Ήταν ένα από τα "σιγουράκια". Aπό τα επιχειρήματα που - και να ήθελες - δεν μπορούσες να αντικρούσεις: "η Apple προσαρμόζει το software που δημιουργεί σε συγκεκριμένο hardware και αυτή η αρμονική σχέση προσφέρει καλύτερες επιδόσεις και περισσότερη αξιοπιστία". Το επιχείρημα έδειχνε να έχει λογική βάση, καθώς η αμερικανική εταιρεία "δουλεύει" με συγκεκριμένων, σταθερών προδιαγραφών συσκευές χωρίς να πρέπει να φροντίζει για τη συμβατότητα με χιλιάδες διαφορετικές διαμορφώσεις υποσυστημάτων, όπως κάνει η Microsoft με τα Windows. Η Apple επικαλείται το εν λόγω επιχείρημα συνήθως αναφερόμενη στο iOS των iPhone/iPad και όχι τόσο στο OS-X των Mac, δεν χάνει ωστόσο ευκαιρία να υπογραμμίσει πως το δεύτερο, "το πλέον εξελιγμένο λειτουργικό σύστημα στον κόσμο", είναι πάρα πολύ γρήγορο, είναι πάρα πολύ ασφαλές, είναι πάρα πολύ... περίπου τα πάντα. Ό,τι περιμένει κανείς από την Apple δηλαδή.
Μόνο όποιος έχεει βιώσει "από πρώτο χέρι", λοιπόν, την... εμπειρία της επαφής με την νέα έκδοση του OS-X 10.9 ή "Mavericks" μπορεί αληθινά να καταλάβει πόσο δυσάρεστα μεγάλη ήταν η έκπληξή μας όσον αφορά στις επιδόσεις του. Και πόσο τραγελαφικές μάς φαίνονται πια οι δηλώσεις της Apple, η οποία ολοφάνερα έχει "παιγδέψει" τον εαυτό της στο ίδιο... "πεδίο παραμόρφωσης της πραγματικότητας" που συνήθως αποδιδόταν στον Steve Jobs. Γιατί καλό το... ευφάνταστο marketing, αλλά να έχει έστω και κάποια επαφή με την πραγματικότητα!
Γινόμαστε συγκεκριμένοι: τις ημέρες των Χριστουγέννων είχαμε την ευκαιρία να ασχοληθούμε αρκετές ώρες με έναν καινούργιο, ολοκαίνουργιο MacBook Pro Retina 15, το καλύτερο laptop που έχει να προτείνει η Apple - και μάλιστα στην "καλή" του έκδοση, αυτή με τα 16 GB μνήμης, τα 512 GB αποθηκευτικού χώρου τεχνολογίας PCIe (σημαντικά ταχύτερου ενός τυπικού δίσκου τεχνολογίας SSD) και το πολύ πρόσφατο chip γραφικών GeForce GT 750 της nVidia. Προεγκατεστημένο φυσικά ήταν το OS-X 10.9 Mavericks, το οποίο αναβαθμίστηκε σε 10.9.1 την ίδια ημέρα που αποκτήθηκε ο MacBook Pro μαζί με όλες τις άλλες αναβαθμίσεις λογισμικού που ήταν διαθέσιμες στο App Store της Apple.
Όλα ξεκίνησαν θετικά. Χωρίς να στηρίζεται στο τυπικό BIOS των PC, το MBPr 15 όχι μόνο εκκίνησε κατά πολύ γρηγορότερα απ' ότι οποιοσδήποτε άλλος Η/Υ είχαμε δει μέχρι πρόσφατα - συμπεριλαμβανομένου και του gaming PC που χρησιμοποιούμε σε ό,τι απαιτητικότερο υπάρχει σήμερα - αλλά κατέληξε σε αυτό που λέμε "desktop έτοιμο για εργασία" (usuable desktop) σε λιγότερα από 10 δευτερόλεπτα. Για την υπέροχη οθόνη του έχουν γραφεί τόσα, ώστε δεν χρειάζεται να επεκταθούμε, ενώ πολύ γρήγορη και σταθερή ήταν και η σύνδεση Wi-Fi. Όλα ωραία και καλά, μέχρι την ώρα που... αρχίσαμε να χρησιμοποιούμε το desktop αυτό. Από εκείνο το σημείο, όλα άλλαξαν.
Βάσει προδιαγραφών, ο συγκεκριμένος MacBookPro Retina θα έπρεπε όχι απλώς να "πετάει", αλλά να κινείται με... υπερηχητικές ταχύτητες. Στον κόσμο των PC με Windows τα laptop με τέτοιες συνθέσεις λογίζονται ως φορητά workstations, τίποτε λιγότερο. Περιμένει λοιπόν κανείς από αυτά όχι μόνο ταχύτητα που "εισπράττει" ο χρήστης ως λιγότερη αναμονή στην εργασία με εφαρμογές, αλλά και άμεση ανταπόκριση σε όλα, μία γενικότερη "σβελτάδα" που μηχανήματα κατώτερου υλικού δεν μπορούν να προσφέρουν. Ε, καμία σχέση! Αντ' αυτού, οι εφαρμογές στο MacBook Pro χρειάζονταν ο,τιδήποτε ανάμεσα στα 5 και τα 15 δευτερόλεπτα για να εκκινήσουν, τα παράθυρα μεγιστοποιούνταν και επανέρχονταν σε μέγεθος με σοκαριστικά αργό ρυθμό, η κίνησή τους πάνω στο desktop δεν ήταν ομαλή, η μετακύλιση στα περιεχόμενα σελίδων του Web και μεγάλων εγγράφων γινόταν σταδιακά... ο κατάλογος είναι μεγάλος. Εν ολίγοις: μόνο για €3000 laptop δεν θα αξιολογούσε κανείς αυτό το μηχάνημα, αν έκρινε από την πρώτη μία ώρα χρήσης του.
