartphones ή το PSP, παραμένει ωστόσο ελαφριά, άνετη στο κράτημα και (σχετικά) λεπτή. Η οθόνη αφής είναι τόσο αποτελεσματική όσο περιμένει κανείς από αντίστοιχη κορυφαίου smartphone, εκπληκτικά ως... απρόσμενα ακριβής είναι η επιφάνεια αφής στο πίσω μέρος της συσκευής (το πώς χρησιμοποιείται σε games θ' αναλύσουμε στις παρουσιάσεις τους), ικανοποιητικός είναι και ο ήχος που αποδίδουν τα λιλιπούτεια στερεοφωνικά ηχεία. Η ποιότητα κατασκευής του PS Vita είναι επίσης υπεράνω κριτικής: η συναρμογή των επιμέρους τμημάτων του άψογη, τα πλαστικά προσεγμένα (ματ για να μη γλυστρούν όπου πρέπει και γυαλιστερά όπου πρέπει για να αποδώσουν την αίσθηση του μοντέρνου), η συμμετοχή των μεταλλικών μερών όση ακριβώς χρειάζεται. Οι θύρες υποδοχής καρτών μνήμης - η πάνω για τα εμπορικά games και η κάτω για χρήση από τον ίδιο τον κάτοχο της συσκευής - δεν ανοίγουν ιδιαίτερα εύκολα, αλλά κι αυτό υποψιαζόμαστε ότι είναι απλό θέμα συνήθειας.