Η αγορά της τεχνολογίας και ο δημοσιογραφικός της κόσμος έχουν ομολογουμένως μερικά... σταθερά "θέματα" στα οποία γυρνούν, ξανά και ξανά, ανά κάποιους μήνες ή χρόνια. Ο λόγος ύπαρξης και η αληθινή σημασία των μετροπρογραμμάτων (benchmarks) είναι ένα από αυτά - είχε, δε, πολύ καιρό να επανέλθει στην επιφάνεια ακριβώς επειδή όλοι έχουμε αποδεχθεί πως τα "νούμερα που σημειώνουν" με αυτές τις μετρήσεις όλων των ειδών οι συσκευές, οι επεξεργαστές, οι κάρτες γραφικών κλπ. είναι ενδεικτικά: με άλλα λόγια, δίνουν μια καλή ιδέα του πού "στέκεται" όσον αφορά στις επιδόσεις ένα προϊόν, αλλά δεν σκιαγραφούν απαραίτητα την πλήρη εικόνα του με ρεαλιστική χρήση και σε καθημερινές συνθήκες. Αυτό ακριβώς. Τίποτε λιγότερο, αλλά και τίποτε περισσότερο. Ε, ένα... "φάουλ" της Samsung που αποκαλύφθηκε έφερε στο προσκήνιο ξανά το θέμα γιατί, με την πάροδο των ημερών, κατέστη σαφές πως δεν είναι μόνο δικό της.
Όλα ξεκίνησαν την περασμένη εβδομάδα, όταν το γνωστό και έγκυρο Ars Technica έκανε παρουσίαση του νέου Galaxy Note 3, στα πλαίσια της οποίας πραγματοποίησε φυσικά και τις σχετικές μετρήσεις με έναν αριθμό από συνήθη, σχεδόν στάνταρ πλέον benchmarks. Οι δημοσιογράφοι του μέσου παρατήρησαν διαφορά της τάξης του 20% στις επιδόσεις του Note 3 σε σχέση με τις αντίστοιχες του LG G2, ενός smartphone που στηρίζεται επακριβώς στον ίδιο επεξεργαστή και υποσυστήματα με τη συσκευή της Samsung. Μέσα από μία μακροσκελή διαδικασία της οποίας οι λεπτομέρειες μάλλον δεν ενδιαφέρουν το κοινό του Αθηνόραμα Digital, οι δημοσιογράφοι του Ars Technica επιβεβαίωσαν πως το Galaxy Note 3 μόλις "καταλάβει" ότι "τρέχει benchmarks", αυξάνει σημαντικά την ταχύτητα λειτουργίας του ώστε να σημειώσει υψηλότερα αποτελέσματα ειδικά σε αυτά. Το κάνει μάλιστα θεαματικά και σε όλους τους πυρήνες του επεξεργαστή του, κάτι που προφανώς σε καθημερινές συνθήκες χρήσης θα σήμαινε αυτονομία... λίγων ωρών για τη συσκευή.
Το Ars Technica δημοσίευσε τα αποτελέσματα - αν μη τί άλλο επειδή η Samsung είχε "πιαστεί" να κάνει το ίδιο και με το Galaxy S4 νωρίτερα στη χρονιά - και η κορεάτικη εταιρεία φυσικά αρνήθηκε το μεμπτό του πράγματος. Τα στοιχεία όμως είναι σε βάρος της σε τέτοιο βαθμό, που δεν τίθεται καν ζήτημα "επιχειρημάτων" από πλευράς της. Το... πραγματικό κερασάκι στην τούρτα, ωστόσο, ήλθε μία ημέρα μετά από ένα άλλο έγκυρο και δημοφιλές μέσο ενημέρωσης, το Anandtech: εκεί οι δύο τεχνικοί επικεφαλής του ανέλυσαν πως η Samsung είναι μεν κατά... συρροή "ένοχη" για αυτό το "μαγείρεμα" των αποτελεσμάτων στα benchmarks, αλλά δεν είναι η μόνη. Αντίστοιχες πρακτικές υπερχρονισμού του επεξεργαστή (όταν "καταλαβαίνουν" ότι μετρούνται) εφαρμόζουν σε συγκεκριμένα benchmarks και συσκευές όπως το One και One Mini της HTC, το G2 της LG, το Padfone Infinity της Asus και... όχι μόνο. Όπως χαρακτηριστικά σημειώνει ο διευθυντής του Anandtech "από όλους τους κατασκευαστές στων οποίων τις συσκευές έχουμε εκτελέσει μετροπρογράμματα την τελευταία διετία, μόνο η Apple και η Motorola (!) δεν χρησιμοποίησαν, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, την ίδια πρακτική".
