Tα βραβεία Nobel είναι ένας θεσμός με ιδιαίτερη "λάμψη" και ειδικό βάρος - γι' αυτό δεν χωρά αμφιβολία. Παραδοσιακά, ωστόσο, απονέμονται σε ανθρώπους των οποίων η συνεισφορά αφορούσε ανακαλύψεις στα "ανώτερα" επίπεδα των επιστημών, όπως τα νέα χημικά στοιχεία, τις εξελιγμένες θεωρίες μαθηματικών και φυσικής κλπ. Ευχάριστη έκπληξη για όλους μας, λοιπόν, το γεγονός ότι το βραβεία Nobel 2009 της Φυσικής μοιράστηκαν φέτος τρεις άνθρωποι των οποίων οι ανακαλύψεις οδήγησαν όχι απλώς σε απτές, πρακτικές εφαρμογές, αλλά σε προϊόντα που χρησιμοποιούμε καθημερινά. Γιατί... όλοι φωτογραφίζουμε και συνδεόμαστε με το Internet, σωστά;

Συγκεκριμένα: το φετινό βραβείο μοιράστηκαν οι William Boyle, George Smith και Charles Kao. Οι δύο πρώτοι είναι οι άνθρωποι που, το 1969 στα εργαστήρια της Bell Labs, κατασκεύασαν τον πρώτο ψηφιακό αισθητήρα. Πρόκειται για το τμήμα εκείνο των φωτογραφικών μας ή των κινητών μας που αναλαμβάνει να "συλλάβει" το φως μέσα από το φακό και να τον μετατρέψει σε ηλεκτρικά σήματα, τα οποία στη συνέχεια μετατρέπονται σε pixel που συνθέτουν την τελική εικόνα. Χωρίς τον ψηφιακό αισθητήρα - που στηρίχθηκε σε θεωρία του Αϊνστάιν - δεν θα είχε ποτέ κατασκευαστεί η πρώτη ψηφιακή φωτογραφική μηχανή το 1981 και δεν θα είχε ποτέ συμβεί η επανάσταση στην αγορά αυτή, που σήμερα εκλαμβάνουμε ως δεδομένη.

Ο τρίτος άνθρωπος, ο Charles Kao, είναι αυτός που το 1966 ανακάλυψε πώς να διοχετεύσει φως μέσα από ίνες γυαλιού σε αποστάσεις πολύ μεγαλύτερες από αυτές που έως τότε θεωρούνταν εφικτό. Ο Kao με αυτόν τον τρόπο "άνοιξε το δρόμο" για τις οπτικές ίνες, τη διασύνδεση του μέλλοντος που επιτυγχάνει πάρα πολύ υψηλές και αξιόπιστες ταχύτητες ψηφιακής σύνδεσης - το είδος της σύνδεσης στο οποίο θα στηριχθεί το Internet στο μεσοπρόθεσμο και μακρυπρόθεσμο μέλλον. Τις ευχαριστίες μας και στους τρεις Αμερικανούς και την επιδοκιμασία μας στην Βασιλική Σουδική Ακαδημία Επιστημών, που απονέμει τα Nobel: ακριβώς τέτοιες απονομές, σε ανθρώπους που με τις ανακαλύψεις τους επηρεάζουν την καθημερινή μας ζωή, θέλουμε περισσότερες!