Στο πλαίσιο της ειδικής σειράς άρθρων μας σχετικά με την ταχύτερη οικιακή Δικτυακή σύνδεση που μπορεί να έχει κανείς αυτήν την στιγμή στη χώρα μας (την λεγόμενη Multi-Gigabit) καλύπτουμε όλα όσα θα ήθελε να γνωρίζει κανείς - ας ξεκινήσουμε όμως από τα... βασικά! Τί ακριβώς είναι αυτή η επιλογή σύνδεσης με το Internet, ποιό τμήμα του καταναλωτικού κοινού έχει στην διάθεσή του την επιλογή αυτή και κάτω από ποιές προϋποθέσεις μπορεί να την αξιοποιήσει κανείς στο σπίτι του;
Ως συνδέσεις Multi-Gigabit ορίζουμε αυτές που ξεπερνούν σε ταχύτητα λήψης δεδομένων τα 2 Gbps - τυπικά το 1 Gbps, αλλά με... 1.5 Gbps μία Δικτυακή σύνδεση δεν είναι στην πραγματικότητα "πολλαπλών Gigabit", σωστά; Ε, ναι! Αυτήν την συλλογιστική ακολουθούν, άλλωστε, τόσο οι κατασκευάστριες εταιρείες δικτυακού εξοπλισμού όσο και οι πάροχοι Δικτυακής πρόσβασης: από το 1 Gbps, τόσο για τις συσκευές δικτύωσης όσο και για τα συνδρομητικά προγράμματα πρόσβασης, "επόμενος σταθμός" είναι τα 2.5 Gbps, στην συνέχεια τα 5 Gbps και μετά τα 10 Gbps (που είναι η ανώτερη ταχύτητα σύνδεσης διαθέσιμη σε καταναλωτές οπουδήποτε στον κόσμο σήμερα).
Για αυτού του επιπέδου τις Δικτυακές συνδέσεις απαιτείται βεβαίως η χρήση οπτικών ινών (η τυπική χάλκινη υποδομή των τηλεφωνικών δικτύων δεν μπορεί να υποστηρίξει τέτοιες ταχύτητες μεταφοράς δεδομένων). Οποιοσδήποτε ενδιαφέρεται, με άλλα λόγια, να αποκτήσει στο σπίτι του Δικτυακή σύνδεση επιπέδου 2.5 Gbps ή ταχύτερη, θα πρέπει πρώτα απ' όλα να διαμένει σε περιοχή όπου έχει υλοποιηθεί δίκτυο οπτικών ινών. Αυτήν την στιγμή υπάρχει, εννοείται, μεγάλο περιθώριο ακόμη για την ανάπτυξη δικτύων οπτικών ινών στην ελληνική επικράτεια, καλύπτονται όμως μέχρι στιγμής ικανοποιητικά τα μεγάλα αστικά κέντρα (και η σχετική υποδομή εξαπλώνεται συνεχώς).
Προϋπόθεση για την εξασφάλιση οικιακής Δικτυακής σύνδεσης που λειτουργεί στα 2.5 Gbps είναι και η ύπαρξη "κόμβου" οπτικής ίνας είτε στο κτίριο όπου διαμένει ο ενδιαφερόμενος καταναλωτής είτε πάρα πολύ κοντά σε αυτό (η λεγόμενη υλοποίηση Fiber to the Home). Αυτή εξασφαλίζει πως δεν μεσολαβεί χαλκός σε κανένα τμήμα της διασύνδεσης του εκάστοτε σπιτιού με το τοπικό δίκτυο οπτικών ινών, οπότε η αμιγώς ψηφιακή σύνδεση αποδίδει την υψηλότερη δυνατή ταχύτητα που τής επιτρέπεται (έστω κι αν σπάνια μπορεί να επηρεαστεί από π.χ. τυχόν μεγάλο αριθμό καταναλωτών που είναι συνδεδεμένοι στην ίδια τοπική γραμμή οπτικής ίνας και την χρησιμοποιούν ταυτόχρονα σε ώρες αιχμής).
Απαραίτητη προϋπόθεση φυσικά για να απολαύσει κανείς στο σπίτι του Δικτυακή σύνδεση με ταχύτητα λήψης δεδομένων άνω των 2 Gbps είναι και η αντίστοιχη κεντρική υποστήριξη από τον τηλεπικοινωνιακό πάροχο με τον οποίο συνεργάζεται. Στην Ελλάδα οι περισσότεροι πάροχοι απευθύνονται στο καταναλωτικό κοινό με προγράμματα χρήσης ταχυτήτων "έως 1 Gbps", όμως τρεις από τους μεγαλύτερους - ΔΕΗ Fiber, Nova και COSMOTE - διαθέτουν αυτήν στιγμή συνδρομές που υπόσχονται ταχύτητες διασύνδεσης των 2.5 Gbps, 3 Gbps και 3 Gbps αντίστοιχα.
Συνοψίζοντας, λοιπόν: για να απολαύσει ένας καταναλωτής σήμερα οικιακή σύνδεση Multi-Gigabit - ταχύτητας λήψης δεδομένων άνω των 2 Gbps δηλαδή - πρέπει να διαμένει σε περιοχή όπου έχει υλοποιηθεί δίκτυο οπτικών ινών, πρέπει η γραμμή οπτικής ίνας να φτάνει μέχρι το σπίτι του (Fiber to the Home) και πρέπει ο πάροχος πρόσβασης με τον οποίο συνεργάζεται να προσφέρει πρόγραμμα συνδρομής που υποστηρίζει αυτήν την ταχύτητα σύνδεσης. Για τους καταναλωτές που ισχύουν και τα τρία, επόμενο βήμα να εξεταστεί είναι ο εξοπλισμός που θα χρησιμοποιήσουν από την πλευρά τους: με άλλα λόγια, το αντικείμενο του επόμενου δικού μας άρθρου!
Τον απαραίτητο εξοπλισμό για την υλοποίηση, τις δοκιμές και τις πρακτικές μας εντυπώσεις συνολικά από τις σύγχρονες οικιακές συνδέσεις Multi-Gigabit προσέφερε η TP-Link - την ευχαριστούμε!
