Ο,τιδήποτε κι αν πει κανείς (και μπορεί να πει πολλά) για την Apple, τις απόψεις του Steve Jobs και πώς αυτές εκφράστηκαν ως χαρακτηριστικά σε όλα τα iPhone και iPad, δεν μπορεί να αμφισβητήσει το εξής: οι κάτοχοί τους απολαμβάνουν να χρησιμοποιούν αυτά τα προϊόντα. Ένα παράπονο, ωστόσο, κοινό ανάμεσα σε όλους τους χρήστες iPhone/iPad που τα αξιοποιούν για πολλά πράγματα, έχει να κάνει αναπόφευκτα με τον αποθηκευτικό χώρο: αυτός - χωρίς την υποδοχή κάρτας μνήμης microSD που έχουν π.χ. πολλά smartphones βασισμένα σε Android - είναι πεπερασμένος. Δεν επεκτείνεται. Ειδικά τα 16 GB στο iPad/iPad 2 εξαντλούνται με μεγάλη ευκολία - υπάρχουν games που καταλαμβάνουν σχεδόν 1.5 GB από μόνα τους, apps περιοδικών κάνουν συχνά το ίδιο - ενώ και στα iPhone η αποθήκευση μουσικής και video καθίσταται συχνά απαγορευτική όταν τα εγκατεστημένα apps ξεπεράσουν έναν αριθμό. Τί μπορεί να γίνει, λοιπόν, στην περίπτωση που αυτά τα εσωτερικά GB αποθήκευσης δεν επαρκούν πια;

Μία ενδιαφέρουσα απάντηση είναι αυτή της Kingston: τα iPhone/iPad δεν δέχονται κάρτες επέκτασης μνήμης, ναι, αλλά... κανείς δεν είπε τίποτε για ασύρματους σκληρούς δίσκους! Το Wi-Drive είναι ακριβώς αυτό: μία εξωτερική συσκευή αποθήκευσης - χωρητικότητας 16 ή 32 GB, στη διάθεσή μας για δοκιμή είχαμε το μοντέλο των 16 GB - η οποία συνδέεται με τις συσκευές της Apple (ή άλλες) και καθιστά διαθέσιμο σε αυτές το περιεχόμενό της. Ο όρος "σκληρός δίσκος" δεν είναι ακριβής, υπό την έννοια ότι η συσκευή δεν περιέχει μαγνητικό μέσο αποθήκευσης όπως οι σκληροί δίσκοι των Η/Υ, αλλά chip εγγράψιμης μνήμης όπως αυτά που αξιοποιούν τα USB flash drives κάθε είδους ή οι δίσκοι SSD. Η εξωτερική του εμφάνισή, άλλωστε, το... "προδίδει": σε μέγεθος σχεδόν ακριβώς όσο του iPhone 4 και πάχος μικρότερο από αυτό, τί άλλο θα μπορούσε;

Το Wi-Drive είναι εξαιρετικά απλό ως ιδέα: ο χρήστης αποθηκεύει σε αυτό τις φωτογραφίες, τα τραγούδια, τις ταινίες και τα έγγραφά του, αντί να τα αποθηκεύει στο iPad ή το iPhone, και όποτε τα χρειαστεί τα αντλεί από τη συσκευή της Kingston, απελευθερώνοντας έτσι εσωτερικό αποθηκευτικό χώρο για περισσότερα apps (που προφανώς δεν μπορούν να εγκατασταθούν στο Wi-Drive). Είναι απλό και στη χρήση: ο κάτοχός του συνδέει το Wi-Drive με τον υπολογιστή του - με λειτουργικό Windows, OS-X ή και Linux - μέσω USB 2.0, αυτό αναγνωρίζεται ως σκληρός δίσκος, οπότε με ένα απλό copy/paste τα επιθυμητά αρχεία αποθηκεύονται στη συσκευή χωρίς πρόβλημα. Ένας περιορισμός εδώ: το Wi-Drive πρέπει να διαμορφωθεί κατά FAT32 κι όχι NTFS, οπότε δεν μπορεί να φιλοξενήσει αρχεία μεγέθους άνω των 4 GB. Στη μεγάλη πλειοψηφία των περιπτώσεων, πάντως, αυτό δεν αποτελεί πρόβλημα - ίσως μόνο στην περίπτωση που ο χρήστης θέλει να παρακολουθήσει πλήρη ταινία σε ανάλυση 1080p.