Καθώς η λεπτομερής αποκάλυψη εκ μέρους της Microsoft σχετικά με το τί θα προσφέρει - και τί δεν θα προσφέρει - η αναβάθμιση υπ' αριθμόν 8.1 των νέων Windows, η λεγόμενη Windows Blue, πλησιάζει, αυξάνονται και πληθύνονται οι σχετικές... συζητήσεις. Ποιές; Οι συζητήσεις που αφορούν στο αν και κατά πόσο η τολμηρή επιλογή της αμερικανικής εταιρείας να καταργήσει το "σήμα κατατεθέν" του λειτουργικού της, το πλήκτρο Start και το menu του, αλλά και να μην δώσει επιλογή για έναρξη των νέων Windows στο περιβάλλον της επιφάνειας εργασίας αντί για το νέο γραφικό περιβάλλον (γνωστό ως Metro), ίσως... παραήταν τολμηρή. Ο καθένας έχει τη γνώμη του, εμείς έχουμε εκφράσει τη δική μας, όμως το σίγουρο είναι πως αντιδράσεις στην αγορά υπήρξαν. Και από τις συνεργάτιδες με τη Microsoft εταιρείες, και από ποσοστό του κοινού.

Ο αμερικανικός κολοσσός το ήξερε, προφανώς, πως θα υπήρχαν. Όλοι το γνωρίζαμε πως στις επιλογές αυτές υπήρχε ρίσκο. Το ερώτημα είναι: ήταν οι αντιδράσεις όσες είχε προβλέψει πως "αντέχει" η Microsoft... ή αισθάνονται τα στελέχη της πως θα πρέπει να υποχωρήσουν κάτω από την όποια πίεση τούς ασκείται και να παρεκκλίνουν από το αρχικό σχέδιο της νέας κατεύθυνσης για τα Windows ως λειτουργικό;

Αυτή είναι ουσιαστικά η απάντηση που περιμένουμε από τα Windows Blue. Και είναι μια απάντηση που θα κρίνει πάρα πολλά πράγματα σε μεσοπρόθεσμο ορίζοντα.

Από τη μία πλευρά, είναι θέμα γοήτρου αλλά και οράματος. Γοήτρου για προφανείς λόγους: σε κανέναν δεν αρέσει να παραδέχεται πως έκανε λάθος, ειδικά όσον αφορά επιλογές που θα κριθούν από εκατομμύρια καταλανωτές. Οράματος, για επίσης προφανείς λόγους: μπορεί ο Steven Sinofski, ο άνθρωπος που πήρε όλες τις σημαντικές αποφάσεις για τα Windows 8, να... παραήταν "κάθετος" ίσως σε κάποια πράγματα, όμως η οπτική του γωνία δεν ήταν λανθασμένη. Τα PC, μετά από τις θυελλώδεις αλλαγές που έφεραν στην αγορά τα smartphones και τα tablets, έπρεπε να εξελιχθούν - και το γραφικό περιβάλλον του Metro μπορεί να υπηρετήσει με επιτυχία μια νέα γενιά PC, σχεδιασμένων εξ αρχής με τρόπο που φέρνει την οθόνη αφής στο προσκήνιο. Όχι όμως εκείνα τα PC που την φέρουν ως... αξεσουάρ και σίγουρα όχι εκείνα τα PC που δεν την έχουν καν.

Από τη μία πλευρά αυτά... και από την άλλη η σκληρή πραγματικότητα - αυτή που κατέστησε τόσο μεγάλο ρίσκο τις επιλογές αυτές της Microsoft. Είχε συμβεί πριν από λίγα χρόνια το "στραβοπάτημα" με τα Windows Vista και η αγορά είχε χάσει σε σημαντικό βαθμό την εμπιστοσύνη της απέναντι στην αμερικανική εταιρεία. Την ξαναβρήκε με τα Windows 7 αλλά φανερά δεν ήταν "ψυχολογικά προετοιμασμένη" για τόσο μεγάλη μεταστροφή στη φιλοσοφία χρήσης του λειτουργικού αυτού. Και τώρα η Microsoft θα πρέπει είτε να "δώσει στο λαό αυτό που ζητά", δηλαδή επιλογή Boot to Desktop, επιλογή επαναφοράς του πλήκτρου Start και του menu του κλπ., είτε να "χρεωθεί" ένα προφίλ αλαζονικό - κάτι που επίσης δεν θέλει. Ενώ αν τις είχε προσφέρει αυτές τις επιλογές, έστω και ως ρυθμίσεις στο Control Panel, από την αρχή; Ναι μεν το νέο περιβάλλον χρήσης δεν θα είχε τόσο εξέχουσα θέση και προβολή, αλλά δεν θα είχε προξενήσει και τόση "γκρίνια". Άλλωστε, και τώρα που είναι το εξ ορισμού προεπιλεγμένο, πόσο είναι το ποσοστό των χρηστών που το αξιοποιεί; Σε σχέση με αυτό που... δεν, μικρό. Ακριβώς επειδή μικρό είναι και το ποσοστό των PC με οθόνη αφής, αναλογικά με αυτών χωρίς.

Όταν όλα έχουν ειπωθεί, κανείς δεν μπορεί να "χρεώσει" στη Microsoft "κακές επιλογές": είναι αυτές που θεώρησε απαραίτητες για την εξέλιξη του δημοφιλέστερου λειτουργικού συστήματος στον κόσμο, ίσως και επιβεβλημένες από κάποιες απόψεις. Μπορεί να τής "χρεώσει", όμως, ακαμψία όσον αφορά στο τί μπορεί να προτιμά ένα σημαντικό τμήμα του καταναλωτικού κοινού - ακαμψία για την οποία πιθανώς έφταιγε ο Sinofski (και ίσως γι' αυτό απομακρύνθηκε... ανάμεσα σε άλλους λόγους). Η διάδοχος του Sinofski υπογραμμίζει σε συνεντεύξεις της ότι η Microsoft "έχει λάβει τα μηνύματα" και ότι προτίθεται να κάνει αλλαγές και προσαρμογές που θα βοηθήσουν στην ευρύτερη αποδοχή των Windows 8. Απομένει να δούμε ποιές ακριβώς είναι αυτές και πώς θα τις διαχειριστεί επικοινωνιακά. Γιατί, όπως αποδεικνύεται τελικά, έχει και αυτό τη σημασία του...