To γεγονός ότι όσοι ασχολούμαστε επαγγελματικά με την αγορά της τεχνολογίας κινούμαστε σε έναν χώρο... παράλογων αντιθέσεων, το έχουμε εν πολλοίς αποδεχθεί: μεγάλες εταιρείες κάνουν τα πλέον απαράδεκτα λάθη, μικρές εταιρείες κάνουν τα πλέον ενδιαφέροντα πράγματα, πανάκριβα προϊόντα δεν αξίζουν το κόστος συσκευασίας τους, πάμφθηνα προϊόντα αποδεικνύονται αναντικατάστατα, θρασύτατα κοστολογημένες υπηρεσίες με πάμπολλα προβλήματα, δωρεάν υπηρεσίες που λειτουργούν τέλεια... ο κατάλογος είναι μακρύς. Υπάρχει όμως το είδος των αντιθέσεων με το οποίο θα έχουμε πάντοτε πρόβλημα και πάντοτε θα υπογραμμίζουμε δημοσιογραφικά: αυτό που όχι απλώς αδικεί κατάφωρα το κοινό, αλλά κυριολεκτικά το εμπαίζει κι εκβιάζει οικονομικά. Και, τουλάχιστον όσον αφορά στο 2018, το πλέον αντιπροσωπευτικό παράδειγμα αυτού του είδους της αντίθεσης ανήκει στην Apple.
Την χρονιά που τελειώνει ενδέχεται να θυμόμαστε μελλοντικά ως αυτή κατά την οποία "άρχισε η αντίστροφη μέτρηση" για τον αμερικανικό κολοσσό. H Apple είδε τις πωλήσεις της, ειδικά των iPhone στις οποίες στηρίζεται πιο πολύ, είτε να μειώνονται είτε να βαλτώνουν. Είδε, γι' αυτό, τον εαυτό της αναγκασμένο να μην δίνει πια στοιχεία πωλήσεων. Είδε το πρώτο της αληθινά νέο προϊόν μετά από χρόνια, το Homepod, να μην σημειώνει εμπορική επιτυχία. Είδε τα δύο άλλοτε ισχυρά της "επιχειρήματα", αυτό του έξοχου προϊοντικού design και της ασυμβίβαστης ποιότητας κατασκευής, ν' αμφισβητούνται πειστικά από άλλους κατασκευαστές κι από το νέο... Bendgate των πρόσφατων iPad Pro. Είδε την αξία της στο χρηματιστήριο ν' αγγίζει το 1 τρισεκατομμύριο δολάρια μα να μειώνεται θεαματικά καθώς η Wall Street διακρίνει πως ο Tim Cook δεν έχει όραμα ή πλάνο για το επόμενο βήμα της Apple - μόνο τρόπους να μεγιστοποιεί κέρδη και να τα φυγαδεύει σε φορολογικούς παραδείσους.
Φυσικά με αυτά τα απίθανα χρηματικά αποθεματικά και το πιστό κοινό που έχει συγκεντρώσει γύρω της με τα χρόνια, η Apple δεν κινδυνεύει να... πτωχεύσει σύντομα. Θα είναι στο προσκήνιο και ενεργή για πολλά ακόμη χρόνια. Σε αυτό το σημείο, όμως, η αδυναμία που τρέφει αυτό το πιστό κοινό για την εταιρεία - ή έστω για την προσεκτικά καλλιεργημένη εικόνα της - είναι υπερπολύτιμη: είναι το στοιχείο που θα τής επιτρέψει να ξεπεράσει αυτήν την δύσκολη καμπή ή να υποκύψει στην φθορά που φέρνει η επανάπαυση. Και η Apple... φροντίζει να εκβιάζει οικονομικά ακριβώς αυτό το κοινό με τις παράλογα κερδοσκοπικές επιλογές της: από την μία αυξάνει θεαματικά τις τιμές των προϊόντων της, καθιστώντας τα ακριβότερα από κάθε άλλη φορά και διατηρώντας ανήκουστα περιθώρια κέρδους, ενώ την ίδια στιγμή προσπαθεί ν' αποσπάσει πρόσθετα χρήματα για τις υπηρεσίες της, σε ποσά που είναι αληθινή ντροπή γι' αυτήν να ζητά.
Δεν έχει παρά να προσέξει κανείς τί συμβαίνει με τον δωρεάν Δικτυακό αποθηκευτικό χώρο του iCloud, τον οποίο η Apple ξεκίνησε να προσφέρει το 2011 - μία δεκαετία μετά από την εμφάνιση αυτών των υπηρεσιών και τουλάχιστον μία επταετία μετά από τον ανταγωνισμό της, όπως την Google ή την Microsoft. Η Apple προσέφερε 5GB δωρεάν τέτοιου χώρου στο iCloud, ο οποίος όμως δεν είναι ούτε κατά διάνοια αρκετός για τα δεδομένα του... 2015 (πόσο μάλλον του 2018): ένα πλήρες αντίγραφο ασφαλείας από iPhone 7 και μετά, με όλες τις φωτογραφίες και video που θα συλλάβει κανείς με την κάμερα της συσκευής κι έχει μεταφέρει πιθανότατα από προηγούμενα iPhone, ξεπερνά με άνεση αυτά τα 5 GB. Αποτέλεσμα: οποιοσδήποτε σήμερα αγοράζει νέο iPhone και προσπαθεί να κάνει πλήρες Δικτυακό αντίγραφο ασφαλείας του προηγούμενου, ώστε να το "περάσει" στο επόμενο, απλώς... δεν μπορεί.
