Δεύτερον, είναι πολύς ο κόσμος που γοητεύεται από τον πολύ υψηλό αριθμό Megapixel στη θεωρία αλλά, στην πράξη, δεν έχει... τί να τον κάνει, τελικά! Το όλο νόημα των πολλών Megapixel σε μία φωτογραφία βρίσκεται σε δύο σενάρια. Σενάριο 1: η φωτογραφία προορίζεται για εκτύπωση, οπότε όσο μεγαλύτερη είναι αρχικά, σε τόσο μεγαλύτερο μέγεθος μπορεί να εκτυπωθεί αφού υποστεί την απαραίτητη σμίκρυνση (ώστε να αυξηθεί η ανάλυση εκτύπωσης στα 200-300 DPI και να πλησιάσει την ποιότητα περιοδικού). Σενάριο 2: από τη φωτογραφία θέλει να κρατήσει κανείς ένα συγκεκριμένο μόνο τμήμα της, οπότε αναγκαστικά μετά το "κόψιμο" (crop), όσο μεγαλύτερο είναι το ωφέλιμο τμήμα, τόσο το καλύτερο. Και εδώ "κρύβεται" το παράδοξο: η πολύ μεγάλη πλειοψηφία του κόσμου που φωτογραφίζει με κινητό τηλέφωνο, ούτε εκτυπώνει, ούτε επεξεργάζεται τις φωτογραφίες αυτές. Τις βλέπει ή δείχνει και πάλι σε μία οθόνη - είτε του κινητού, είτε οθόνη Η/Υ είτε τηλεόρασης - οπότε... χαμένα όλα αυτά τα Megapixel, πρακτικά.
Αυτό που κάνει, αντιθέτως, ο κόσμος με τα κινητά του είναι να δημοσιεύει τις φωτογραφίες που συλλαμβάνει απευθείας σε κοινωνικά δίκτυα όπως το Facebook, το Twitter ή το Instagram. Υπηρεσίες, δηλαδή, οι οποίες το πρώτο πράγμα που κάνουν όταν "ανεβάζουμε" εκεί μία φωτογραφία είναι να συμπιέζουν το μέγεθός της και να μικραίνουν τις διαστάσεις της ώστε να μην χρειάζεται πολύ χώρο για να φιλοξενηθεί - κάτι που έχει αναπόφευκτα αρνητική επίδραση στην ποιότητά τους. Υπηρεσίες που επιτρέπουν την δημοσίευση φωτογραφιών χωρίς απώλειες ποιότητας και σε πλήρη ανάλυση (full-res) φυσικά υπάρχουν, αλλά χρησιμοποιούνται κυρίως από ενθουσιώδεις χομπίστες της ψηφιακής φωτογραφίας, ημιεπαγγελματίες ή επαγγελματίες - δηλαδή ανθρώπους στα μάτια των οποίων οι πιο πολλές φωτογραφίες από κινητό δεν είναι ποιότητας αποδεκτής.
Με τα παραπάνω, υποστηρίζουμε το προφανές: παρά τη... γοητεία του marketing που ασκούν τα πολλά Megapixel σε μία λίστα τεχνικών χαρακτηριστικών, η αλήθεια είναι πως αυτά (α) δεν εξασφαλίζουν σε καμία περίπτωση καλές φωτογραφίες από μόνα τους, αλλά και πως (β) ακόμη και σε καλοτραβηγμένες φωτογραφίες, όλα αυτά τα Megapixel δεν αξιοποιούνται όσο θα περίμενε κανείς. Εννοείται πως υπάρχουν και κάτοχοι κορυφαίων smartphones που δικαίως έχουν αντίστοιχες απαιτήσεις από την κάμερα της συσκευής που (χρυσο)πλήρωσαν και έχουν την απαραίτητη γνώση ή/και διάθεση να κάνουν πιο ενδιαφέροντα πράγματα με τις φωτογραφίες των πολλών Megapixel από μία απλή δημοσίευση στο Facebook. Όμως οι χρήστες αυτοί αναλογικά με τους υπόλοιπους δεν είναι τελικά τόσοι πολλοί. Γι' αυτό και, ενώ σεβόμαστε την... πρόκληση των smartphones με αισθητήρες των 13, 20 ή και πιο πολλών Megapixel, θα προτείναμε στους φίλους και τις φίλες του Αθηνόραμα Digital να μην επιλέγουν smartphones βάσει αυτών, αλλά βάσει των επιδόσεων της κάμεράς τους συνολικά. Το να γνωρίζει κάποιος εξ αρχής τί θα θέλει στην πλειοψηφία των περιπτώσεων να κάνει με τις φωτογραφίες του, άλλωστε, είναι από μόνο του ένα κριτήριο επιλογής, έτσι δεν είναι; Ε, ναι!