Πότε μπορεί να είναι κανείς βέβαιος στο χώρο της τεχνολογίας για το γεγονός ότι τα πράγματα έχουν περάσει "σε νέα φάση"; Απλό. Όταν από αυτήν στην οποία πλέον βρισκόμαστε, δεν υπάρχει δρόμος γυρισμού. Τα λειτουργικά συστήματα που στήριζαν για δεκαετίες τους προσωπικούς μας υπολογιστές και άλλα είδη συσκευών, έχουν περάσει ακριβώς σε αυτή τη νέα φάση: με την ανακοίνωση και από τη Microsoft της διάθεσης των Windows δωρεάν στους κατασκευαστές συσκευών - έστω και με συγκεκριμένες προδιαγραφές - το "παραδοσιακό" λειτουργικό σύστημα ως software δεν υπάρχει πλέον. Οι "γέφυρες έχουν καεί" και η σημαντικότερη ερώτηση είναι: "Από δω και πέρα, τί;"
Χρειάστηκε φυσικά πολύς καιρός για να φτάσουμε εδώ και, αντικειμενικά, οι "ζυμώσεις" δεν έχουν ακόμη τελειώσει. Για τους πρώτους κανονιοβολισμούς στον πόλεμο που έφερε στο προσκήνιο τα δωρεάν λειτουργικά συστήματα, ωστόσο, ευθύνεται φυσικά η εταιρεία που δεν είχε αναπτύξει πρότινος δικό της: η Google. Η Microsoft και η Apple είχαν επενδύσει αμέτρητα δις δολάρια τις περασμένες δεκαετίες για την ανάπτυξη των Windows και του Mac OS/OS-X, οπότε δεν μπορούσε σοβαρά να περιμένει κανείς από αυτές να δώσουν το πολύτιμο αυτό λογισμικό παντού, δωρεάν... έτσι απλά. Η Google ανέπτυξε το Android - και στη συνέχεια το Chrome OS - για να στηρίξει το δικό της κύριο προϊόν, τις διαφημίσεις. Η διάθεση του πρώτου δωρεάν λειτουργικού για smartphones, tablets και laptops, ωστόσο, άλλαξε τους κανόνες του παιχνιδιού. Ανεπιστρεπτί.
Η Apple είχε πάντα διαφορετική προσέγγιση, αλλά και αυτή αναγκάστηκε να προσαρμόσει τη δική της στα νέα δεδομένα. Όσον αφορά στις φορητές συσκευές, το iOS ήταν εξ αρχής και θα παραμείνει για πάντα "τμήμα του όλου", αναπόσπαστο κομμάτι μιας πρότασης που συνδυάζει software και hardware δηλαδή. Πολύ λίγος κόσμος γνωρίζει πως, τυπικά, ο καταναλωτής στην πραγματικότητα πληρώνει για το iOS: ένα πολύ συγκεκριμένο ποσοστό από το έσοδο κάθε πώλησης iPhone ή iPad χαρακτηρίζεται εσωτερικά από την Apple "κόστος υποστήριξης" των συσκευών της και διοχετεύεται απευθείας στα κονδύλια που αφιερώνονται στην βελτίωση και εξέλιξη του iOS. Το ίδιο συμβαίνει και με τους κορυφαίους κατασκευαστές συσκευών Android, με τη διαφορά πως αυτοί λαμβάνουν δωρεάν από τη Google το λειτουργικό και τα δικά τους έξοδα υποστήριξης αφορούν στην προσαρμογή του σε συγκεκριμένες προδιαγραφές των συσκευών αυτών.
