Η αγορά και ο ειδικός Τύπος έχουν συχνά την τάση να επικεντρώνονται στο στοιχείο του... θεαματικού και να υπογραμμίζουν το προφανές: όπως τη μεγάλη επιτυχία του Nintendo DS/DSi, η οποία επέτρεψε στη Nintendo να διατηρήσει την περίοπτη θέση που έχει στο χώρο των φορητών συστημάτων διασκέδασης εδώ και μία 20ετία. Είναι εύκολο να παραβλέψει κανείς το γεγονός ότι - αθόρυβα σχεδόν - το PlayStation Portable της Sony, από το 2004 ως σήμερα έχει σημειώσει την εμπορική πορεία που το καθιστά επιτυχημένο στην αντκειμενική του αποστολή: να καταστήσει τη Sony σοβαρό, τον μόνο, ανταγωνιστή στη Nintendo και την μεγάλη κληρονομιά των Gameboy. Είναι εύκολο και λάθος, ίσως γι' αυτό και η Sony (την ίδια ημέρα που ονοματίζει και επίσημα τον διάδοχο του PlayStation Portable) υπενθυμίζει ότι το πρώτο της φορητό σύστημα βρίσκεται σήμερα στα χέρια 70.000.000 καταναλωτών.
Το PSP κυκλοφόρησε το 2004 και ομολογουμένως ήταν, για τα δεδομένα της χρονιάς, άκρως εντυπωσιακό τόσο από πλευράς σχεδιασμού όσο και από πλευράς τεχνολογικής. Το Gameboy Advance της Nintendo αναλογικά έμοιαζε με σύστημα της... προηγούμενης δεκαετίας τότε. Το πρώτο φορητό σύστημα της Sony ωστόσο ταλανίστηκε από σωρεία προβλημάτων, για κάποια από τα οποία ευθύνεται η ιαπωνική εταιρεία, για κάποια όχι: ο συγχεχυμένος χαρακτήρας της "multimedia συσκευής", για παράδειγμα, που η Sony προωθούσε τα πρώτα δύο χρόνια της πορείας του δεν βοήθησε, όπως δεν βοήθησε και η υψηλή αρχικά τιμή πώλησής του και η εμμονή της ιαπωνικής εταιρείας στην προώθηση των ταινιών σε UMD, όταν ολοφάνερα ο κόσμος δεν είχε την πρόθεση να πληρώσει σχεδόν τιμές... DVD για να δει ταινίες σε μικρή οθόνη.
Η σημαντικότερη τροχοπέδη στην πορεία του PSP, ωστόσο, αποδείχθηκε στο μεγαλύτερο τμήμα της διαδρομής του το πολύ υψηλό ποσοστό κλεψίτυπων αντιτύπων των games του: το σύστημα προστασίας της Sony "έσπασε" σχετικά σύντομα και η λήψη των τίτλων του... εχμ... δωρεάν από το Internet έγινε κοινός τόπος. Το γεγονός με τη σειρά του αποθάρρυνε τις ανεξάρτητες εταιρείες παραγωγής, των οποίων τα games σημείωναν χαμηλές νόμιμες πωλήσεις, με αποτέλεσμα η βιβλιοθήκη του PSP να μην αναπτύσσεται με τους ρυθμούς που θα μπορούσε. Παρά το γεγονός ότι η Sony ήταν σε διαρκή σύγκρουσυ με τους hacker του PSP, κυκλοφορώντας συνεχώς νέες εκδόσεις του λογισμικού λειτουργίας του κι αργότερα νέα μοντέλα, εν τέλει δεν κατάφερε να κερδίσει τον πόλεμο όταν αυτό είχε σημασία. Με τις γνωστές συνέπειες.
Ακόμη κι έτσι, ωστόσο, με τις ΑΑΑ παραγωγές της Sony και μια σειρά από άλλα εξαιρετικά games "αιχμής", το φορητό της σύστημα κέρδισε το μερίδιο αγοράς που κανένας άλλος αντίπαλος της Nintendo - Sega, Atari, SNK - ποτέ δεν πλησίασε. Το PSP απέδειξε ότι υπάρχει πάντοτε εκείνο το ποσοστό του κοινού που θέλει μεγάλα σε έκταση, αντίστοιχα των οικιακών συστημάτων, τεχνικά εντυπωσιακά, "αληθινά" games, σε αντίθεση με τα περισσότερο απλοϊκά και casual π.χ. των smartphones. Εβδομήντα εκατομμύρια καταναλωτές έστειλαν ένα μήνυμα ηχηρό και, ολοφάνερα, βάσει αυτού η Sony θα κυκλοφορήσει φέτος το επίσης τεχνολογικά προηγμένο, επίσης απευθυνόμενο πρώτα απ' όλα στους gamers, PlayStation Vita. Το PSP πιθανώς θα συνεχίσει για αρκετό διάστημα να συνυπάρχει στην αγορά με τον διάδοχό του, σε χαμηλότερη τιμή - και γιατί όχι, άλλωστε, με πάνω από 3000 games σε μορφή δίσκου UMD και πάνω από 2000 σε ηλεκτρονική μορφή στο PlayStation Store; Το αξίζει!