Η εικόνα αυτή ήταν τόσο απρόσμενη, όσο και αδικαιολόγητη. Απαράδεκτη. Τις επόμενες 3 ημέρες, λοιπόν, ούτε λίγο ούτε πολύ τις αναλώσαμε στην αναζήτηση των... "γιατί" σε forums επίσημα και ανεπίσημα, στην ανάγνωση σχετικών άρθρων, σε δοκιμές διαφόρων ρυθμίσεων, στη χρήση διαφόρων βοηθητικών προγραμμάτων κλπ. κλπ. Σχεδόν όλες οι online συζητήσεις των χρηστών Mac, δε, κατέληγαν στο ίδιο πρακτικά συμπέρασμα: τα Mavericks είχαν από την πρώτη μέρα και συνεχίζουν να έχουν διαφόρων ειδών τεχνικά "θέματα", όμως μόνο οι χρήστες Mac που έκαναν αναβάθμιση από τα OS-X 10.8/10.7/10.6 παραπονούνταν για μείωση των επιδόσεων με το 10.9.1. Κάτι που, διά της ατόπου απαγωγής, σημαίνει πως οι κάτοχοι Mac θεωρούν... φυσιολογικές αυτές τις επιδόσεις και αυτήν την εικόνα ταχύτητας που δίνει ένας καινούργιος κορυφαίος Mac, με πανελάχιστα προγράμματα εγκατεστημένα στο λειτουργικό του σύστημα!
Ακόμη και τη μέρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές, δεν είχαμε ακόμη ανακαλύψει το λόγο για τον οποίο ένας MacBookPro των €3Κ ενίοτε δίνει την εντύπωση... netbook στη χρήση. Φταίνε τα πολλά pixel της οθόνης; Δοκιμάσαμε όλες τις επιλογές: με ποιά θα έπρεπε να δείχνει "σβέλτο"; Φταίει η νέα μέθοδος "βελτιστοποίησης" της Apple για τη μνήμη λειτουργίας του OS-X, η οποία συμπιέζει την χρησιμοποιούμενη από τα apps, είτε χρειάζεται είτε όχι; Φταίει το ενδεχόμενο να μην αξιοποιείται κανένα από τα δύο υποσυστήματα γραφικών του MBPr (ούτε το Iris Pro της Intel ούτε το GT 750 της nVidia) στην επιτάχυνση των γραφικών στοιχείων του Mavericks, δίνοντας την εντύπωση του "αργού στη χρήση"; Το τελευταίο το θεωρούμε πιθανό καθώς, στη λειτουργία τους αυτή καθ' αυτή, τα πιο πολλά προγράμματα είναι όντως γρήγορα. Απλώς δείχνει να... θέλει το χρόνο του για να τ' αφήσει να δουλέψουν, το Mavericks!
Παρεμπιπτόντως, και ίσως για να ρίξουμε και... "αλάτι στην πληγή", τα Windows 8.1 - τα οποία εγκαταστήσαμε χωρίς κανένα απολύτως πρόβλημα με την standard διαδικασία της Apple μέσω Bootcamp - προσφέρουν "desktop έτοιμο για δουλειά" κατά 3 δευτερόλεπτα αργότερα και αυτονομία λιγότερη κατά δύο ώρες περίπου, αλλά είναι τόσο ταχύτερα ως λειτουργικό στη χρήση, που απλώς δεν υπάρχει σύγκριση. Όλα συμβαίνουν ακαριαία: ολοφάνερα ταχύτερα απ' ότι στο OS-X Mavericks και ταχύτερα απ' ότι έχουμε δει σε οποιοδήποτε laptop με Windows οποιουδήποτε γνωστού κατασκευαστή φορητών Η/Υ, από την HP και τη Dell, μέχρι την Toshiba και (με ελάχιστες εξαιρέσεις) την Alienware. Γεγονός που καθιστά, ειρωνικά, το φετινό MBPr 15 ίσως το... καλύτερο laptop για Windows (!), αλλά καταδεικνύει και κάτι άλλο: πως ενόσω η Microsoft αργά και... βασανιστικά μετέβαινε σε όλο και καλύτερο, "καθαρότερο" κώδικα από τα Windows Vista στα 7, στα 8 και τα 8.1, η Apple ακολουθούσε την αντίστροφη πορεία. Είναι τώρα η Apple αυτή που θα πρέπει να "καθαρίσει" το OS-X, να το επαναφέρει όσο πιο κοντά γίνεται στον πυρήνα του Unix απ' όπου ξεκίνησε, αλλά και να το εκμοντερνίσει από την παρούσα "φλύαρη" και γελοιωδώς "φαντεζί" γραφική του μορφή. Άποψή μας, πάντοτε!
