Αν και θεωρούμε πως δεν χωρά καμία αμφιβολία στο γεγονός ότι οι δίσκοι τεχνολογίας SSD είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να ενσωματώσει αυτή τη στιγμή κάποιος σε έναν προσωπικό υπολογιστή για να τον επιταχύνει, συνεχίζει να υπάρχει ένα... μικρό πρόβλημα: αυτό του κόστους. Οι ταχύτητες ανάγνωσης κι εγγραφής δεδομένων μεν είναι συχνά υπερπενταπλάσιες σε έναν SSD απ' ότι σε έναν "απλό" μηχανικό σκληρό δίσκο (HDD), όμως οι SSD παραμένουν προσιτοί στους πιο πολλούς από μας σε "λογικές" χωρητικότητες π.χ. μέχρι 256 GB, για να φιλοξενούν κυρίως το εκάστοτε λειτουργικό σύστημα και τα αρχεία δουλειάς μας. Για αποθήκευση περισσότερων δεδομένων π.χ. από 512 GB και πάνω, το κόστος των SSD... "ξεφεύγει". Πολύ ψηλά.
Η Seagate, μία από τις πρωταγωνιστικές εταιρείες στο χώρο των σκληρών δίσκων, θεωρεί ότι έχει να προτείνει μια "συμβιβαστική λύση" στο όλο πρόβλημα - τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. Σε λίγες εβδομάδες θα ξεκινήσει την διάθεση σκληρών δίσκων που η ίδια ονομάζει "SSHD", με άλλα λόγια υβριδικά μοντέλα που συνδυάζουν τη μαγνητική επιφάνεια των μηχανικών σκληρών δίσκων, με τσιπ αποθήκευσης δεδομένων όπως αυτά που αξιοποιούν οι SSD. Τα μοντέλα SSHD, μάλιστα, θα προσφέρονται σε δύο διαφορετικές σειρές και διάφορες χωρητικότητες: η μία σειρά προορίζεται για laptop, ακολουθεί τις standard προδιαγραφές των δίσκων μεγέθους 2.5 ιντσών και προσφέρει χωρητικότητες του μισού και του ενός TB, ενώ η δεύτερη σειρά ακολουθεί τις προδιαγραφές των τυπικών μηχανικών σκληρών δίσκων 3.5 ιντσών και προσφέρει χωρητικότητες του ενός και δύο TB. Όλοι οι SSHD αξιοποιούν την καθιερωμένη συνδεσμολογία SATA κι ενσωματώνουν 8 GB μνήμης NAND flash - εξ ου και η υβριδική τους φύση.
Από όσα τεχνικά έχει αποκαλύψει μέχρι στιγμής η Seagate, ο τρόπος λειτουργίας των SSHD δεν βασίζεται σε... πυρηνική φυσική - δεν είναι τίποτε άλλο απ' ότι κάνουν ήδη προσωπικοί υπολογιστές με ειδικές κάρτες επέκτασης, ακόμη και η Apple στους πιο πρόσφατους MacBook με την τεχνολογία "FusionDrive": τα 8 GB μνήμης flash χρησιμοποιούνται σαν "προσωρινός χώρος αποθήκευσης" (cache), έτσι ώστε θεωρητικά το μηχανικό τμήμα του SSHD να διαβάζει και να γράφει δεδομένα ταχύτερα απ' ότι ένας σημερινός τυπικός σκληρός δίσκος. Το πρόβλημα είναι πως, κατά τη γνώμη πολλών τεχνικών συντακτών του εξωτερικού, τα 8 GB "χώρου σε τσιπ" είναι πολύ λίγα για να παρατηρηθεί σημαντική διαφορά στις επιδόσεις. Στην πρακτική εφαρμογή του FusionDrive στα MacBook της Apple, για παράδειγμα, φαίνεται πως από τα 128GB "μνήμης σε τσιπ" και πάνω γίνεται όντως αντιληπτή η διαφορά στην ταχύτητα χρήσης του εκάστοτε Η/Υ.
Η Seagate υπερασπίζεται την επιλογή της επικαλούμενη λόγους κόστους: περισσότερη μνήμη flash θα απομάκρυνε πολύ το κόστος των SSHD από αυτό των παρόντων HDD. Από την άλλη πλευρά, αυτό δεν ήταν... το όλο θέμα συζήτησης ούτως ή άλλως, δηλαδή η σχέση κόστους/αξίας και επιδόσεων; Θα χρειαστεί να περιμένουμε τις πρώτες πρακτικές δοκιμές των νέων SSHD της Seagate, λοιπόν, προκειμένου να διαπιστώσουμε αν οι υβριδικοί της σκληροί δίσκοι όντως προσφέρουν αντιληπτό πλεονέκτημα σε σχέση με τους σημερινούς μηχανικούς... ή αν συνεχίζει να έχει περισσότερο νόημα η χρήση ενός καλού SSD για λειτουργικό και δεδομένα δουλειάς, με τα ογκώδη δεδομένα να παραμένουν σε απλούς HDD. Σε κάποιες εβδομάδες από τώρα, θα ξέρουμε!