Η... λύση που προτείνει η Apple; "Αγοράστε πρόσθετο αποθηκευτικό χώρο στο iCloud", περισσότερο δηλαδή από τον προσβλητικά μικρό των 5GB. Το κόστος αυτό για έναν χρόνο ανέρχεται πια σε μόλις €12 για 50GB και δεν είναι στην ουσία μεγάλο. Μεγάλο, ωστόσο, είναι το θράσος της Apple και ενδεικτικό της χυδαίας πια απληστίας που χαρακτηρίζει την ηγεσία της: έχοντας καταβάλλει κανείς ο,τιδήποτε ανάμεσα στα €700 και τα... €1800 για ένα νέο μοντέλο iPhone, θα έπρεπε να μην καταβάλλει ευρώ παραπάνω για να μεταφέρει τα δεδομένα του με ευκολία από το προηγούμενο iPhone του στο επόμενο. Αυτά τα δωρεάν GB έχουν διατηρηθεί σε 5 επί οκτώ ολόκληρα χρόνια ακριβώς για ν' αναγκάσουν τους κατόχους των iPhone/iPad να καταβάλλουν κι άλλα χρήματα για πιο πολύ αποθηκευτικό χώρο στο iCloud - αν όχι για λόγους ασφαλείας, τότε σίγουρα ευκολίας. Μιλάμε ωστόσο για κάτι που θα κόστιζε στην Apple περίπου... τίποτε: αν μπορεί να προσφέρει 50 GB για 1 ευρώ μηνιαίως, πόσο θα κόστιζε στ' αλήθεια να προσφέρει π.χ. 15 GB δωρεάν σε όλους αντί για 5;
Φυσικά υπάρχουν εναλλακτικές: το μεγαλύτερο τμήμα των αντιγράφων ασφαλείας ενός iPhone είναι ακριβώς αυτές οι φωτογραφίες και τα video, τα οποία μπορεί να "περάσει" κανείς σε Η/Υ συνδέοντας την συσκευή με αυτόν (οι φάκελοι με αυτά τα δεδομένα είναι οι μόνοι ορατοί στον αποθηκευτικό χώρο των iPhone/iPad). Επίσης υπάρχει πάντοτε η επιλογή του διαβόητου iTunes, που αναλαμβάνει να δημιουργήσει πλήρες αντίγραφο του περιεχομένου και των ρυθμίσεων ενός iPhone σε ένα τεράστιο αρχείο, και πάλι στον δίσκο ενός Η/Υ, ώστε στην συνέχεια να το "περάσει" σε άλλο iPhone. Όμως δεν νομίζουμε πως υπάρχει άνθρωπος που εν έτει 2018 θα ήθελε να ασχοληθεί με το... διασταυρωμένα μισητό από τους πάντες iTunes και νομίζουμε πως λίγοι άνθρωποι θα δηλώσουν ικανοποίηση με τις "εναλλακτικές" αυτές γενικότερα - οι οποίες μόνο έξτρα προσπάθεια και χρόνο σημαίνουν για τον πελάτη της Apple, χρόνο που αυτή ολοφάνερα δεν σέβεται σε κανένα επίπεδο.
Όλα τα παραπάνω σκιαγραφούν με ακρίβεια την εικόνα μιας αντίθεσης που θα έπρεπε να προσβάλλει την αξιοπρέπεια του αμερικανικού κολοσσού, αν είχε τέτοια: ολοένα και ακριβότερα προϊόντα και ταυτόχρονα ολοένα και μικρότερη χρηστική αξία στις Δικτυακές υπηρεσίες που συνδέονται με αυτά τα προϊόντα. Ειδικά στο θέμα των αντιγράφων ασφαλείας που ενσωματώνουν - αναπόφευκτα για το ευρύ καταναλωτικό κοινό - τις φωτογραφίες και το video που αυτό συλλαμβάνει, ο αμερικανικός κολοσσός από την μία πλευρά βελτιώνει όλο και περισσότερο τις κάμερες των κινητών της και παρακινεί το κοινό της να συλλαμβάνει όλο και μεγαλύτερου όγκου υλικό, ενώ από την άλλη κρατά τον δωρεάν Δικτυακό αποθηκευτικό χώρο γι' αυτό το υλικό στο επίπεδο του ανεπαρκούς, γνωρίζοντας πως έτσι τους εξαναγκάζει να πληρώσουν για περισσότερο. Αν αυτός δεν είναι ο ορισμός της έμμεσης εξαπάτησης, και έμπρακτη απόδειξη του με πόση περιφρόνηση η Apple εν τέλει αντιμετωπίζει το ίδιο το κοινό που την τιμά, τότε δεν ξέρουμε τί είναι. Τόσο απλά.