Η Apple, όμως, η αλήθεια είναι πως... δεν σκόπευε πάντοτε να προσφέρει το OS-X, το λειτουργικό σύστημα όλων των desktop και laptop μοντέλων Mac της, δωρεάν. Όχι. Πρακτικά εξαναγκάστηκε - αφενός λόγω της ύπαρξης φθηνών Η/Υ με το Chrome OS της Google, αφετέρου λόγω του απλού γεγονότος πως τα 20 ή 30 δολάρια που ζητούσε από έκδοση σε έκδοση για αναβάθμιση, είχαν αρχίσει να φαίνονται πολλά αναλογικά με το τί προσέφερε η αναβάθμιση αυτή. Έτσι η Apple αποδέχθηκε το αναπόφευκτο: κάθε μελλοντική έκδοση του OS-X θα προσφέρεται ως δωρεάν αναβάθμιση, για πάντα. Ενδεχομένως να χρησιμοποιείται η ίδια "έμμεση χρέωση" για το σχετικό κόστος, ως τμήμα της τιμής πώλησης οποιουδήποτε iMac, MacBook ή Mac Pro. Οποιαδήποτε έκδοση του OS-X, ωστόσο, ή του iOS συνεχίζει να μην δίνεται πουθενά σε κανέναν άλλο κατασκευαστή - το άλλο άκρο της προσέγγισης της Google, με άλλα λόγια.
H Microsoft, στον αντίποδα αυτών των... ακραίων τοποθετήσεων, επέλεξε μια προσέγγιση περισσότερο ισορροπημένη τελικά - έστω και αν, ολοφάνερα, και αυτή οδηγήθηκε εκεί από τις εξελίξεις. Τα Windows θα δίνονται μεν δωρεάν σε οποιονδήποτε ενδιαφερόμενο κατασκευαστή, αλλά στις κατηγορίες εκείνες των συσκευών όπου η αμερικανική εταιρεία χρειάζεται να αυξήσει τα μερίδια αγοράς της. Στα smartphones και τα tablets δηλαδή. Στα "παραδοσιακά" PC, στα "υβριδικά" PC ή στα tablet με οθόνες άνω των 9 ιντσών τα Windows είτε έχουν πάρα πολύ μεγάλο μερίδιο αγοράς, είτε σχετικά αξιοπρεπές που χαρακτηρίζεται από μεγάλο περιθώριο εξέλιξης. Εκεί - και φυσικά στα εκατομμύρια εταιρικά PC σε όλο τον κόσμο - συνεχίζουν να υπάρχουν πολλά έσοδα για τη Microsoft, εξ ου και τα Windows με κόστος (ακόμη). Κόστος στο οποίο δεν ξέρουμε τί θα συμβεί μελλοντικά, αλλά σίγουρα κόστος απόκτησης ή/και αναβάθμισης που έχει μειωθεί την τελευταία τετραετία.
Τί είδους κατάσταση διαμορφώνουν όλα τα παραπάνω, λοιπόν; Μία που θυμίζει το... Game of Thrones, την πολυσυζητημένη τηλεοπτική σειρά του HBO που βασίζεται στα βιβλία φαντασίας του R.R.Martin, να τί! Απώτερος σκοπός δεν είναι η κατάκτηση του άβολου θρόνου με τα σπαθιά φυσικά, αλλά η επικράτηση του οικοσυστήματος - hardware, λειτουργικό, εφαρμογές - του καθενός από τους τρεις "μνηστήρες". Ο ένας είναι ανοιχτός σε συμμαχίες με οποιονδήποτε (επειδή τα χρήματά του είναι... φόρος που έρχεται απ' όλα τα μήκη και πλάτη του Westeros), ο δεύτερος είναι ελιτιστής και εσωστρεφής (επειδή έχει ολόδικά του ποθητά προϊόντα που οι κάτοικοι του Westeros χωρίς οικονομικές δυσκολίες μπορούν να αποκτούν τακτικά), ενώ ο τρίτος είναι μεν... καθεστώς σε κάποια πράγματα, αλλά υπομονετικός και διπλωμάτης σε άλλα (επειδή τα έσοδά του από τα πρώτα του χαρίζουν την πολυτέλεια του χρόνου για τα δεύτερα). Τέταρτος παίκτης σε ρόλο... Daenerys Targaryen, μία εταιρεία δηλαδή άγνωστη στα Seven Kingdoms του Westeros που θα μπορούσε να έλθει απροειδοποίητα έξω από τα σύνορά τους και να διεκδικήσει τον Iron Throne "από το πουθενά", δεν δείχνει να υπάρχει αυτή τη στιγμή. Από την άλλη πλευρά... ποτέ δεν ξέρει κανείς με τον Martin, έτσι δεν είναι; Ε, έτσι και με την αγορά της τεχνολογίας!
