Σε μία αγορά όπου "αυτό που ξέρουμε, αυτό εμπιστευόμαστε", όπως αυτή του video gaming, η ανάπτυξη original τίτλων έχει καταλήξει να θεωρείται ρίσκο: αυτά είτε θα αποδώσουν πάρα πολύ και θα δώσουν στη δημιουργό εταιρεία την ευκαιρία να τους εξελίξει σε franchise (οι εγγυημένες πωλήσεις είναι περισσότερες εκεί), είτε δεν θα αποδώσουν καθόλου και απλώς θα έχουν σπαταληθεί κάποια εκατομμύρια δολάρια που δεν καλύφθηκαν ποτέ λόγω χαμηλών πωλήσεων. Το αρχικό Assassin's Creed της Ubisoft, πάντως, φαινόταν από νωρίς για... "σιγουράκι": πρωτότυπο θέμα, άρτιος τεχνικός τομέας, ενδιαφέρον gameplay είναι στοιχεία που δεν συνδυάζονται συχνά με τρόπο εντυπωσιακό. Τα προβλήματά του τα είχε, μεν, όμως οι gamers του τα συγχώρησαν αν κρίνουμε από τις υψηλές πωλήσεις του. Ο διάδοχος, λοιπόν, δεν είχε παρά να κρατήσει όλα τα θετικά, να διορθώσει όλα τα αρνητικά και να... "το παίξει εκ του ασφαλούς" σε όλα τα υπόλοιπα ώστε να σημειώσει ακόμη μεγαλύτερη επιτυχία. Το έκανε και την δικαιούται, λοιπόν;

Σεναριακά το δεύτερο Creed όχι μόνο συνδέεται άμεσα με το πρώτο, αλλά ξεκινά ακριβώς από εκεί που ο προκάτοχός του ολοκληρώθηκε: ο ίδιος πρωταγωνιστής συνεχίζει να είναι μπλεγμένος στην μοντέρνα εκδοχή του πολέμου ανάμεσα στους Templars και τους Assassins του Μεσαίωνα, αυτή τη φορά ωστόσο μεταφέρεται πίσω στο χρόνο τρεις αιώνες μετά και "ντύνεται" το ρόλο ενός άλλου δολοφόνου, του Ezio, στην Αναγεννησιακή Ιταλία. Ο χαρακτήρας αυτός έχει διαφορετικό στυλ από τον Altair του πρώτου AC, στην πράξη όμως καλείται να κάνει τα ίδια εν πολλοίς πράγματα με τρόπο καλύτερο - κάτι που θα ικανοποιήσει απόλυτα όσους είχαν αγαπήσει το πρώτο, αλλά δεν θα... ταλαιπωρήσει, τρόπον τινά, αυτούς που με το δεύτερο θα έλθουν σε επαφή με τη σειρά της Ubisoft.

To gameplay, ευτυχώς, δεν έχει αλλοιωθεί: οι αποστολές στηρίζονται και πάλι στη δολοφονία συγκεκριμένων ανθρώπων και την ανάκτηση συγκεκριμένων αντικειμένων, αλλά οι επιλογές του πώς θα γίνει αυτό είναι πιο πολλές. Ο Ezio κινείται ελεύθερα μέσα στην πόλη χρησιμοποιώντας τα κτίρια και το γύρω περιβάλλον, αλλά είναι και πιο άνετη και πιο γρήγορη η κίνηση αυτή - οι μάχες σώμα με σώμα είναι πιο ενδιαφέρουσες γιατί τα διαφορετικά όπλα δίνουν άλλη αίσθηση, ενώ οι τεχνικές απόκρυψης είναι άκρως απολαυστικές όταν χρησιμοποιούνται σωστά. Ο Ezio μπορεί να πληρώσει προσωρινούς... πράκτορες για να βοηθήσουν στην εκτέλεση μιας αποστολής, ενώ με τα χρήματα της αμοιβής για κάθε αποστολή μπορεί να αγοράσει φάρμακα για αντικατάσταση της χαμένης υγείας του και καλύτερη αρματωσιά.