Ακόμη και αν θελήσω να γνωριστώ με έναν άγνωστο άνθρωπο, με τον οποίο επικοινώνησα για πρώτη φορά στο Δίκτυο, δεν δέχομαι ποτέ να τον συναντήσω από κοντά αν πρώτα δεν ενημερώσω τους γονείς μου. Θα το κουβεντιάσω μαζί τους ώστε να γνωρίζουν γι' αυτόν/αυτήν και να κρίνουν. Αν ο άγνωστος άνθρωπος επιμένει, δε, πως πρέπει να κρατήσουμε τη φιλία μας μυστική ή μου τάζει πράγματα για να συναντηθούμε χωρίς να το ξέρει άλλος, μιλάω αμέσως στους δικούς μου γι' αυτόν.

Όταν δημιουργώ προφίλ σε υπηρεσίες κοινωνικής δικτύωσης, όπως το Facebook, δεν αναφέρω ποτέ προσωπικά στοιχεία για μένα ή πληροφορίες για την οικογένειά μου. Καταλαβαίνω πως όσα δημοσιοποιώ στις υπηρεσίες αυτές είναι ορατά και προσβάσιμα από πάρα πολλούς άγνωστους ανθρώπους, γι' αυτό και δεν αναφέρω λεπτομέρειες ή ο,τιδήποτε περισσότερο από τα απαραίτητα. Οι φίλοι και οι φίλες μου, που γνωρίζουν και τους/τις γνωρίζω, ξέρουν ήδη όλα όσα χρειάζονται για να επικοινωνούμε χωρίς προβλήματα.



Όταν χρησιμοποιώ εφαρμογές ανταλλαγής μηνυμάτων (chat), ποτέ δεν κάνω κλικ σε links που μού στέλνουν και δεν κάνω αποδοχή αρχείων, αν δεν γνωρίζω ακριβώς τί είναι. Τις πιο πολλές φορές - έστω κι αν τα έχουν στείλει φίλοι μου εν αγνοία τους - τα πρώτα οδηγούν σε Web sites με κακόβουλο περιεχόμενο, ενώ τα δεύτερα είναι μολυσμένα από ιούς. Πάντοτε, αν δεν γνωρίζω ακριβώς τί είναι τα links ή τα αρχεία.

Ακόμη κι αν μπορώ να το κάνω, δεν αγοράζω ποτέ πράγματα μέσω Internet αν δεν είναι παρών ένας από τους γονείς μου. Υπάρχουν πολλά Web sites που δίνουν την εντύπωση νόμιμων ηλεκτρονικών καταστημάτων αλλά στην πραγματικότητα είναι "βιτρίνες" για οικονομικές απάτες, που σκοπό έχουν να υποκλέψουν τον αριθμό της πιστωτικής κάρτας που θα χρησιμοποιήσω. Προσέχω, λοιπόν!