Beyond: Two Souls

Κινηματογραφικό μεν, όχι για όλους δε

Το σενάριο του Beyond: Two Souls είναι, στην ουσία, συγκεκριμένο: ο παίκτης μπορεί μεν να κάνει στη θέση της Jodie κάποιες επιλογές και να αγνοήσει άλλες, όμως το αποτέλεσμα δεν είναι τόσο δραστικά διαφορετικό όσο πιθανώς θα θέλαμε. Η Quantic Dream τονίζει πως η δημιουργία της προσφέρει 23 διαφορετικές "εκδοχές τέλους", όμως τα τμήματα της διαδρομής στη ζωή της Jodie που ακολουθούμε, δεν αλλάζουν - κάτι που δίνει πάντως στον Cage και την ομάδα του τη δυνατότητα να κλιμακώσουν την ένταση των όσων αντιμετωπίζει ο πρωταγωνιστικός χαρακτήρας με τρόπο κινηματογραφικό (σε άλλη περίπτωση η εξέλιξη του σεναρίου θα ήταν εύκολο να πλατειάσει). "Σκηνοθέτης" στο Beyond παραμένει η Quantic, με τον παίκτη να αναλαμβάνει ουσιαστικά να κάνει όλα εκείνα που θα οδηγήσουν τις σκηνές στον αναπόφευκτο προορισμό τους.

Αυτό μπορεί ή μπορεί και να μην αρέσει σε ένα ποσοστό του κοινού, αναλόγως με το πόσο αρέσκεται στο να "αφήνεται" στην κινηματογραφική ροή - εκεί έχει, άλλωστε, δοθεί έμφαση και από την Quantic: με την Helen Page του Inception στο ρόλο της Jodie και του Willem Dafoe των Spiderman στο ρόλο του επιστήμονα που την μελετά (όντας παράλληλα το κοντινότερο η κοπέλα έχει σε μία πατρική μορφή), το Beyond "στοχεύει" αλάθητα στο κοινό που αγαπά το σινεμά και αναγνωρίζει το ταλέντο ηθοποιών όπως αυτοί. Οι αφοσιωμένοι gamers, από την άλλη, θα αναγνωρίσουν στο Beyond τους μηχανισμούς του Heavy Rain - τα... "πάτα το σωστό πλήκτρο την κατάλληλη στιγμή" και την ευγενική... "καθοδήγηση" του τί πρέπει να γίνει σε κάθε σκηνή - και πιθανώς δεν θα ενθουσιαστούν. Τα όσα μπορεί να κάνει ο Aiden (τον οποίο οι παίκτες καθοδηγούν από την προοπτική πρώτου προσώπου) προσφέρουν κάποια ποικιλία, αλλά... οριακά αρκετή.

Εκεί όπου το Beyond: Two Souls διαπρέπει είναι στον τεχνικό τομέα - η Quantic Dream πάντοτε είχε τον πήχυ τοποθετημένο ψηλά εδώ, όμως με την νέα της παραγωγή τον προσπερνά... θεαματικά. Ο τίτλος της διακρίνεται από γραφικά τόσο προσεγμένα, τόσο πλούσια σε λεπτομέρεια, τόσο πειστικά σε φωτισμό, που δύο βήματα μακριά από την οθόνη μόνο οι ενδείξεις των ενεργειών που πρέπει να κάνει ο παίκτης θυμίζουν ότι... πρόκειται για video game. Εξαιρετική δουλειά έχει γίνει στην απόδοση των εκφράσεων στα πρόσωπα των Helen Page και Williem Dafoe, των οποίων το ερμηνευτικό στυλ είναι άμεσα αναγνωρίσιμο. Στους υπόλοιπους χαρακτήρες δεν προσφέρεται το ίδιο επίπεδο λεπτομέρειας, βέβαια, ενώ και η κίνηση όλων των χαρακτήρων πλην της πρωταγωνίστριας θα μπορούσε να είναι ομαλότερη. Δεν χωρά αμφιβολία στο γεγονός, πάντως, ότι οπτικά το Beyond είναι αυτό που λέμε... τίτλος-demo για το PS3 - και μάλιστα σε μία χρονιά που οι ΑΑΑ παραγωγές για το φορμά της Sony είναι πολυάριθμες.

ΔΕΣ ΑΚΟΜΗ

ΔΗΜΟΦΙΛΕΣΤΕΡΑ ΘΕΜΑΤΑ