Η σκόνη έχει κατακαθήσει, οι (περισσότερες) φωνές έχουν ακουστεί και σιγάσει, είναι λοιπόν σειρά της ψύχραιμης εκτίμησης. Και... ας είμαστε ειλικρινείς: η χθεσινή αποκάλυψη του iPad 2 από την Apple ουδεμία σχέση δεν είχε με την αντίστοιχη περσινή. Είναι κάτι που, σε άλλη περίπτωση, θα χαρακτηρίζαμε ως αρνητικό. Άλλωστε, σε ποιόν δεν αρέσει η συναρπαστική περιέργεια και ο ενθουσιασμός για το καινούργιο; Χθες στο San Fransisco δεν μας περίμενε σχεδόν καμία έκπληξη. Όλα "παίχθηκαν επί σκηνής" σαν το κοινό να γνώριζε ήδη το σενάριο και να περίμενε απλώς να δει τις ερμηνείες. Δηλώνουμε, λοιπόν, απογοητευμένοι;

Όχι. Και εξηγούμαστε.

Δεν ήταν μόνο οι διαρροές μηνών που μας είχαν προετοιμάσει για το τί ακριβώς θα πρέπει να περιμένουμε. Είναι το προϊόν αυτό καθ' αυτό. Το iPad 2 έρχεται στην αγορά σε ένα χρονικό σημείο παντελώς διαφορετικό από το αντίστοιχο περσινό: το 2010 η πρόκληση βρισκόταν στο να πείσει μια καινούργια πρόταση πως έχει θέση στη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων. Από κάποιες απόψεις η πρόκληση αυτή συνεχίζει να υφίσταται, βέβαια, όμως η Apple στη διάρκεια αυτού του χρόνου όντως κατάφερε να τη δημιουργήσει αυτή τη νέα κατηγορία των tablet. Και τώρα το ζητούμενό της είναι να διατηρήσει την κυριαρχία της εκεί, παρά τον έντονο ανταγωνισμό από πληθώρα άλλων εταιρειών.

Τα τεχνικά χαρακτηριστικά του νέου iPad - τα αναλύουμε σε ξεχωριστό άρθρο - δεν μπορούν παρά ν' ακολουθούν ακριβώς αυτή τη συλλογιστική. Και αυτό ακριβώς το στοιχείο, της εξέλιξης και όχι της επανάστασης, είναι αυτό που έχει ωθήσει πολλούς να υποστηρίξουν ότι για την "έκδοση 2.0" του iPad, η Apple "στόχευσε χαμηλά". Ότι δεν τοποθέτησε τον πήχυ αρκετά ψηλά σε σχέση με το αρχικό. Ότι δεν επεδίωξε η διαφορά να είναι τόσο μεγάλη ώστε να "προσπεράσει" τεχνολογικά και τα επερχόμενα tablet που στηρίζονται σε Android. Είναι όμως έτσι, τελικά;