Στο σημείο αυτό λοιπόν, όπως εύκολα καταλαβαίνει οποιοσδήποτε, τίθεται το... προφανές ερώτημα: αν ΟΛΟΙ ή σχεδόν όλοι οι κατασκευαστές κάνουν το ίδιο "φάουλ" προκειμένου να σημειώσουν στα μετροπρογράμματα υψηλότερα σκορ, μήπως δεν είναι στην ουσία φάουλ τελικά; Η απάντηση είναι κατηγορηματικά αρνητική. Όχι, δεν "εξαγνίζει" κανέναν μια ευρέως εξαπλωμένη κακή πρακτική. Ναι, είναι "φάουλ". Μεγάλο. Πρώτον, επειδή δεν το κάνουν όλοι: η Google, για παράδειγμα, έχει κατηγορηματικά απαγορεύσει στις συνεργάτιδές της κατασκευάστριες να προβούν σε τέτοιες επιλογές με τις συσκευές Nexus, αν και θα μπορούσε να είχε σιωπηλά συναινέσει. Δεύτερον, επειδή όσοι το κάνουν, δεν το κάνουν με ακριβώς τον ίδιο τρόπο (εξαρτάται και από το ίδιο το hardware) και δεν το κάνουν πάντοτε στα ίδια μετροπρογράμματα.
Τρίτο και σημαντικότερο, ωστόσο: ακόμη και όλοι οι κατασκευαστές να το έκαναν, κάτι που θεωρητικά θα τους... εξίσωνε στο πεδίο της συνενοχής, είναι "φάουλ" γιατί αποδεικνύεται ολοφάνερα σε βάρος του τελικού καταναλωτή. Τα αποτελέσματα που λαμβάνονται από τα benchmarks - όταν οι συσκευές τα εκτελούν όχι όπως οποιαδήποτε άλλη εφαρμογή, αλλά με τρόπο "ειδικό" - δεν αντικαθρεπτίζουν την πραγματική εικόνα της συσκευής. Είναι "εργαστηριακά" και, ως εκ τούτου, στην ουσία "πλαστά". Αν smartphones όπως αυτά που αναφέραμε παραπάνω λειτουργούσαν σε καθημερινή βάση με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούν στα μετροπρογράμματα, προβλήματα υπερθέρμανσης και τυχαίων απενεργοποιήσεων θα παρατηρούσαμε όλοι συχνότατα. Για να μην αναφερθούμε στη θεαματική μείωση της αυτονομίας των συσκευών αυτών, από 8 ή 10 ώρες σε... 4 ή 5 το πολύ. Αντί, λοιπόν, να προσπαθεί κάθε κατασκευαστής να "κερδίσει τις εντυπώσεις" με τρόπο "πλάγιο", γιατί δεν συμφωνούν όλοι να μην εφαρμόζουν πια αυτή την τακτική, ώστε να έχουμε ρεαλιστική εικόνα για τις επιδόσεις των προϊόντων τους χωρίς να χρειάζεται "έρευνα" γι' αυτό; Έτσι κι αλλιώς, οι χρήστες που δίνουν σημασία στο πόσους βαθμούς σημείωσε ένα νέο Galaxy S ή ένα νέο iPhone στο AnTuTu και στο Vellamo είναι τόσοι λίγοι σε σχέση με αυτούς που... δεν, ώστε εμπορική σημασία να έχει ελάχιστη πλέον. Ε, μα!
