Το γεγονός ότι το Velvet Assassin ενσωματώνει κάποια εν δυνάμει ενδιαφέροντα στοιχεία, που εν τέλει δεν αξιοποιεί σωστά, καθιστά ακόμη χειρότερα τα πράγματα. Για παράδειγμα, η μεταμφίεση της Summer σε αξιωματικό των SS δεν δείχνει ποτέ να έχει αποτέλεσμα καλύτερο από το απλώς να σκοτώσει τους φρουρούς που συναντά. Η χρήση πυροβόλων όπλων αντί για το σιωπηλό μαχαίρι της είναι εφικτή, αλλά η στόχευση είναι τόσο ανακριβής, που μόνο από... κοντά μπορεί να εγγυηθεί αποτελέσματα (δώρο άδωρο λοιπόν). Όσο για την ιδέα της μορφίνης...; Ο συνειρμός ότι η νοσοκόμα στη Γαλλία κάνει τη σχετική ένεση στη Summer, οπότε αυτή μέσα στο όνειρό της βρίσκεται αντιμέτωπη με τους Ναζί φορώντας ένα sexy νεγκλιζέ και τους εξολοθρεύει σε slo-mo α λα Max Payne είναι το λιγότερο προβληματικός. Αν προσθέσει κανείς στα παραπάνω και τον κοινότυπο χαρακτήρα των στόχων κάθε αποστολής, καθώς και το πόσο γραμμική αποδεικνύεται τελικά η πορεία του παίκτη σε κάθε μία από αυτές, έχει... περισσότερα απ' όσα χρειάζεται φάουλ, προκειμένου να καταλάβει για ποιούς λόγους ο τίτλος της Replay Studios δεν πέρασε ούτε κατά διάνοια από αρκετό playtesting πριν κυκλοφορήσει.
Στον τεχνικό τομέα, το Velvet Assassin δεν εμφανίζει καλύτερη εικόνα ώστε να παρακινήσει τουλάχιστον τους gamers να ασχοληθούν μαζί του για τα ωραία γραφικά ή τον ατμοσφαιρικό ήχο του. Τα πρώτα είναι μέτρια για τα σημερινά δεδομένα, χαρακτηριζόμενα από έλλειψη λεπτομέρειας και απόλυτα τυπικό σχεδιασμό - ο προσεγμένος φωτισμός βοηθά σε ένα βαθμό, μα όχι μεγάλο. Ο ήχος είναι κατά τι καλύτερος, με πειστικά ηχητικά εφέ και μουσική που ακολουθεί το σασπένς της δράσης επιτυχημένα, και πάλι όμως τίποτε που να... σώζει την κατάσταση. Ο έλεγχος έχει, όπως αναφέραμε, μία σειρά από προβλήματα, ενώ οι επιλογές που προσφέρονται είναι οι απαραίτητες και τίποτε περισσότερο. Η αντοχή του τίτλου στο χρόνο, άλλωστε - ακόμη κι αν θέλει να ασχοληθεί μαζί του κανείς πέρα από την ολοκλήρωση του σεναριακού τμήματος - είναι περιορισμένη καθώς το gameplay του δεν προσφέρεται για online multiplayer επιλογές. Και, κάπου εκεί, ουσιαστικά εξαντλείται και η όποια ψυχαγωγική αξία μπορεί να επικαλεστεί πως έχει η δημιουργία της Replay Studios.
Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς, η στήλη δεν θα πρότεινε το Velvet Assassin για αγορά ακόμη κι αν ήταν το τελευταίο action adventure που θα κυκλοφορούσε φέτος. Το εκνευριστικότερο όλων, δε, είναι το γεγονός ότι το βασικό υλικό πάνω στο οποίο στηρίχθηκε ο τίτλος δεν είναι καθόλου κακό: με αυτό το background και αυτήν την πρωταγωνίστρια, θα μπορούσε όντως να προσφέρει μία αλληλεπιδραστική εμπειρία διαφορετική από αυτήν των MGS, των Tenchu και όλων των άλλων stealth games που έχουμε δει και ξαναδεί όλα αυτά τα χρόνια. Η Replay Studios όμως έκανε αδικαιολόγητα πολλά λάθη στην υλοποίηση του τίτλου και, εν τέλει, δεν άφησε κανένα περιθώριο επιτυχίας στη δημιουργία της: τα απαράδεκτα προβλήματα του Velvet Assassin δεν είναι του είδους που διορθώνονται με... patch. Αληθινά κρίμα, αλλά δεν νομίζουμε να ξαναδούμε τη Violette Summer (και δεν πρέπει, αν έχει σκοπό να ξανακάνει τέτοια εμφάνιση). Μαμά Eidos, μήπως να κυκλοφορούσες ένα... stealth Tomb Raider κάποια στιγμή; Super πωλήσεις θα έκανε με τη Lara Croft σε... νεγκλιζέ!
Βαθμολογία: 4 αστεράκια
